ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΠΑ - ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Γ'

" ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ "

pencil-watercolor
50x60cm

ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ  ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ  ΝΙΚΟΛΕΤΤΑΣ  ΡΕΠΑΝΗ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ

(απόσπασμα)

Εκδύομαι τον παλιό μου εαυτό…..
Βάζω στην άκρη τις ανασφάλειες, τα ταμπού μου,
παραμερίζω τα πρέπει και τα μη
και τρέχω σε σένα σαν ήλιος, σαν φως….
Είμαι έτοιμη να σε δεχτώ…
Η ψυχή μου στέκει μπρος σου με καινούργια μορφή
Αέρινη, δροσάτη, φλογερή!
Είμαι έτοιμη να βαδίσω δίπλα σου
είμαι έτοιμη να ριχτώ στην αγκαλιά σου
είμαι έτοιμη να βάλω ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου,
μι΄ ανάμνηση στην ψυχή σου!
…………………………………………………………….
Κοίτα ! Ο ήλιος είναι στην καρδιά και τα μάτια μου
Όλα ζητούν εσένα κι όλα είναι έτοιμα να σε δεχτούν!
Εγώ είμαι εδώ! Χωρίς εσένα…

Νικολέττα Ρεπάνη 

(ΝΕΟ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ 16-17-18 ΝΟEΜΒΡΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ)

" 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973'' 60Χ80CMacrylic

ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ  ΓΑΒΡΙΛΗ ΙΣΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΟΙΗΜΑ….17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

Σήμερα,
κάποιες χιλιάδες μέρες
από τότε,
και χιλιάδες αξέχαστων,
μοναδικών στιγμών ζωής,
θα Σε πάρω απ’ το χέρι
να περπατήσουμε μαζί
στον κόσμο
που ονειρευτήκαμε.
Κι εκεί, μέσα
στην κρυστάλλινη θαλπωρή
του Ονείρου μας,
θα σου μιλήσω
απ΄ την αρχή
να ετοιμαστούμε.
Όμως πριν, θέλω
Να βρεις το κουράγιο
Να δείξεις στο Φως
Το μαύρο που σου φόρεσαν.
Μόνο Εκείνο πια
Μπορεί να Σε νιώσει.
Άλλωστε Εσύ
Ποτέ δεν ήσουν
Για τέτοιες εμφανίσεις.
Γαβρίλης Ιστικόπουλος 

Απρόσμενη αγάπη

56x76cm - pencil-watercolor

ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ 

ΠΟΙΗΜΑ.... " ΣΑΝ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΤΟ ΣΚIΡΤΗΜΑ ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ "

Η αγάπη σου
ας έρθει ξυπόλητη
ατημέλητη
με τα μαλλιά λυτά
με ήχους φλέβας πάλλουσας
με ήχους επιστροφής πουλιών
όπως του ήλιου το φως στα φυλλώματα των δέντρων
απρόσμενη
μαζί με τον χαρταετό
που τον σήκωσαν οι ξαφνικοί βοριάδες
σαν της στιγμής το σκίρτημα
το κορυφαίο.
Δημήτρης  A. Δημητριάδης 

Ελπίδες

pencil-watercolor 70x56cm

ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ''ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ " ΤΟΥ  ΠΟΙΗΤΗ  ΧΑΡΗ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑ.

ΠΟΙΗΜΑ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
Δες...
ζωγραφίζω ελπίδες,
ρόδια κατακόκκινα
χωρίς εσένα.

Ξεγράφω στίχους
ψεύτικων αισθήσεων,
ανυπότακτοι
στην καμμένη ερημιά.

Άστρο στράγγισες
από το φως της μέρας,
κρύψε το δάκρυ.

Χάρης Παπασάββας
 

Μποτίλια στον άνεμο
pencil-watercolor 35x40cm

AΠΟ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ Δ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

ΠΟΙΗΜΑ...ΜΠΟΤΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ

Χαράμι πήγαν όλα.
Τι ήλιους
τι καταιγίδες
και τι φεγγάρια σου έταξα.
Το μήνυμά μου ακόμα ταξιδεύει
μποτίλια στον άνεμο.
 Δημήτρης Δ. Δημητριάδης 

Το όνομά σου ....Αγάπη 
pencil-watercolor 50x68cm

ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΧΑΡΗ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑ

ΠΟΙΗΜΑ.....ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ...ΑΓΑΠΗ

Αγάπη σε βάφτισαν,
αρνείσαι το όνομα σου
μα το σώμα σου πλανήτης
στην πάχνη
του πόθου και του πάθους.

Ω γλυκιά μου υπνηλία
κοιτώντας τα βάθη των ματιών σου
λαμπυρίζουν τα φωνήεντα σου
στην ανένδυτη αστραπή.

Ω αναστοχασμέ μιας
λευκής σελίδας της νύχτας,
την πανσέληνο στης γης την πέτρα
με ιεροτελεστία ακονίζεις
και με τους σπινθήρες
την αυγή του νου βάφεις .

Ω γήινη γυναίκα χωρίς λέξεις περιττές
ΑΓΑΠΗ σε ονομάζω.

ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ

Το σκίρτημα
pencil-watercolor

AΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ Όλγας  Π. Αχειμάστου

ΠΟΙΗΜΑ....''Το σκίρτημα''

Ήρθες μ΄ένα χαμόγελο
και δυο καράβια μάτια,
φούσκωσες τα πανιά του Νου
και τάκανες κατάρτια.
Κι αυτή η αύρα η αλμυρή
θαρρείς μες΄την ψυχή μου
ήρθε και ταρακούνησε όλη την θύμησή μου
τότε που ήμουνα παιδί
κι έψαχνα στ΄ακρογιάλια
πέτρες και θαλασσόξυλα
και πορφυρά κοράλλια.
Θάθελα νάμουνα εγώ
του Νου η έμπνευσή σου
για μένα να καρδιοχτυπάς
να τρέμει η φωνή σου.
Μα κι αν ακόμη δεν συμβεί
να είμαι εγώ η καλή σου
μου φτάνει αυτό το σκίρτημα
βωμός στην θύμησή σου.
Ο Έρωτας είναι πουλί
που τη ζωή αγαπάει
ελεύθερο πορεύεται
εκεί ψηλά πετάει
σ΄ορίζοντες και ουρανούς
εκεί φτεροκοπάει
με την μεγαλοπρέπεια
που του την χρωστάει
Θεός μα και οι άνθρωποι
γιατί ψυχή και σώμα και καρδιά
τη Σύνδεση ζητάει.

Όλγα  Π. Αχειμάστου

 Πικρόγλυκη γεύση
35χ50cm, pencil-watercolor

AΠΟ  ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ  ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ Όλγας  Π. Αχειμάστου

ΠΟΙΗΜΑ

Μια πίκρα κύλησε απ΄τα χείλια
μια τόσο δα σταγόνα δάκρυ
ενώθηκαν τα δυο στο χώμα
κι ήρθε η βροχή σαν τον εργάτη
να τα ποτίσει έτσι γλυκά.
Φύτρωσε ένα λουλούδι
το τραγουδούσε ένα σπουργιτάκι,
χρώματα άλικα μα και ψυχρά
χρωμάτισαν όλο το παρτεράκι.
Έτσι είναι!
Σαν θα τα κάμεις τα πικρά γλυκά,
τα διώξεις απ' την άδολη καρδούλα
αυτά αέναα ευωδόνουνε στο χώμα
δίνουν τα δώρα τόσο μοναδικά.
Δεν ειν΄ψυχή μου ,για τις μαύρες στενοχώριες
κλίνη ,που θα κοιμήσει η καρδιά.
Αυτές πρέπει το χώμα να τις θάψει
και να τις τραγουδήσουν τα πουλιά !

 Όλγα  Π. Αχειμάστου

 Βoυλιάζοντας
pencil-watercolor
56x76cm

ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ Δ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

Ποίημα.....ΒΟΥΛΙΑΖΟΝΤΑΣ

Τώρα
μονάχα ο ψίθυρος των λυγμών
αχός τρελός
που με βουλιάζει
καθώς ο ήλιος πέφτει στο γκρεμό
βάφοντας τον ορίζοντα με αίμα.
 Δημήτρης Δ. Δημητριάδης 

Κόκκινες λέξεις

pencil -watercolor 

35x50cm

ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ  ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ  Κοσμίδου Ιορδάνου Βάσως

ΠΟΙΗΜΑ

"Βάψε κόκκινες τις λέξεις απόψε
να φανεί το βελούδο της παπαρούνας
Εκείνης που χύθηκε
στις φλέβες της Άνοιξης
Και πότισε τη ψυχή σου με πάθος!"
.
από τα "Άτιτλα Μικρά"
(Νέου κύκλου)

Κοσμίδου Ιορδάνου Βάσω

Άνοιξη

35χ40cm

pencil-watercolor

AΠΟ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ  ΝΙΚΗΣ ΡΕΠΑΝΗ

ΠΟΙΗΜΑ.....Άνοιξη….(απόσπασμα)
……………………………..
Πόσο μ΄ αρέσουν οι εναλλαγές των εποχών,
Αυτό το ανώδυνο πέρασμα από τη μια
στην άλλη, σα να ναι ο χρόνος πεταλούδα
και κάθε φορά ν αλλάζουν χρώματα
τα φτερά, ανάλογα.
Πόσο με μαγεύει η φύση!
Πόσο απέραντα την αγαπώ!
Σαν μικρό παιδί που ανοίγει τα μάτια του
πρώτη φορά στον κόσμο,
Μου αρέσει ο,τι υπάρχει γύρω μου….Μαγεύομαι κι αγαπώ κάθε τι 
που με περιβάλλει……
Πάνω απ όλα τα φυτά … τα μικρά λουλούδια
Νίκη Ρεπάνη 

Με το φεγγάρι αγκαλιά

acrylic

70x100cm

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ Σταυρούλας Δεκούλου Παπαδημητρίου

ΠΟΙΗΜΑ...Ο χορός των λυγμών

Κάθε που το φεγγάρι συναντά την αρχή του
και κύκλος γίνεται τέλειος,
έχω γιορτή.
Φορώ το λευκό μου νυχτικό
και βάφω τη σελήνη
με τ’ άλικο χρώμα των ανοιξιάτικων ρόδων.
Το βλέμμα μου αγκαλιάζει δειλά
των αστεριών την λάμψη
κι αυτά ξεψυχούν στ’ ορφανό μου φιλί.

Στις γειτονιές τ’ ουρανού
έχω πρόσωπα πολλά κι αγαπημένα
που ανταμώνω κάθε πανσέληνο.
Εκεί θωρώ και τα μάτια σου,
να μαρτυρούν τα όνειρά σου,
που δεν πρόκαμαν να ξημερώσουν αλήθειες.

Κάθε που η Σελήνη ολόγιομη,
ντυμένη στα κόκκινα, στήνει χορό,
εγώ,
δεντρί γυμνό με τα κλαριά απλωμένα
καρτερώ την ψυχή σου να 'ρθει σιμά μου ν’ απαγκιάσει
και με το λυγμό ενός κορυδαλλού
γλυκά να κοιμηθεί
Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου 

''Το κόκκινο τριαντάφυλλο ''

pencil-watercolor 35x50cm

AΠΟ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

ΠΟΙΗΜΑ....''Το κόκκινο τριαντάφυλλο'' (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

Μπροστά από το πέτρινο σπίτι
στο κέντρο του κήπου
ένα τριαντάφυλλο μόνο
μέσα στην βροχή.
Πικροδάφνες συναγμένες
του έκοβαν την θέα
τα απομεσήμερα
καταμεσής του δρόμου .
Από το παλιό λεωφορείο
που ανέβαινε αγκομαχώντας
από την παραλία.
Ήμουν περαστική,
κοντοστάθηκα
άπλωσα το χέρι μου στην ομορφιά του
είχε πολλά αγκάθια για να στο δώσω.
Και έμεινε κατακόκκινο
να μαζεύει στα στήθη του
την αυγουστιάτικη μπόρα

Αντωνία Στεφάνου 

ΕΣΥ....pencil-watercolor

52x74cm

TO EΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ -ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΔΗΜ.Δ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ Λυδία ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΣΜΕΙ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ. ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

ΠΟΙΗΜΑ....ΕΣΥ
....................
Εσύ
που μυρωδιά του γιασεμιού
ολόλευκη απλώνεσαι
ανοίγοντας πόρτες για να περάσει ο κόσμος
και ξυπόλυτο καλοκαίρι
σπέρνεις λάμψεις και σκιρτήματα
ανθίζοντας τη λυγαριά
και τη βαθιά μου κούραση
...............
εσύ η μικρή ελαφίνα ψυχή μου
η φλόγα που χορεύει εντος μου
καθώς σφυρίζει ο άνεμος
τρίζουν τα κόκαλα της μέρας
και ο λόγος τραυλίζει.

ΠΟΙΗΜΑ.....Μονο μαζί σου
........................
Μονο μαζί σου φανερώνονται κρυμμένες αυλές
κι ανοιχτά παράθυρα
παιχνίδια που τα ξέχασα από χρόνια
αγκαλιές λαχταριστές
και γινωμένα στάχυα.
...........
ΠΟΙΗΜΑ....Σαν της αγάπης τη φλόγα

Λες και δεν ξέρω που είμαι
καθώς κουρνιάζεις μέσα μου
σαν ξαφνικά να΄χω βγάλει φτερά
να μπαίνω σ΄΄αλλους ουρανούς
να ζω μια άλλη αίσθηση του χρόνου.
Εδώ τα χρώματα της Ίριδας
οι τρίλλιες από παραδεισένια πουλιά
το χνούδι του χιονιού.
Λες και δεν ξέρω που είμαι
..................
ΠΟΙΗΜΑ......Να σαλπάρουμε

Μου μιλάς
και τα λόγια σου καράβια
καραβάκια
φουσκωμένα ιστιοφόρα
μέσα στο απέραντο
άχραντο φως.
Να σαλπάρουμε.

Δημήτρης Δ. Δημητριάδης 

''Το φιλί''
pencil-watercolor 35x50cm

AΠΟ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΔΕΚΟΥΛΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΠΟΙΗΜΑ...."Το φιλί "

Από το γιόμα ως την ανατολή
μέτρησα μιαν ανασαιμιά
και μια λαχτάρα δρόμο...
Πριν την αυγή γυναίκα είχα γεννηθεί
και σ΄΄ενα αλμυρό φιλί
στα χείλη σου κατοίκησα.  

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου 

Της ψυχής μου το ρόδο

pencil-watercolor 35x50cm

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ''Πάντα...." ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ Σταυρούλας Δεκούλου -Παπαδημητρίου

ΠΟΙΗΜΑ....."Πάντα....'"

Πάντα τα πάντα εσύ
Μα πώς να το ξεστομίσω και πώς να το πώ;
Πάντα η καρδιά ένα χτύπο να χάνει στο δικό σου το άκουσμα
Πάντα η ανάσα κοφτή στο δικό σου το άγγιγμα
Πάντα ένα δάκρυ στου ματιού μου την άκρη
Να προσπαθεί ένα ουρλιαχτό μου να πνίξει
Μια φωνή μέσα της που κρύβει όλα τα γράμματα έχει τ΄όνομά σου
Πάντα τα όνειρα γλυκά σαν έρχεσαι σ΄αυτά
Πικρή αλήθεια σαν ξυπνώ μακριά σου
Πάντα τ΄άστρα φωτεινά σαν σε σένα φτάνω
Πάντα το φεγγάρι χλωμό και θλιμμένο σαν σε αφήνω και φεύγω
Πάντα τα πάντα εσύ
Ψυχή ,καρδιά και νους
Πάντα τα πάντα εσύ κι ένας αναστεναγμός
Πάντα τα πάντα εσύ κι ένα κλεμμένο όνειρο
Πάντα τα πάντα εσύ για μένα κι εγώ για σε
Πάντα τα πάντα,μαζί τα πάντα
Κλείνω τα μάτια και σ΄ονειρεύομαι
Πάντα μου εσύ !
  Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
 

Το Α μέρος θα το βρείτε εδώ 

Το Β μέρος θα το βρείτε εδώ
Το Δ μέρος θα το βρείτε εδώ