Δημήτρης Παπακωνσταντίνου “ Ο Μέσα Ήλιος ” Ποιητική Συλλογή

Δημήτρης Παπακωνσταντίνου - Ο Μέσα Ήλιος
Εκδόσεις - ΕΝΤΥΠΟΙΣ
Ετος έκδοσης - Αθήνα 2018.
Είδος - Ποιητική Συλλογή Σελίδες - 86
Διαστάσεις - 14x21
ISBN -978-619-5300-31- 9

" Το νέο μου ποιητικό βιβλίο  «Ο Μέσα Ήλιος»  είναι αφιερωμένο στην αγάπη και τον έρωτα. Ο μέσα ήλιος είναι η αγάπη. Χωρίς αυτή βαδίζουμε στα τυφλά. Χωρίς αγάπη, ούτε φως ελπίδας υπάρχει,  ούτε ζεστασιά. Μιλώ για τον έρωτα, αλλά μιλώ και για την αγάπη απέναντι στη ζωή. Άλλωστε η σχέση μας με τη ζωή πρέπει να είναι ερωτική. Η συλλογή περιέχει 59 ποιήματα γραμμένα μετά το 2016 και εκδόθηκε τον περασμένο Μάρτιο από τις εκδόσεις «ΕΝΤΥΠΟΙΣ» στην Αθήνα."

Από συνέντευξη του ποιητή στο http://kefalosperiodiko.blogspot.com/

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ 

Ο μέσα ήλιος

Δες με που κρέμομαι απ`τα χείλη σου ξανά

σ` απύθμενο γκρεμό ακροβατώντας

και μόνο αυτή η λεπτή κλωστούλα μου απόμεινε

να με κρατάει στη ζωή, όπως βαδίζω

πάνω από βράχια κοφτερά -αχ, πάντα το `ξερα-

πόσο επικίνδυνη στ` αλήθεια η αγάπη

πόσο στ` αλήθεια ακριβό δώρο μας δόθηκε

ρόδο μ` αγκάθια μυτερά, γυμνό μαχαίρι-

Μα τώρα πες απ` την αρχή, αν θες τα ξόρκια σου

`κείνα π`  αλλάζουνε μεμιάς ξανά τον κόσμο

παρθενικός να λάμψει στη ματιά κι ο μέσα ήλιος τους

ποτέ, ποτέ του να μη δύσει και μ`αφήσει

μα να χαϊδεύει τρυφερά την κάθε έγνοια μου

στα μέσα δώματα του νου, στα όνειρά μου.

Μάγισσα, πες μου πώς υφαίνεις τον ιστό

ο χρόνος  για να μην περνά, πώς ομορφαίνεις

πώς γαληνεύεις την ψυχή με το τραγούδι σου

αγάπη πόση με κερνάς μ`ένα σου γέλιο

να ξαποσταίνω να τραβώ ξανά το δρόμο μου

στην απαλάμη του Θεού, έξω στον κόσμο.

                         ✧✧✧✧

Είμαι εδώ

Για τα μικρά και τα μεγάλα σου μιλώ

με λόγια φλογερά που δεν αρθρώνω

μήπως ραγίσω τη σιωπή, όμως τα μάτια μου

στέλνουν μηνύματα πολλά μες στο σκοτάδι.

Σήματα τροχιοδεικτικά δίνουν το στίγμα μου

γιατί είμαι εδώ, γιατί είμαι εδώ

                         και πια δε φεύγω.

Αντάλλαξα του ταξιδιού τον πόθο τον ασίγαστο

της τρικυμίας τον παλμό μέσα στις φλέβες

για λίγα αχνάρια στη βρεγμένη άμμο και δυο όστρακα

που `χουν το σχήμα των ματιών σου και τη λάμψη.

Ξαπλώνω στις τραχιές πέτρες κι ανάσκελα

μετρώ φωτάκια μακρινά του γαλαξία

μετρώ στο σώμα μου γυμνό ρίγος πρωτόπλαστο

και στη γαλήνη του γιαλού φωνές κυμάτων

κι έμαθα πια να μην κοιτάω στον ορίζοντα

μήπως φανεί λευκό πανί που πλησιάζει

γιατί είμαι εδώ, που τόσο πόθησα να  `ρθώ

και μένω εδώ, αφού είσαι εδώ

                       και πια δε φεύγω.

                          ✧✧✧✧

Στο βυθό

Ταξίδεψέ με, αν θέλεις, στο βυθό

στην ασημένια μαύρη κρύπτη των ματιών σου

εκεί π` ανθίζουνε αθέατα ναυάγια

εκεί που λόγια θαλερά κεντούν τραγούδια

και χίλια γύρω μονοπάτια ασπρογάλανα

και χίλια γύρω πορφυρά χέρια-κοράλλια.

Ω, κοίτα, κοίτα πώς αφήνομαι στις δίνες σου

με τα δυο χέρια μου ανοιχτά στριφογυρίζω

σαν βοτσαλάκι στο νερό βουτώ βυθίζομαι

σαν φυσαλίδα στον αφρό ανηφορίζω.

                           ✧✧✧✧

Αύριο πάλι

Άδολες λέξεις να σκεπάζουνε τον ύπνο μας

λιβάδι απρόσμενα ανθισμένο μπρος στα πόδια

σύννεφα τόσο απαλά λευκά να έρχονται

σαν τα πουλιά ψηλά να δείχνουν την πορεία.

Αύριο πάλι μες στον κόσμο θα `σαι αμίλητη

στη στάση του αστικού σου μουδιασμένη

με την ομπρέλα στη μασχάλη και δυο λέξεις μου

κι εκείνο τ` όνειρο που ξέμεινε στην τσέπη.

                          ✧✧✧✧

Στη μουσική των αστεριών

                                       ερωτική αστρική προβολή στο σκοτάδι...

Ήπια τη νύχτα και απλώθηκε στα σπλάχνα μου

πικρό πυκνό σκοτάδι και στη δίνη

γυμνός αφέθηκα στο φρέαρ που ανοίχτηκε

κι η γη χαμένη μακρινή λησμονημένη.

Κενό απέραντο ποτέ μου δε φοβήθηκα

τη μουσική των αστεριών και δες χορεύω

με τους κομήτες σου π` ανάβουν και φωτίζουνε

έξω απ` τα σύνορα του κόσμου την ψυχή μου.

Ήπια τη λάμψη του Θεού, το φως του ντύθηκα

και σαν μια πύρινη βολίδα ταξιδεύω

πιο γρήγορα απ` τη σκέψη κι οι πλανήτες μου

μια γειτονιά θαρρείς κι οι χίλιοι τόσοι ήλιοι

μικρά τριαντάφυλλα φωτιάς μέσα στον κήπο μου

που κοκκινίζουν από έρωτα και πόθο.

                          ✧✧✧✧

Ας χάσω

Γκρέμισα όλα μου τα σύνορα για σένα

να `ρχεσαι όταν θέλεις σαν πανσέληνος

ν` απλώνεις δάχτυλα ασημιά και το σκοτάδι

να πλημμυρίζει ξάφνου φως κι όλα ν` αλλάζουνε.

Δες, δε σε πολεμώ, δεν αντιστέκομαι

μήτε με νοιάζει να `χω δίκιο, δεν πειράζει

ας χάσω εγώ από τους δυο, κέρδισε εσύ

αρκεί μαζί σου να κερδίσει κι η αγάπη.

                           ✧✧✧✧

Α-λήθεια

Αλήθεια είναι ό,τι σώσαμε απ `τη λήθη.

Το σχήμα των ματιών κι ο μέσα ήλιος τους

το σχήμα των χειλιών και λίγοι φθόγγοι

κι οι συγχορδίες της βροχής γλυκά που έσβηναν

πάνω στις πλάκες της αυλής, πάνω στις στέγες.

Αλήθεια ήταν πάντα τα δυο χέρια σου

ο ίσκιος που όλο μάκραινε στον τοίχο

τ` άγουρο σώμα και το άγουρο φιλί

και πως τρεμούλιαζαν οι δείκτες πριν σταθούνε

μέσα στου κόσμου τα ρολόγια τα χαράματα

να διαρκέσει η στιγμή μέσα στο πάντα.

Αλήθεια ήτανε το φως κι η συννεφιά

ήτανε η βαριά σκιά της λύπης στη σιωπή σου

το πρόσωπό σου το χλωμό ίδιο απαράλλαχτο

με κάποια φάση της Σελήνης στο σκοτάδι.

Αλήθεια ήταν τελικά ό,τι μας έμεινε

ό,τι δεν πήρε η λήθη λάφυρο πριν φύγει

όπως τα κύματα που έσβηναν ακούραστα

κάτω απ` τα πόδια μας τ` αχνάρια μας στην άμμο.

                          ✧✧✧✧

Η θλίψη

Διάλεγες πάντοτε τη θλίψη που σε γνώριζε

με το μικρό σου όνομα κι ακόμα,

ήξερε τα μικρά σου μυστικά, την κάθε έγνοια σου

και η χαρά ήταν αλλού, μονίμως ξένη.

Ερχόταν πάντα συντροφιά στο κάθε βήμα σου

απ` τα μικρά σου χρόνια τα αθώα

ίδιες στην όψη στη φωνή στην κάθε κίνηση,

σαν δυο σταγόνες δάκρυα που κυλούσαν

μπροστά και μέσα στον καθρέφτη

                               και την ήθελες...

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 

Ο ποιητής Δημήτρης Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στη Λάρισα, όμως ζει με την οικογένειά του μόνιμα στην Κοζάνη, όπου εργάζεται ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Ποιήματά του φιλοξενούνται σε διάφορα έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά. Κάποια από αυτά απέσπασαν βραβεία και διακρίσεις σε Πανελλήνιους Διαγωνισμούς. Μερικά έχουν μεταφραστεί στη γαλλική γλώσσα.

Έργα του:

1.“Μικρή Περιήγηση”, ποίηση, εκδόσεις “ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ”, Θεσσαλονίκη 1996. Β΄έκδοση, Αθήνα 2017 από τις εκδόσεις “ΕΝΤΥΠΟΙΣ”. 

2.“Ψιθυριστά στο φως, στο έρεβος”, ποίηση, εκδόσεις “ΠΗΓΗ”, Θεσσαλονίκη 2016.

3.“Νυχτοπερπατήματα”, νουβέλα σε ψηφιακή μορφή (e-book), από τις εκδόσεις “24 γράμματα”. 

4. “Αχαρτογράφητα”, ποίηση haiku σε συνεργασία με την ποιήτρια και μεταφράστρια Παναγιώτα Τσορού. Το βιβλίο εκδόθηκε ως ψηφιακό (e-book) από τις εκδόσεις “24 γράμματα”.

5. “Ο Μέσα Ήλιος”, ποίηση, εκδόσεις “ΕΝΤΥΠΟΙΣ”, Αθήνα 2018.

6. “Η τροχιά του βέλους”, νουβέλα, από τις εκδόσεις “Όστρια”, Αθήνα 2018.