Van Gogh - starry night
Αυτά στα οποία χρόνια τώρα ακουμβούσα τα ονείρατά μου,
μεγάλα και μικρά, ουτοπικά ή προσβάσιμα.
Όλα καταδέχτηκαν τον απογαλακτισμό.
Μόνον εκείνο το απαστράπτον, με την περισσή στίλβη, πεισματικά αρνήθηκε
την αποκοπή από τον λώρο τον ομφάλιο.
Κι όσο κι αν ύψωσα της ψυχής την σκάλα,
όσο κι αν εκλιπάρησα μιάν αγκαλιά ,
απέστρεφε το πρόσωπό του και χανόταν στο στερέωμα.
Όμορφο, ως Απόλλων , απρόσιτο και αγέρωχο, ως Ζεύς!
-Ούτε, έστω κεραυνό, δεν μου χαρίστηκες ,περιπόθητο αστέρι του Έρωτα,
Όμορφο, ως Απόλλων , απρόσιτο και αγέρωχο, ως Ζεύς!
-Ούτε, έστω κεραυνό, δεν μου χαρίστηκες ,περιπόθητο αστέρι του Έρωτα,
αφήνοντάς με χερσίν μετεώροις
Αρετή Γουργιώτου
"ΕΣΩ ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ"
(υπό έκδοσιν)
Αρετή Γουργιώτου
"ΕΣΩ ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ"
(υπό έκδοσιν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου