ΒΙΚΥ ΤΣΙΜΠΙΡΛΗ " Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ "

Κάποτε "έκλεψα" δυο γυάλινα πιατάκια του γλυκού,
από ένα άχρηστο ψυγείο, γεμάτο κουζινικά,
προορισμένα να πεταχτούν και αφημένο σε ένα χωράφι του χρόνου !

Παλιοπράγματα δηλαδή...

Φτηνό, συνηθισμένο κι άχρωμο το γυαλί τους,
μα αν τα πρόσεχες καλά, μέσα στη διαφάνεια τους,
φαινόταν ένα χέρι, ένα "καλώς ορίσατε", ένα εγκλωβισμένο χαμόγελο, ένα σμίξιμο και μια πλατιά κουταλιά,
γυαλιστερές, χρυσορόδινες, ρόγες από σταφύλι !
Πάνω στο κοτσανάκι τους, γιατί έχουν σχήμα φύλλου,
ο χρόνος έγραφε, την μικρή, γλυκιά του ιστορία....

Υπάρχει και μια φοντανιέρα, που αν την ανοίξεις,
είμαι Εγώ, ολόκληρη μέσα της, μοναδικό της τζίνι...

Μια πανέμορφη μικρή μπιζουτιέρα, φερμένη για μένα από μακριά,
γεμάτη-χρόνια- δεκαεπτά, κι ότι φτωχομπιχλίμπιδο,
έχτιζε τ΄όνειρο μου !
Αγνοείται !!
Από φθόνο ; από κακία ;

Μια τσάντα ώμου σχολική, γεμάτη από βιβλία μου και τσουχτερές τις κόκκινες, διορθώσεις των δασκάλων μου,
γραπτά και διαγωνίσματα, βαθμούς κι επιτυχίες !
Αγνοείται !
Από φθόνο ; από κακία ;

Κάποιες πεζούλες πλίνθινες ,
κι αυτή η εισιτετράωρη,
η κοσμοσυρροή τους...
Παραδόθηκαν !!
Από ήθος, από αξιοπρέπεια ;

Και πόσα ακόμα, σωσμένα ή λεηλατημένα,
μ΄αρέσει να ξεφυλλίζω !!
Ακόμα και σε μια χούφτα πετρόχωμα,
διαβάζω τα εκατό χρόνια της μοναξιάς...

Παλιοπράγματα δηλαδή...

Ξέχειλο το σεντούκι μου,
με τέτοιες ιστορίες !
Άλλες παρούσες και απτές,
κι άλλες με απουσίες...

σίγουρα χρήζω ψυχιάτρου...

βίκυ τσιμπιρλή 12/11/18