ΑΡΙΑΔΝΗ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ " ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ " Γ' Βραβείο στον Ζ' Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού

Σκοτάδι που πέφτει όταν φεύγουν οι τελευταίοι…
Κι όμως ησυχάζω απ’ τ’ όνειδος.
Ούτε καλά με λάξεψαν
Όπως τους άλλους
Ούτε καν δίκιο είχαμε.
Εμείς προβοκάραμε τους Λαπίθες.
Οι οπλές μου φλογίζονται.
Θυμάμαι τα πριόνια
Κείνη τη γαλάζια μαύρη μέρα
Που από όλον έγινα ένα.
Πόνος, θλίψη, οργή.
Τι ξέρουν αυτοί;
Τι μάθαμε μεις;
Τόσους αιώνες παλεύαμε
Κάτω απ’ το αττικό φως
Στη γαλήνη του μαρμάρου
Που δαμάστηκε και λέει ιστορίες
Μετά σε κιβώτια
Τέλος παζάρια του ανόσιου
Με τ’ άγαλμα στην πλατεία του Elgin.
Ερρέτω!
Το στήθος μου ξεχείλισε
Μισός άνθρωπος μισό άτι
Κι όμως σκλαβώθηκα
Ενώ με σμίλεψαν για να ‘μαι λεύτερος. 

Αριάδνη Πορφυρίου