Νικηφόρος Λύτρας -Προσμονή
Προσμένω, σα το δάκρυ που σεργιανάει
στο φυλλοκάρδι σου τ' απομεσήμερο,
στο φυλλοκάρδι σου τ' απομεσήμερο,
σα φλούδι που τ' άνοιξε ο αγέρας
και φύτρωσε στο ματοκλάδι σου,
και φύτρωσε στο ματοκλάδι σου,
σα δροσοσταλίδα που στάζει μύρο,
στο πρόσωπό σου τ΄ακριβοθώρητο!
στο πρόσωπό σου τ΄ακριβοθώρητο!
σα καταρράχτης που τρέχει στ' ανέμποδο
κυνήγημα του ημεροδείχτη σου!
κυνήγημα του ημεροδείχτη σου!
προσμένω, πριν ξαναγίνεις της ζωής
πυγολαμπίδα στο μεσουράνημα!
πυγολαμπίδα στο μεσουράνημα!
και φωτοστολισμένη κόρη-λέξη
που στάζει μέλι στον άσπρο κόρφο σου!
που στάζει μέλι στον άσπρο κόρφο σου!
Κώστας Καρούσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου