Τσιγγάνα μάγισσα η μοίρα,
ασήμωσα να την ακούσω,
κέντησα τ’ άστρα να τη δω,
προσκύνησα για να την ψηλαφίσω.
«Γήτεψε το πεπρωμένο, μου ορίζει…
Στάσου αντίκρυ μου ιερά.
Μάθε την οδύνη να διαβάζεις,
μέσα στου πόνου τη θωριά».
Με τελετή ιερή θα μου προσφέρει,
νέκταρ πολύτιμο για να γευτώ.
Μου ‘πλεξε με τέχνη το στεφάνι,
που θα φορώ για να σωθώ.
«Μοίρα τσιγγάνα, σου ζητάω…
χόρεψε απόψε με σκοπό…,
τη σκάλα τ’ ουρανού να φτάσω,
με δάκρυ κι αγάπη ν’ ανεβώ».
Δώρο το λίκνισμά της μου χαρίζει,
χορό αδάμαστο μέσα στο χρόνο.
Πήρε απ’ το χέρι τη ζωή μου
κι απίθωσε μέσα του της γνώσης της τον πόνο.
Αριάδνη Κουλουκάτση
ασήμωσα να την ακούσω,
κέντησα τ’ άστρα να τη δω,
προσκύνησα για να την ψηλαφίσω.
«Γήτεψε το πεπρωμένο, μου ορίζει…
Στάσου αντίκρυ μου ιερά.
Μάθε την οδύνη να διαβάζεις,
μέσα στου πόνου τη θωριά».
Με τελετή ιερή θα μου προσφέρει,
νέκταρ πολύτιμο για να γευτώ.
Μου ‘πλεξε με τέχνη το στεφάνι,
που θα φορώ για να σωθώ.
«Μοίρα τσιγγάνα, σου ζητάω…
χόρεψε απόψε με σκοπό…,
τη σκάλα τ’ ουρανού να φτάσω,
με δάκρυ κι αγάπη ν’ ανεβώ».
Δώρο το λίκνισμά της μου χαρίζει,
χορό αδάμαστο μέσα στο χρόνο.
Πήρε απ’ το χέρι τη ζωή μου
κι απίθωσε μέσα του της γνώσης της τον πόνο.
Αριάδνη Κουλουκάτση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου