ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ " Η γέννα της άνοιξης "

Φωτογραφία: Ηλίας Μάρκος

Άσπρο χιονάκι κατεβάζει το βουνό απόψε
Στον φορτωμένο με εικόνες ελαιώνα
Αμάζευτοι οι καρποί την πίκρα τους γλυκαίνουν
Της παγωνιάς ουράνιες ρίζες
Θροΐζουν της μνήμης ασημένια φύλλα 
Μαυρόασπρη φωτογραφία μας χαμογελάει
Εκεί με γέννησες και μ’ έθρεψες
Με τον καρπό την αγκαλιά και το κυνήγι
Μια νίκη είχες πει κερδίσαμε για πάντα
Πάνω στο σχιστόλιθο σου χώμα
Καθώς έμπαινε νωρίς η άνοιξη
και τα κοτσύφια ερωτευμένα κελαηδούσαν
Φυτέψαμε γροθάρια στις πλαγιές
Να ανακόψουμε την ορμή της κατηφόρας
Για δυο και τρεις ζωές πικρόλαδα βλαστάρια
Πέτρες καρφώσαμε στο μονοπάτι
Για να μετράει η γη τα βήματα μας
Όμως απόψε όλα σκεπάστηκαν με χιόνι 
Τα όνειρα ξεπλύθηκαν στη θέα
Και μοιάζει τόσο ξένη τώρα
Η παγωμένη ομορφιά του κάμπου
Που κοιταζόμαστε μα δεν μιλάμε
Μόνο που αγαπιόμαστε παράφορα ακόμα
Κι έχουμε της άνοιξης την γέννα
Στα παγωμένα δάχτυλα μας.

Ηλίας Μάρκος