 |
| Jordi Feliu ''Το ηλιοβασίλεμα'' |
Σαν από ανάγκη να δω μακριά πέρα από τα καθημερινά προβλήματα, σήκωσα τα μάτια στον ουρανό.Στο τυρκουάζ φόντο τα σύννεφα με γκρίζο και λιλά δημιουργούσαν αμέτρητα σχήματα σε φόρμες υπερρεαλιστικές.Φως πελιδνό που αργόσβηνε .Tα τελευταία λαμπυρίσματα του ήλιου στις κόχες των κυματισμών του άπλωναν με τα δικά τους πινέλα το αχνό πορτοκαλί ,το απαλό ροζ, το σομόν. Εμπνευσμένες πινελιές που θα ζήλευαν σπουδαίοι ιμπρεσσιονιστές ζωγράφοι.Πόση ομορφιά σε ένα απλό, καθημερινό, χειμωνιάτικο δείλι!Ένας υπέροχος ζωγραφικός πίνακας που κανένα μουσείο δε θα αποκτήσει. Θαύμαζα. Μια γαλήνη απίστευτη άγγιξε την ψυχή μου.Χωρίς λύπη, πάθος ή χαρά.
Τώρα ο ήλιος έδυσε.Πήρε τα χρώματα μαζί του.Θλιμμένος.Σα ζωγράφος που τα έργα του δεν έχουν καμμιά απήχηση στο κοινό.Ήταν από τα πιο όμορφα δειλινά της ζωής μου.Καταγράφηκε στη μνήμη μου κι ένα ευχαριστώ ψέλλισαν τα χείλη στη φύση που μας καλεί να αφουγκραστούμε την παλλόμενη καρδιά της, να δεχθούμε τα πλούσια και πολύτιμα δώρα της, να τα χαρούμε, να τα μοιραστούμε και να μαντέψουμε τη λανθάνουσα αγωνία της για την κατάφωρη αδιαφορία του ανθρώπου.
-
--
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου