ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΝΟΥ " ΤΟ ΟΛΑΝΘΙΣΤΟ ΜΝΗΜΑ "

…

Πήγαινε δημοτικό , όταν κάποιος συμμαθητής του τον ρώτησε τι δουλειά έκανε ο πατέρας του. Δεν ήξερε να απαντήσει και αυτός τον κορόιδεψε. Ύστερα από τον θάνατο του πατέρα τρελάθηκε η μητέρα του και δεν του μίλαγε καθόλου. Δεν ήξερε ούτε τι δουλειά έκανε , αν ήταν όμορφος αν τον αγαπούσε, ούτε καν αν κάπνιζε. Αυτή η καταραμένη έλλειψη όμως δεν μείωσε ποτέ την απέραντη αγάπη του. Όταν τον αναπολούσε ιδρωμένοι άγγελοι πύρωναν την σκέψη του και φύτρωνε στη πλάτη του μια ολόλευκη καμπούρα. Ερχόταν και ο πατέρας του, ανέβαινε επάνω της και δραπετεύανε χαρούμενοι να παίξουνε στο δάσος. Και όταν έπεφτε το φως ανάλαφρος ο πατέρας του παιδί στην ηλικία του, ξεπέζευε και στη θέση της καμπούρας φύτρωνε μιας μέρας άνθηση ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο. Γιαυτό μέχρι τα γεράματα του , το μνήμα του πατέρα του ήταν ολάνθιστο με κατακόκκινα τριαντάφυλλα.