Ξεχάστηκε η στιγμή μας
κρυμμένη στα υπόγεια του νου
έχοντας συντροφιά τις ενοχές.
Μέχρι που κράτησα στα χέρια μου
την ξεθωριασμένη φωτογραφία.
Σχεδόν δίπλα καθόμασταν
κοιτώντας μπροστά
το μέλλον με απορία!
Μια πολυθρόνα σκαλιστή μόλις μας χώριζε,
μα δεν την παραμέρισα ποτέ.*
Και πέρασε ο χρόνος χορεύοντας
στη μουσική της λησμονιάς
ατελείωτες μέρες και νύχτες,
με τη μοναξιά να ξεγελάει τον εαυτό της
μπροστά σε καθρέφτες!
Τι εγωισμός με κρατούσε δεμένη
για να μην πλησιάσω τις σειρήνες της ευτυχίας;
Τα χέρια μου αν άπλωνα
Μπορούσα να την αγγίξω
Και ίσως όλα να τα άλλαζα
Μα πίσω δεν μπορώ να γυρίσω.
Μετάνιωσα;
Δεν ξέρω να απαντήσω.
*Από το ποίημα «Δεξίωσις» του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ
Ιστίου Τόπος,Δημιουργική Γραφή με τη Σοφία Νινιού
Ο διαδικτυακός αυτός τόπος δημιουργήθηκε για να φιλοξενεί τα κείμενα, που μέσω του μαθήματος της δημιουργικής γραφής, που διδάσκω, εμπνεύστηκαν και έγραψαν οι εκπαιδευόμενοι.
Αφορμή στάθηκε η συνεργασία μου την Άνοιξη του 2015 με τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης των Δήμων
Μοσχάτου-Ταύρου
Καλλιθέας
Αλίμου
Στο χώρο όμως αυτό φιλοξενούνται και τα κείμενα φίλων, που εξ αποστάσεως συμβουλεύω και διδάσκω.Επέλεξα το μάθημα αυτό, γιατί πιστεύω στην απελευθερωτική του επίδραση στην ψυχή του ανθρώπου, γιατί τον εισάγει στην Τέχνη και του ανοίγει δρόμους στην έκφραση των συναισθημάτων του και στη διατύπωση της σκέψης του.
Σοφία Νινιούhttps://sites.google.com/site/istioutopos/home
Ευχαριστώ πολύ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή