ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ " Ξεκρέμαστη.... σε τι κόσμο με έφερες μπαμπά; "

Ξεκρέμαστη.... σε τι κόσμο με έφερες μπαμπά?

Η ζωή μωρό μου μου έλεγες είναι ένα θαύμα
και για να γλιστρήσεις εκεί θέλεις φτερά
για να ανταμώσεις μάτια να σοφιστείς με όλη σου
τη μαεστρία από τι είναι επιστρωμένο το μέταλλο
το άλιωτο που μας ραίνει με σπινθήρες η καθημερινότητα.

Να έχεις το νου σου να μην παγιδευτείς όταν στο δρόμο σου
υποκλίνονται υποκριτές, λυτρωτές
και σου κεντάνε ασημένιες φτερούγες
για να πετάς εσύ όπου αυτές σε θέλουν.

Έτσι κι εγώ στοχάστηκα ένα σπίτι ονείρων,
μια χώρα γαλήνια και εκεί έγειρα στα γαλήνια μετέωρα,
αυτό το σπίτι που ανασκαλεύουμε αιώνες και αιώνες
αν είναι δυνατόν να το αντλήσω από την σκυθρωπή
πολιτεία.....

Τα όνειρα ήταν αυτά που πάντα με κρατούσαν
και σκαρφάλωνα στους ανέμους.

Απόψε σε γνέφω ικετευτικά,
τιποτένια ζωή να με ράνεις με ανθάκια να λούσω τον όλεθρο.

Αφυπνίζομαι ( εικονικά ) σε ανάγκες ανούσιες
πέτρα σε ύφαλο που με χτυπάνε αλύπητα κύματα,
πριν χαθώ στο τέλος αδύναμη θα αφήσω το κύμα
να με παρασύρει σε έναν ουρανό στα πολυτάλαντα
κρόσσια του.

Κι αν τα κοσμοπολίτικα ατίθασα τραγούδια του με ρυθμό
με ρίξουν στο κενό,
με όλα τα αποθέματα αλύγιστο ατίθασο εγώ!

Εγώ,,θα διαφεντεύω τις πτώσεις μου.....

Γρηγορία Πελεκούδα
Συλλογή ανέκδοτη
Πλεύσις....