Μας άρεσε πολύ να ακούμε τη γιαγιά να μας λέει παραμύθια. Δεν χρησιμοποιούσε ποτέ την πρόταση -μια φορά κι έναν καιρό- και θαρρείς πως αυτό και μόνο έκανε τα παραμύθια της να ξεχωρίζουν, όπως κι εκείνη. Καθόταν σε μια μεγάλη πολυθρόνα κι εμείς κάτω, στο πάτωμα, άλλοτε ακουμπούσαμε στα γόνατά της και βυθιζόμασταν σε ένα ταξίδι, μακριά στα πέρατα του κόσμου, πέρα απ’ τη Γη. Κι άλλοτε πάλι, όταν πηγαίναμε για ύπνο, της ζητούσαμε να μας πει κάποιο παραμύθι, κι εκείνη ερχόταν μαζί μας, στο δωμάτιο μας, και άρχιζε τις ιστορίες της, για κάποιο πριγκιπόπουλο, για κάποιο βασιλιά και το παλάτι του, ή… για κάποιο πανύψηλο δέντρο, …ή για κάποια σπηλιά και το δράκο της και πόσα άλλα. Μερικές φορές μας έπαιρνε ο ύπνος πριν τελειώσει, και άρχιζε πάλι την άλλη μέρα απ’ την αρχή, την ίδια ιστορία.
Ήταν μια όμορφη βραδιά. Ο ουρανός μας φαινόταν πως έλαμπε απ’ τα αστέρια του. Δεν θέλαμε να πάμε στα κρεβάτια μας. Τι πιο όμορφο να ταξιδεύαμε μακριά. Με τα μάτια της ψυχής μας να βλέπαμε νέους τόπους, να γνωρίζαμε άλλους ανθρώπους, ανεξιχνίαστα μέρη μακρινά. Είχαμε ξαπλώσει κάτω στο γκαζόν και κοιτάζαμε τον απέραντο ουρανό, κι όσο τον κοιτάζαμε τόσο τα αστέρια πλήθαιναν και ανάμεσα τους ένα τόσο λαμπερό, μα τόσο λαμπερό που έμεινε το βλέμμα μας εκεί να δημιουργεί ιστορίες.
Ένα καινούριο παραμύθι ήρθε να πλέξει τα όνειρα μας και να σταθεί στις άκρες του γιαλού. Μια ιστορία βγαλμένη μέσα απ’ τη λαϊκή μας παράδοση που δεν την ξέχασα ποτέ, όπως και άλλες που δεν έπαψαν να υφαίνουν τη φαντασία μας και να μας οδηγούν στον κόσμο των πιο όμορφων παραμυθιών. Είναι η ιστορία του Αυγερινού και της Πούλιας. Την άκουσα εκείνη τη μαγική βραδιά από την γιαγιά μου και τώρα την διηγούμαι στα εγγόνια μου, όπως την έμαθα.
«Κάποτε ζούσε ένας βασιλιάς μαζί με τη γυναίκα του σ’ ένα υπέροχο παλάτι………………
Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου
Απόσπασμα από το καινούργιο βιβλίο της Καίτης Λιανού-Ιωαννίδου "ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ" που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Όστρια.
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου