Frederic Leighton - Flaming June |
Κάθε φορά που η μέρα ξεψυχά που η μοναξιά της νύχτας μ' αγκαλιάζει, βάζει φτερά η φαντασία και καλπάζει σ' άγνωστα μέρη ονειρεμένα μακρυνά. Και τότε νιώθω να με παίρνεις απ' το χέρι να μ' αγκαλιάζεις με απέραντη στοργή, μεσ' το μεθύσι της αγάπης να με σέρνεις μπροστά στα μάτια μου ν' απλώνεις τη ζωή. Μία ζωή που μόνο εσένα περιμένει, που μόνο εσύ μπορείς και κάνεις μαγική κι' ας είναι μόνο μια στιγμή αυτή που μένει, έστω και στ' όνειρο χωρίς προοπτική. Μέσα στα μάτια σου διαβάζω την αλήθεια, αυτή που μόνος σου δεν τόλμησες να πεις. Εγώ πιστεύω μοναχά στα παραμύθια εσύ επιμένεις να με κάνεις δυνατή. Μα αντιστέκομαι, ν' αλλάξω δεν το θέλω, άσε να σκέφτομαι πως είναι αληθινά όλα όσα ζήσαμε και όσα περιμένω, έστω και αν όλο αυτό δεν βγάζει πουθενά. Κοίτα σε λίγο ξημερώνει θα ξυπνήσω κι' εσύ θα πρέπει να γυρίσεις πάλι εκεί. Ασε με λίγο ακόμη στ' όνειρο να ζήσω κι' ύστερα αν θέλεις μην ξανάρθεις, μείνε εκεί..... ΜΑΡΙΖΑ ΒΟΥΤΣΙΝΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου