Κάθε πρωί ένας ήλιος
παλεύει
να βγει από τις χούφτες μου,
τα ονειροπόλα μάτια
πως να κρατηθούν
από τα ξέφτια του
σε απροσπέλαστα νέφη
λυγμική μου θάλασσα
ανοίξου!
Με τα μύρια σκόρπια κορμιά
ανάλγητου έρωτα
στους αφρούς να οργώνει
πανί των οριζόντων
φυγής και πάλι
ανοίξου!
Στα δίχτυα μου απλώνω
των ανακλάσεων
φλόγες να οδεύουν
στη μυροβόλα αυγή
στα μέρη που γνώρισα
και αγάπησα αφήνομαι
και πάλι ανοίξου,
στα μοιρολόγια
θάλασσα μου
στην οργή σου
αφέσου στο έλεος...
Από τη νέα Συλλογή " Πλεύσις..."
Γρηγορία Πελεκούδα
2/2/05
παλεύει
να βγει από τις χούφτες μου,
τα ονειροπόλα μάτια
πως να κρατηθούν
από τα ξέφτια του
σε απροσπέλαστα νέφη
λυγμική μου θάλασσα
ανοίξου!
Με τα μύρια σκόρπια κορμιά
ανάλγητου έρωτα
στους αφρούς να οργώνει
πανί των οριζόντων
φυγής και πάλι
ανοίξου!
Στα δίχτυα μου απλώνω
των ανακλάσεων
φλόγες να οδεύουν
στη μυροβόλα αυγή
στα μέρη που γνώρισα
και αγάπησα αφήνομαι
και πάλι ανοίξου,
στα μοιρολόγια
θάλασσα μου
στην οργή σου
αφέσου στο έλεος...
Από τη νέα Συλλογή " Πλεύσις..."
Γρηγορία Πελεκούδα
2/2/05
Γεωργία μου ακόμη μια μέρα ακόμη μια νύχτα για ένα ταξίδι ποιητικής "Πλεύσις" η αρχή τους ξεκινάει απ΄εδώ στην υπέροχη σελίδα σου Homo Universalis. Σε ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη τιμή για εμάς Γρηγορία μου, ευχαριστώ πολύ :)
Διαγραφή