Εσείς που τραγουδάτε
στις νυχτερινές διαβάσεις
σ΄ολόγυμνες πόλης
με σπασμένα ρολόγια
να περιστρέφονται!
στις νυχτερινές διαβάσεις
σ΄ολόγυμνες πόλης
με σπασμένα ρολόγια
να περιστρέφονται!
Σε άδειες παλάμες
σπασμένα δάχτυλα
πόσα τραύματα
να καταβροχθίζονται!
σπασμένα δάχτυλα
πόσα τραύματα
να καταβροχθίζονται!
Μας πονά η αδιαφορία
μας καταπίνει σιγά,
αλλά σταθερά,
όπως το σαράκι
που τρώει το ξύλο,
και χάνεται
από τα μάτια μας
η ευθυμία χαράς.
μας καταπίνει σιγά,
αλλά σταθερά,
όπως το σαράκι
που τρώει το ξύλο,
και χάνεται
από τα μάτια μας
η ευθυμία χαράς.
Μόνο ο ποιητής
παραμένει
αυτό που ήταν πάντα
ένας αντιδραστικός!
Ένας μοναχικός!
Επαναστάτης
που εμπνέει την επιθυμία
για ευθυμία,
η ουτοπία είναι ορατή...
στα ακρωτηριασμένα
πόδια μας.
παραμένει
αυτό που ήταν πάντα
ένας αντιδραστικός!
Ένας μοναχικός!
Επαναστάτης
που εμπνέει την επιθυμία
για ευθυμία,
η ουτοπία είναι ορατή...
στα ακρωτηριασμένα
πόδια μας.
Γρηγορία Πελεκούδα
Ο μόνος τρόπος αντίδρασης του ποιητή είναι η επανάσταση του γραπτού λόγου του να εκφράσει όλα του τα συναισθήματα, να υμνεί το ωραίο, να εμπνέει, και να πολεμά το άδικο με την πένα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ σε Γεωργία Κοτσόβολου!