"Ηλιαχτίδα στα σύννεφα"
Ένα απόγευμα του Μάη
την είδα να χαμογελάει από μακριά,
ηλιαχτίδα στα σύννεφα.
Είχε πλεξούδες τα μαλλιά,
είχε μια σπίθα στη ματιά, να ονειρευτεί,
να γελάσει, να ερωτευτεί.
Να ζήσει το σήμερα.
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα.
Στη βεράντα ένα πρωινό
είπε "Για πάντα θα 'μαι εδώ, θα με βρεις
μες στα χρώματα της χαραυγής".
Κι όταν έπεφτε η βραδιά,
στο δρόμο έβγαινε κρυφά μ' ένα ποδήλατο,
για να φτάσει στ' αδύνατο.
Να αλλάξει το σήμερα.
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα.
Πέφτανε τ' άστρα σαν βροχή
κι απορούσε σιωπηλή, αν μ' ευχές
μήπως κλείσουν κρυμμένες πληγές.
Κοιτούσε την ακρογιαλιά,
να φύγει ήθελε μακριά, έκανε βήματα
κι ας φοβόταν τα κύματα.
Ν' αδράξει το σήμερα.
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα.
Στη βεράντα ένα πρωί
πήγα να τη βρω εκεί, να ήταν αλλού,
μες στα χρώματα του δειλινού.
Ένα απόγευμα του Μάη
την είδα να με χαιρετάει από μακριά,
σαν να ήμασταν πάλι παιδιά.
Πού κρύφτηκε σήμερα;
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα
Δε φάνηκε σήμερα.
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου