Από την αρχή του μονοπατιού ως και τη μέση του Φαραγγιού (στο χωριό Σαμαριά) ο ήλιος δε θα σας ενοχλήσει πολύ καθότι θα βρίσκεστε κάτω από ψηλά δέντρα σχεδόν συνεχώς. Θέα Φαράγγι Σαμαριάς
Τώρα ξεκινάει ένα κατηφορικό βραχώδες μονοπάτι με ξύλινο φράχτη (όχι σε όλα τα σημεία) για στήριξη.
Μονοπάτι Φαράγγι Σαμαριάς Αυτό το μονοπάτι είναι περίπου 3km. Πρόκειται για την πιο δύσκολη διαδρομή μέσα στο Φαράγγι της Σαμαριάς, αφού είναι πολύ κατηφορικά. Στα πρώτα 1.7km (40 λεπτά διαδρομή) θα συναντήσετε τον πρώτο σταθμό ανάπαυσης «Νερούτσικο».
Η χλωρίδα και η πανίδα στον Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς είναι εξαιρετικά πλούσιες. Στο φαράγγι θα συναντήσετε μοναδικά είδη φυτών και ζωών που προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις.
Αναφέρεται ότι στο φαράγγι υπάρχουν 450 είδη φυτών και σύμφωνα με το νόμο δεν επιτρέπεται να αφαιρεθεί οτιδήποτε από το χώρο της Σαμαριάς, ούτε καν ένα λουλούδι. Μην το δείτε σαν ένα αυστηρό νόμο, αλλά σαν το μοναδικό τρόπο να προστατευτεί το ευαίσθητο οικοσύστημα της Σαμαριάς για να συνεχίσουν να το θαυμάζουν χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Στη Σαμαριά θα θαυμάσετε τα δάση της με τα πελώρια πεύκα και τα κυπαρίσσια, μια εικόνα από το παρελθόν της Κρήτης, όταν το νησί καλυπτόταν από δάση ονομαστά για την καλής ποιότητας ξυλεία τους, ιδανική για να φτιάχνονται γερά καράβια.
Νερούτσικο υπάρχει πηγή με πόσιμο νερό, πυροσβεστικός σταθμός καθώς και τουαλέτα.
Στα επόμενα 1.1km (25 λεπτά διαδρομή) θα συναντήσετε τον σταθμό ανάπαυσης «Ρίζα Συκιάς». Στη Ρίζα Συκιάς υπάρχει πηγή με πόσιμο νερό, πυροσβεστικός σταθμός καθώς και τουαλέτα. —
Στα επόμενα 0.9Km (25 λεπτά διαδρομή) θα συναντήσετε το σταθμό ανάπαυσης «Άγιος Νικόλαος», όπου μπορείτε να κάνετε μια πεντάλεπτη στάση, αν θέλετε. Έχετε ήδη διανύσει τα 3 πρώτα (και πιο κουραστικά) χιλιόμετρα από το Φαράγγι της Σαμαριάς! Στον Άγιο Νικόλαο θα βρείτε πηγή με πόσιμο νερό, πυροσβεστικό σταθμό καθώς και τουαλέτα. Εδώ υπάρχει και κτίριο του Δασοφυλακείου, καθώς και μια πολύ παλιά εκκλησία του Αγίου Νικολάου (ανοικτή για να εισέλθετε). —
Το μονοπάτι στη Σαμαριά είναι άριστα σηματοδοτημένο σε όλο το μήκος του και θεωρείται το πιο περπατημένο μονοπάτι σε ολόκληρη την Ελλάδα (δεύτερο είναι το μονοπάτι στον Ολυμπο).
Να χαθείτε είναι μάλλον αδύνατο μια και ούτως ή άλλως κινείστε διαρκώς σ' ένα ανθρώπινο ρεύμα. Υπάρχουν βρύσες σε διάφορα σημεία, όπως και τουαλέτες.
Δείχνοντας μας το μονοπάτι......Η Σαμαριά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ένας απλός περίπατος για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την πεζοπορία.
Ολοι μπορούν να διασχίσουν το φαράγγι, αρκεί να μην υπάρχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για ένα γερό πιάσιμο στα πόδια την επόμενη μέρα.
Ενα καλό ζευγάρι παπούτσια πεζοπορίας είναι απαραίτητο, όπως επίσης αντηλιακό και καπέλο.
Προχωρώντας, θα φανεί σιγά σιγά το ποτάμι που διασχίζει το Φαράγγι και που θα ακούτε το κελάρυσμά του σε όλη τη διαδρομή. Επίσης, στον περίγυρο του μονοπατιού θα παρατηρήσετε σίγουρα μεγάλες εκτάσεις καλυμμένες από πέτρες σε στοίβα. Λένε ότι αν περνάς πρώτη φορά το Φαράγγι της Σαμαριάς, αν στοιβάξεις με αυτό τον τρόπο τις πέτρες και κάνεις μια ευχή, αυτή θα γίνει αληθινή! —
.Λένε ότι αν περνάς πρώτη φορά το Φαράγγι της Σαμαριάς, αν στοιβάξεις με αυτό τον τρόπο τις πέτρες και κάνεις μια ευχή, αυτή θα γίνει αληθινή! —
Το Φαράγγι της Σαμαριάς βρίσκεται στο νομό Χανίων στην οροσειρά Λευκά Όρη. Έχει μήκος 18 χλμ και είναι το μεγαλύτερο φαράγγι της Κρήτης αλλά και της Ευρώπης (σε μήκος). Έχει πλάτος από 150 μέτρα έως 3 μέτρα που είναι και το στενότερο σημείο του με την ονομασία "Πόρτες". Το 1962 χαρακτηρίστηκε Εθνικός Δρυμός Ελλάδας και είναι τόπος διαμονής πολλών ενδημικών πουλιών και διαφόρων ειδών ζώων. Το πιο γνωστό από τα ζώα που βρίσκουν καταφύγιο στο Φαράγγι Σαμαριάς είναι ο κρητικός αίγαγρος (κρι κρι). Εκεί επίσης φυτρώνουν σπάνια βότανα και φυτά, όπως το άγριο δίκταμο κι τα αγριολούλουδα.
Γι'αυτούς που δεν αντέχουν άλλο,υπάρχουν τα μουλάρια ..
Αφού ξεκουραστείτε στη Σαμαριά, ξεκινάτε πάλι και σίγουρα θα εκπλαγείτε βλέποντας πόσα ελαιόδεντρα βρίσκονται εκεί κοντά στο χωριό! Θα παρατηρήσετε επίσης πολλές διαμορφώσεις με πέτρινα πεζούλια στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις, πράγμα που μαρτυρά την ανθρώπινη παρουσία στις καλλιέργειες. Παρακάτω θα συναντήσετε άλλη μια εκκλησία (κλειδωμένη) αλλά κι έναν οικογενειακό τάφο Αδελφών Καλογεράκη απέξω
Το χωριό Σαμαριά είναι μία καλή ευκαιρία να θαυμάσετε την παραδοσιακή κρητική αρχιτεκτονική.
Επίσης είναι ένα σημείο ξεκούρασης περίπου στο μέσο της απόστασης. Ευκαιρία λοιπόν για τόνωση δυνάμεων με κάποιο σάντουιτς που θα κρατάτε μαζί σας.
Λίγο πιο κάτω από το χωριό βρίσκεται η εκκλησία της Οσίας Μαρίας (14ος αιώνας), απ' όπου με παραφθορά προέρχεται το όνομα Σαμαριά.
Μετά από 1.2km (25 λεπτά διαδρομή), συναντάμε ένα εντυπωσιακό ξύλινο γεφυράκι που οδηγεί στο χώρο ανάπαυσης «Σαμαριά», δηλαδή στο παλιό χωριό της Σαμαριάς. Θα δείτε κάμποσα εγκαταλελειμμένα πετρόκτιστα σπίτια, που παλιότερα φιλοξενούσαν τους κατοίκους τους χωριού, αλλά και πολλούς επαναστάτες κατά τη διάρκεια του πατριωτικού αγώνα εναντίον των Τούρκων αλλά και των Γερμανών κατακτητών στη συνέχεια. Βρίσκεται στη μέση του Φαραγγιού και είναι ο πιο μεγάλος χώρος ανάπαυσης, με τα περισσότερα ξύλινα παγκάκια, ακόμη και τραπέζια, αν θελήσετε να φάτε κάτι! Εδώ βρίσκεται ο σταθμός Πρώτων Βοηθειών (Ιατρείο). Στη Σαμαριά θα επίσης πηγή με πόσιμο νερό, πυροσβεστικό σταθμό καθώς και τουαλέτα.
Το φαράγγι πήρε το όνομά του από το χωριό Σαμαριά και που κι αυτό οφείλει την ονομασία του στην βυζαντινή εκκλησία Οσία Μαρία του 14ου αιώνα, που βρίσκεται εκεί και σώζεται έως σήμερα με πολλές εικόνες και τοιχογραφίες. Το χωριό αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν οι λιγοστοί κάτοικοι (βοσκοί και ξυλοκόποι) όταν το φαράγγι χαρακτηρίστηκε Εθνικός Δρυμός.
Από δω και στο εξής το μονοπάτι δεν είναι πια τόσο κατηφορικό, αλλά λίγο πιο ανώμαλο, γεμάτο πέτρες. Συνεχίζουμε προς τον τέταρτο σταθμό, ακόμη 0.9km (20 λεπτά διαδρομή), το «Βρυσί». Εδώ θα βρείτε μόνο μια πηγή με νερό.
Η επόμενη στάση για νερό γίνεται στο χώρο ανάπαυσης «Πρινάρι», μετά από 1.3km (20 λεπτά διαδρομή). Εδώ θα βρείτε μόνο μια πηγή με νερό.
Μέσα στο φαράγγι δεν αποκλείεται να συναντήσετε τους διάσημους κάτοικους του, τα αγριοκάτσικα της Κρήτης, αυτά που οι ντόπιοι αποκαλούν "αγρίμια" και οι τουρίστες "κρι - κρι".
Το αγριοκάτσικο είναι είδος ενδημικό στην Κρήτη και το πιθανότερο είναι να συναντήσετε μερικά στο χωριό της Σαμαριάς, καθώς συχνά πλησιάζουν τα τελευταία σπίτια του χωριού
.
Ύστερα από μια μικρή στάση για ξεκούραση, αρχίζουμε να περπατάμε το μονοπάτι ξανά. Το τοπίο πάλι αλλάζει όψη. Η χαράδρα αρχίζει να στενεύει αρκετά και ο δρόμος οδηγεί στις
Πόρτες (το πιο στενό σημείο στο φαράγγι). Λίγο πριν, υπάρχει ένα ρυάκι που μπορείς να ξαποστάσεις και να πιεις νερό. Αυτό που αντικρίζεις φθάνοντας στις Πόρτες σε αφήνει άναυδο! Το τοπίο είναι μαγικό. Οι δύο πλευρές των βράχων, δεξιά κι αριστερά, πλησιάζουν η μια την άλλη τόσο πολύ, που ο χώρος που απομένει για να περάσεις ανάμεσα τους είναι μόλις 3 μέτρα πλάτος! Το ύψος φτάνει τα 600 μ. Μετά το πέρασμα στις Πόρτες αντικρίζεις τη θάλασσα! —
Τον χειμώνα το φαράγγι είναι κλειστό, διότι είναι πολύ δύσκολο να το διαβεί κανείς. Ανοίγει γύρω στα μέσα Απριλίου και κλείνει τέλος Οκτωβρίου. Για την πεζοπορία στο φαράγγι Σαμαριάς πρέπει να είμαστε κατάλληλα ντυμένοι με ελαφριά ανοιχτόχρωμα ρούχα, σκληρά παπούτσια (άρβυλα), να έχουμε εφοδιαστεί ελαφρύ φαγητό, να έχουμε βάλει αντηλιακό και να έχουμε ενημερωθεί για τα δρομολόγια των καραβιών από Αγία Ρουμέλη για Σφακιά ή Παλαιόχωρα. Νερό δεν χρειάζεται να έχουμε μαζί μας, μιας και σε όλο το μήκος του φαραγγιού υπάρχουν πηγές με καθαρό, πόσιμο νερό. Επίσης σε πολλά σημεία υπάρχουν τουαλέτες.
Η απόσταση που διανύουμε είναι 14 χλμ και ο περίπατος κρατάει περίπου από 4 έως 8 ώρες, ανάλογα με το βηματισμό. Ο πιο συνηθισμένος χρόνος διάρκειας είναι 6 ώρες. Στους επισκέπτες επιτρέπεται η φωτογράφηση αλλά απαγορεύονται η διανυκτέρευση σ' όλο το μήκος του φαραγγιού, το άναμμα φωτιάς και το κάπνισμα, το κυνήγι και το ψάρεμα, το κολύμπι, η κοπή φυτών, λουλουδιών, κλαδιών, οι κάθε είδους θόρυβοι, η φθορά φωλεών και αβγών πουλιών, η διέλευση κατοικίδιων ζώων, η ρύπανση του χώρου και η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών.
Κάναμε τα δέκα χιλιόμετρα......άλλα έξι,μέχρι την θάλασσα....
Και το νερό κάνει την εμφάνισή του ....Σε όλη την διαδρομή περνάει κάτω από την άμμο και τα βότσαλα!
Ολο το φαράγγι το διατρέχει μια χονδρή σωλήνα που στέλνει νερό στις πυροσβεστικές φωλιές που είναι κατά μήκος του δάσους του!!
Μετά από το
Χριστό, συνεχίζετε για τα τελευταία 2.8km (30 λεπτά διαδρομή), τα οποία είναι πολύ εντυπωσιακά, καθώς περιλαμβάνουν τις «Σιδερόπορτες», ή απλώς «Πόρτες». Πρόκειται για το πιο μικρό στένωμα του Φαραγγιού της Σαμαριάς. Η απόσταση των δυο πλευρών του Φαραγγιού σε αυτό το σημείο είναι μόνο τρία μέτρα, ενώ το κατακόρυφο ύψος φτάνει τα 300 μέτρα. Εδώ επιβάλλεται να βγάλετε πολλές φωτογραφίες! —
Ισορροπώντας πάνω στις κροκάλες.
Μην το κοιτάτε έτσι...είναι πεντακάθαρο νερό....
Το πιο κουραστικό τμήμα της διαδρομής είναι τα τελευταία 3 χμ. μετά την έξοδο σας από τον Εθνικό Δρυμό. Εδώ γίνεται ξανά έλεγχος εισιτηρίων για να μην μείνει κάποιος επισκέπτης μέσα στο φαράγγι τη νύχτα, είτε επειδή είχε κάποιο ατύχημα είτε επειδή το θέλησε.
Κοντεύουμε........Μα την αλήθεια θα θέλαμε κι άλλο!!
Μια άγρια κατολίσθηση στον δρόμο μας
Συνεχίζοντας προς τον επόμενο σταθμό, περνάτε όμορφα σκαλάκια-γεφυράκια πάνω από το ποτάμι, την μια από τη μια όχθη, την άλλη από την άλλη! Θα παρατηρήσετε πανέμορφα σχέδια στους βράχους που ορθώνονται δεξιά και αριστερά, αποτέλεσμα της βαριάς γεωλογικής ιστορίας τους. Ολοκληρώνοντας τα επόμενα 2,2km (45 λεπτά διαδρομή), θα βρεθείτε στον τελευταίο σταθμό ανάπαυσης, το «
Χριστό». Εδώ θα βρείτε πηγή με πόσιμο νερό, πυροσβεστικό σταθμό καθώς και τουαλέτα. Υπάρχει επίσης ακόμα μια παλιά εκκλησία καθώς και όμορφα πεζούλια.
Στη συνέχεια, άλλο ένα θέαμα θα σας αρέσει, αφού συναντάτε δύο γεφυράκια παράλληλα, σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο, έτσι ώστε να χωράνε σε μια φωτογραφία! Σε λίγο θα δείτε το τέλος του Εθνικού Δρυμού Λευκών Ορέων, με ένα κτίριο για τον έλεγχο των εισιτηρίων. Αυτό ήταν!
Το τοπίο μετά την έξοδο από το φαράγγι γίνεται ξερό, χωρίς καθόλου σκιά. Αν ξεκινήσατε νωρίς το πρωί το περπάτημα, θα φτάσετε στο σημείο αυτό νωρίς το απόγευμα, όταν η ζέστη της ημέρας είναι πιο αισθητή.
Υπομονή γιατί μια ώρα πιο κάτω σας περιμένει η Αγία Ρουμέλη με την πολύ ωραία παραλία της.
Φυσικά και εκτός από αντοχή,χρειάζεται και ισορροπία!!
Η έξοδος του φαραγγιού.......ακόμα δυόμιση χιλιόμετρα....Εδώ είναι το παλιό ερειπωμένο χωριό της Αγίας Ρούμελης!!
Από πάνω μας το Τούρκικο κάστρο..
Αγία Ρούμελη - ώρα για ξεκούραση και φαγητό....
Αυτό το χρώμα της θάλασσας...δεν θα το ξεχάσω.
Θα πρέπει όμως να θυμάστε ότι η
Αγία Ρούμελη μεταμορφώνεται όταν φύγει το τελευταίο καραβάκι. Ξαφνικά όλα ηρεμούν και εσείς ανακαλύπτετε την πραγματική ομορφιά της. Απολαύστε το ηλιοβασίλεμα στην παραλία, ένα καλό γεύμα σε κάποια ταβέρνα, την κουβεντούλα με τον ταβερνιάρη, τα αστέρια που γεμίζουν τον νυκτερινό ουρανό. Το πρωί μη βιαστείτε να φύγετε. Πάρτε το μονοπάτι που ανεβαίνει στο κάστρο ψηλά πάνω από την Αγία Ρούμελη και απολαύστε τη μαγευτική θέα.
Αφήνοντας πίσω την Αγία Ρούμελη.........Από πάνω τα Λευκά Ορη!!
Ταξιδεύοντας στο Λυβικό για την Σούγια.
Φτάνοντας στην Σούγια η μοναδικής ομορφιάς εξόρμηση τελειώνει αφήνοντάς μας τις καλύτερες εντυπώσεις.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ
ΚΕΙΜΕΝΑ - ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ
πηγές πληροφοριών
