Θεωρείς μυθικό ρόλο Που δεν έχει ο κόσμος όλος Όλο παίζεις τον σοφό, Και κουρεύεις το αυγό. Φταίνε όλοι εκτός εσένα Κι' όλα τα σκυλιά δεμένα, Ζητάς ρέγουλα και τάξη Χάλια οι δικές σου πράξεις. Κόψε,ράψε, ξερνοβόλα Ένας φιλόσοφος μάντης Στην ψυχή ένας μπερμπάντης. Διψάς δόξα με λαχτάρα Κι' ας αξίζεις μια δεκάρα Φτιάχνεις άνοιξες, χειμώνα Ψάχνεις στ' άχυρα βελόνα . Στις γυναίκες εισ' ιππότης Και στον κόσμο Δον Κιχώτης Όλους τους θέλεις στη στρούγκα Ταπεινούς,πιστούς και μούγκα. Έχεις οίστρο μιας Μούσας Και τους θέλεις όλους σούζα Της φακής το παλικάρι Πια σε πήρανε χαμπάρι. Θαρρείς λόγια σου μαγεία, Πράξεις σου μια δυστυχία Λες πως έχεις γνώσεις χίλιες Μα σου γίνανε σπασίκλες . Λευτέρης Σιώμος Κ/ 45δ π.ελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου