Οι καρδιές τραντάζονται
για μια ζωή τιποτένια,
για μια γαλήνη εριστική
γεμάτη υπεκφυγές .
Τα νευρικά τινάγματα
του πρώτου χτύπου καταχωνιάστηκαν .
Ηλιαχτίδες με το κεφάλι σκυμμένο
διαπομπεύονται, οδηγούνται
στην κρεμάλα δημόσια,
αντιμάχονται τις δυνάμεις της μοίρας .
Ένα αίσθημα αδικίας
που ολοένα και θεριεύει .
Αγνοώντας τους κανόνες
ενός εφήμερου νωθρού
χαραμίζω τις ώρες μου
διαλύοντας τα στερεότυπα
που βαραίνουν την ατμόσφαιρα .
Η ελευθερία εκκρεμεί
και καθημερινά προσφέρεται θυσία
στο βωμό των αέναων συλητών μας,
ως αντάλλαγμα για μια ευτελή
και καθώς πρέπει διαβίωση .
Carpe .


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου