Ετικέτες
- Άρθρα
- Βιβλιοπαρουσίαση
- Γλυπτική
- Διαθεματικότητα
- Εκδηλώσεις
- Επιστήμη
- Ζωγραφική
- Θέατρο
- Ιστορία
- Κινηματογράφος
- Κοινωνία
- Λαογραφία
- Λογοτεχνία
- Μνήμες
- Μουσική
- Μυθολογία
- Παιδεία
- Περιβάλλον
- Σαν Σήμερα
- Σύγχρονη Λογοτεχνία
- Ταξιδιωτικές Εντυπώσεις
- Τέχνη
- Τεχνολογία
- Τηλεόραση
- Υγεία
- Φιλοσοφία
- Φωτογραφία
- Ψυχολογία
Πέμπτη 16 Μαΐου 2024
ΙΩΑΝΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ - ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΦΟΡΕΜΑ ΛΕΥΚΟ & ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ)
ΦΟΡΕΜΑ ΛΕΥΚΟ
Φόρεμα λευκό στα βότσαλα του ήλιου αφημένο.
Λυτά τα μαλλιά της ιτιάς στην άκρη της ακροποταμιάς.
Τα περιστέρια φιλιούνται στ’ ακροκέραμα της θάλασσας.
Γιορτές φωτεινές τα ταξίδια των γλάρων.
Κοιτάζονται στα μάτια ο Ποσειδώνας με τη Γοργόνα
στην πλώρη του ωκεανού.
Σφυρίζουν κλέφτικα οι φύλακες των ονείρων.
Ελεύθερα καλπάζουν τ’ άλογα στον ορίζοντα.
Το φως ειρηνεύει αδιάσπαστο.
Λεύτερες οι μοίρες λούζονται στο άσπιλο λευκό.
Ασύνορα τα μερίδια που μοιράζουν.
Γυμνοί οι πρωτόπλαστοι στην πρώτη αθωότητα.
Πάλλευκοι οι ουρανοί παρελαύνουν.
Πραγματώνεται τ’ όνειρο στις αγκάλες του ήλιου.
Κόκκινα τριαντάφυλλα φέρνουν τις ευχές και τους πόθους.
Ξυπνά η συνείδηση η πανάρχαιη.
Απιθώνει προσευχές στα ξωκλήσια.
Ο ομφαλός της γης ταΐζει τ’ άγρια πουλιά,
Ξεχύνονται οι άγγελοι στα πέρατα της πλάσης.
Τα δέντρα μεγάλες άρπες παίζουν μελωδίες ανήκουστες.
Μεστός ο χρόνος στην κατεβασιά του αιώνα.
Στις επάλξεις του ορίζοντα λάβαρα και σημαίες.
Στρατιές ψυχών τραγουδούν παιάνες της νίκης.
Στις λίμνες με τις πεταλούδες και τα νούφαρα ξεφαντώνουν τα μυστικά.
Μικροί πολεμιστές πλένουν το πρόσωπό τους με τ’ αθάνατο νερό.
Οι νεράιδες ανασταίνονται απ’ τους μίσχους των λουλουδιών,
Τα παραμύθια ολοζώντανα στις παραστάσεις των μεσημεριών.
Άσπιλοι οι γάμοι των ουρανών με την αιωνιότητα.
Φτερουγίζει η χαρά στου φωτός τ’ αγιοκέρια.
Ιωάννα Αθανασιάδου
🌼
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
Η σιωπή ραγίζει τις ώρες.
Πόση αλήθεια και πόσο ψέμα κρύβει το πρόσωπο του μπόγια
που μαζεύει τις ψυχέςστις άδειες γειτονιές;
Περνά ο άνεμος απ’ τις οχυρωμένες πόλεις των νεκρών .
Μειδιάματα αινιγματικά σε πρόσωπα μαρμαρωμένα.
Χορεύουν αδειανά πουκάμισα στον γάμο τον άσπιλο των ψυχών με τον Άδη.
Πώς ν’ αναπαυθεί η απουσία;
Χλωμά περιστέρια στις μετόπες των ναών
με τα στεφάνια τα πένθιμα και τους εξόδιους ψαλμούς.
Αργοδιαβαίνει το φως στις στράτες με τους ανθρώπους της βροχής.
Ούτε ένα δάκρυ ρίχνει ο μολυβένιος ουρανός.
Μετρούν αντίστροφα οι Καρυάτιδες τον χρόνο των ζωντανών.
Ένα μεγάλο ψέμα προσπαθεί να εξοστρακίσει τις αλήθειες
των ραγισμένων αγαλμάτων.
Φυσά ο άνεμος σαν τρελός στις χώρες δίχως γυρισμό.
Τα ποτάμια όλα σταματημένα και πετρωμένα τα πουλιά.
Χώνεψε ο καιρός τον χρόνο και τώρα άοπλες τριγυρνούν οι ώρες.
Κίτρινα τριαντάφυλλα στο χώμα.
Αργυραμοιβοί συναλλάσσονται με βλέμμα σκληρό με τον θάνατο.
Ανηλεή τα κύματα που φέρνουν τις αλήθειες
και τις αφήνουν άσπλαχνα να σπάζουν στα βράχια.
Κρεμασμένα τα ρούχα των νεκρών στα δωμάτια τα λησμονημένα.
Το τραγούδι των γάμων τους
σ’ ένα μακρινό παρελθόν τρελαίνει το μυαλό.
Ιωάννα Αθανασιάδου
Poems by Duong Khau Luong /Vietnam
Poems by Duong Khau Luong from Vietnam
Ethnic Tay
Born: 1964
Hometown: Ban Hon, Banh Trach, Ba Be, Bac Kan
Currently, he is the Chairman of Bac Kan Provincial Literature and Arts Association
PUBLISHED: 10 poetry collections
AWARDS: 9 central and local awards
Mountains playing football
The sun is like a ball
Two mountain friends play together
The friend from the east mountain kicks the ball
The ball flies into the sky
Just one game is done
The day fades away
The friend from the western mountain leaves
Waiting until tomorrow to play again.
My village
My village is nestled in the mountains
There are only a few houses
Running around for a while
It's the whole village.
My village is small
But our hearts are generous
Whether regular or unfamiliar guests
All are welcomed.
The village has four roofs
Spreading its wings of happiness
The stairs are always waiting
Friends come to visit.
Please come up
And visit my village.
Then singing
Is Then made of wind?
So singing and flying away
Is Then made of flowers?
So every word is beautiful
Then voice is so sweet.
More fragrant than wild honey
Hearing the sound of Then, longing to hold it
Tucking Then into my pocket
Bringing it home and listening forever.
To call cows to the barn
Come back, cows!
Let the barn not be empty
Come back to stay warm
Don't sleep in the forest
Lest you get wet in the rain
Leaches might cling to your legs
The striped tiger might capture you
Come back, cows!
Squirrel and dracontomelon tree
A squirrel climbs up a dracontomelon tree
While picking dracontomelons, it sings:
- Hey dracontomelon tree!
You have ripe dracontomelons
You smell so fragrant
I eat dracontomelons
I drop your seeds back to the root
Tomorrow, they grow dracontomelon trees again.
Low mountain
The mountain is still small
It is low
But the mountain is remarkable
In its ability to accomplish many tasks.
The low mountain aids the mother mountain
Carrying streams and planting trees
Weaving the tapestry of the mountains
Each day, becoming greener.
The small mountain assists the father mountain
Shielding against storms, wind, and fog
In he mountains, across four seasons
Birds sing and dance.
Yet, one might pity the mountain
Standing steadfast all year round
Unable to wander like me
Attending school to learn and read.
Throwing cotton ball gamein Spring
In a high pillar of cotton ball game
A red bullseye circle
Resembling the crimson sun
Hovering atop the peak
Awaiting the arrival of the cotton balls
Your cotton ball ascends
Mine descends
Like a flock of swallows
Circling, seeking the bullseye
In skillful hands
Cotton balls glide through the red circle
The bullseye acts as the gateway
Welcoming the fortune of spring.
Once a year, during Tet,
The cotton ball throwing game commences,
No matter where you roam, recall
The spring festival in our hometown.
(Translated into English by HFT)
ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ ΑΓΓΕΛΑΣ ΜΑΝΤΙΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ.!
Τετάρτη 15 Μαΐου 2024
Κωνσταντίνος Μπασούρης "Δημιουργική διαγραφή"
Οι γραμμές διέγραφαν
τις λευκές σελίδες
από τη μία άκρη ως την άλλη
σ' εκείνο το μεγάλο τετράδιο.
Περίμεναν υπομονετικά τις λέξεις,
που επάνω τους θα γράφονταν,
που θα είχαν κάτι να πουν,
τη δική τους ιστορία.
Μα, τυφλωμένος θαρρείς
από μια παρόρμηση ανεξήγητη,
πάσχιζα να το γεμίσω
με όσο το δυνατόν
περισσότερες λέξεις,
κάθε γραμμή, κάθε σελίδα,
όλο εκείνο το τετράδιο,
απ' την αρχή ως το τέλος.
Έπρεπε να φτάσω
μέχρις εσχάτων,
για να πάρω την απόφαση
να αρχίσω να ξεφυλλίζω.
Κι όσο οι σελίδες εναλλάσσονταν,
αντίκριζα μόνο λέξεις
κολλημένες ασφυκτικά μεταξύ τους,
που βρίσκονταν εκεί
απλώς και μόνο
για να φαίνονται γεμάτες οι σελίδες,
δίχως να είναι κατά βάθος.
Διέτρεχα τα δυσδιάκριτα κενά
σ' έναν αγωνιώδη αγώνα
να ανακαλύψω το νόημα των λέξεων,
την ουσία τους που είχε χαθεί
μέσα στη χαώδη λεκτική μάζα.
Κι όσο διέγραφα,
τόσο πιο κοντά της ερχόμουν.
Τα τετράδιά μας,
η κάθε τους σελίδα
είναι ό, τι πολυτιμότερο έχουμε,
που απλόχερα μας προσφέρθηκε.
Κι όσο το διάβα μας διαγράφεται
σαν τις ευθείες γραμμές
επάνω σε λευκές σελίδες,
με σύνεση οφείλουμε
να βάλουμε τις λέξεις.
Κι αν ποτέ χρειαστεί,
θα δημιουργήσουμε τα απαραίτητα κενά
ανάμεσα απ' τις λέξεις,
διαγράφοντας ό, τι περιττό,
επιτρέποντας να ξεχωρίσει
το κυρίως απ' το δευτερεύον,
το ουσιώδες από το μη,
μέσα από εκείνη την ωφέλιμη τομή,
καθώς θα δημιουργούμε διαγράφοντας
και δημιουργώντας θα διαγράφουμε.
12ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών "Τα 12 Κουπέ", 19/05 - 02/06, στην Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ
THE LEGACY OF GREAT AUTHROS: BY DR JERNAIL S. ANAND
THE LEGACY OF GREAT AUTHORS:
THE FAULT-LINES OF MODERN CIVILIZATION
Dr. Jernail S. Anand
ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Η “Ζαριά” δεν ήταν καλή… Τα απόνερα της Eurovision
*Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις"
*Eurovision: Μηχανισμός μουσικού εκμαυλισμού ή η αποθέωση της Συμπερίληψης;
*Από τον Homo Νεάντερταλ στον Homo του “non binary”
*Το τέλος της δυαδικής Ταυτότητας και η εκδίκηση του Ουδέτερου “ΤΟ” και του “Non Binary”.
Ο Ράμα στην Αθήνα μάς διδάσκει την Ιστορία μας (Τσάμηδες, Μπουμπολίνα…), η νεοεκλεγείσα Πρόεδρος της Βορείου Μακεδονίας αρνείται να συμμορφωθεί στην συμφωνία των Πρεσπών, η Μονή της Χώρας μετατρέπεται σε τζαμί και ο Ερντογάν ωμά διορθώνει τον Μητσοτάκη για την επιμονή του να θεωρεί την Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση.
Εν τω μεταξύ δύο ομάδες μας- Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός-προκρίθηκαν στο Final Four του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ και ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο παίζει στον τελικό με την Φιορεντίνα για το Conference League.
Στην Eurovision μείναμε λίγο πίσω (11η θέση) αφού το “Ζάρι” μας δεν ήταν και τόσο τυχερό, ούτε και άρεσε στην επιτροπή και στο κοινό. Κρίμα που δεν πρωτεύσαμε και στην Eurovision γιατί έτσι ως χώρα θα μετρούσαμε μία ακόμη Ευρωπαϊκή επιτυχία μετά το Μπάσκετ και το Ποδόσφαιρο.
Η επικαιρότητα κοντεύει να μας πνίξει και οι ειδικοί της πληροφόρησης αδυνατούν να αξιολογήσουν ποιο είναι το σημαντικότερο γεγονός για την προβολή. Εξάλλου τα κριτήρια των δημοσιογράφων είναι πάντοτε διαφορετικά από τα δικά μας. Αυτοί αναζητούν το “πιασάρικο” θέμα κι αυτό που συγκινεί περισσότερο τον αναγνώστη-θεατή.
Τα “Πρωινάδικα” στήνουν δίκες για την αποτυχία του τραγουδιού μας στην Eurovision. Έφταιξε η Μουσική, έφταιξε η φωνή της Μαρίνας Σάττι, έφταιξαν οι «Έλληνες Τούρκοι της Δυτικής Θράκης» χορευτές, έφταιξαν οι σκηνοθετικές επιλογές του Φωκά Ευαγγελινού, έφταιξε η απουσία μουσικής παιδείας τόσο από τις επιτροπές όσο και από το κοινό αφού απαξίωσαν το “Ζάρι”.
Έφταιξαν πάρα πολλά. Εξάλλου όταν χάνεις φταίνε όλα. Η αποτυχία έχει μόνον έναν ιδιοκτήτη, ενώ η επιτυχία πολλούς… Μέχρι και οι Έλληνες παρουσιαστές φάνηκαν κατώτεροι των προσδοκιών μας… Κρίμα…
Κάποιοι, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ισχυρίζονται πως για την 11η θέση του τραγουδιού μας φταίει το “χασμουρητό” της Μαρίνας Σάττι. Κι αυτό γιατί εμπεριείχε στοιχεία πολιτικής διαμαρτυρίας για το Ισραήλ. Και όπως γνωρίζουμε κάτι τέτοια δεν τα συγχωρούν εύκολα οι Ισραηλινοί.
Σημειωτέον πως με τα χασμουρητά, το "τα, τα, τα.." και λίγο "όπα, όπα...κάτσε, κάτσε..." δεν ασκείται πειστική και τελέσφορη εξωτερική πολιτική.
Οι πληροφορίες πως το Ισραήλ αγόρασε ή μπλόκαρε προς ίδιον όφελος πολλά emails για να ελέγξει-επηρεάσει υπέρ αυτού την ψηφοφορία δεν επιβεβαιώνονται. Πάντοτε σε αυτές τις περιπτώσεις η συνωμοσιολογία ευδοκιμεί και σχολιάζεται .
Εν τω μεταξύ δεν λείπουν κι εκείνοι που σχολιάζουν αρνητικά την ποιότητα των τραγουδιών της Eurovision. Κι αυτό γιατί από τα περισσότερα τραγούδια έλειπε παντελώς η μελωδία, ο στίχος ήταν υποτυπώδης έως ανόητος και εκείνο που ευδοκίμησε ήταν και πάλι τα τηλεοπτικά εφέ. Το θέαμα, δηλαδή, υποσκέλισε απόλυτα τον ήχο και τη μελωδία. Τον λόγο και τη μουσική.
Ωστόσο, αυτό που προκάλεσε απογοήτευση και ανησυχία στους μουσικόφιλους και στους φανατικούς τέτοιων μουσικο-θεαμάτων δεν ήταν η απαξίωση του Γαλλικού τραγουδιού (4ο) - από τα λίγα που διέσωσε το θεσμό - αλλά οι επιλογές κάποιων τραγουδιών που δίδασκαν, αντί μουσικής, άσχετα με το θεσμό θέματα. Ο Γάλλος τραγουδιστής, ο Slimane, αδιαφορώντας για τα χορευτικά και τη σκηνική παρουσίαση εστίασε την προσοχή του στην απόδοση του τραγουδιού και όχι στον προσδιορισμό του φύλου του. Ήταν καθηλωτικός...
Αλήθεια από το πρωτεύσαν ελβετικό τραγούδι τι έμεινε περισσότερο; Η ενδυμασία του τραγουδιστή (μισό κοτοπουλάκι, φουστίτσα, καλσόν, φουντίτσες και ακροβασίες σε ένα δίσκο).
Εκείνο που έμεινε (κι γι αυτό ψηφίστηκε) ήταν το μήνυμα που έκρυβε. Σεβασμός και αποδοχή μιας διαφορετικότητας σχετική με το ανθρώπινο φύλο. Έτσι το «Ο» ή «Η» πρέπει να αντικατασταθούν από το ουδέτερο «ΤΟ». Ο «άφυλος» άνθρωπος στο προσκήνιο.
Ο Nemo ή καλύτερα το Nemo Mettler, ο μεγάλος νικητής του διαγωνισμού, με το τραγούδι του «The Code» κέρδισε όχι μόνον τις ψήφους αλλά και τις εντυπώσεις. Τραγουδιστής και ισορροπιστής ο (το) Nemo ξεχώρισε με το αυτοβιογραφικού χαρακτήρα τραγούδι του. «Πήγα στην κόλαση και γύρισα» τραγούδησε ο Nemo τονίζοντας εμφαντικά πως ανήκει στα μη δυαδικά άτομα /non binary.
Έτσι στο λεξιλόγιό μας μπήκε κι ένας άλλος, καινούριος όρος, που αποδομεί το παλιό μας στερεότυπο περί “δυαδικής ταυτότητας”. Εξάλλου αυτό ήταν αναμενόμενο αφού το κίνημα της Woke Culture κυριαρχεί παντού και η «Φυλετιστική Επανάσταση», όπως αυτή περιγράφεται από τον Mathieu Bock-Cote στο ομώνυμο βιβλίο του, είναι ante portas.
Ο νικητής τραγουδιστής δήλωσε σχετικά και σεμνά μετά τη νίκη-βράβευσή του:
“Θέλω να σάς ευχαριστήσω πάρα πολύ. Ελπίζω αυτός ο διαγωνισμός να μπορέσει να ανταποκριθεί στην υπόσχεσή του και να συνεχίσει να υποστηρίζει την ειρήνη και την αξιοπρέπεια για κάθε άνθρωπο στον κόσμο”
Αλήθεια, η Ελβετία ως χώρα βρίσκεται τόσο «μπροστά» και μάς παροτρύνει να υιοθετήσουμε και εμείς τον πολιτισμό του «ΤΟ»; Και τι να πει ο Έλληνας γονέας στον γιο του ή στην κόρη του αν τον ρωτήσουν «Στο σχολείο μαθαίνουμε τα τρία γένη. Ποιο είναι το καλύτερo και το πολυπληθέστερο;»
Ερωτήματα και διλήμματα της εποχής μας και της κοινωνίας.
Να ένας τρόπος να ξεχάσεις τα άλλα προβλήματα. Ακρίβεια, βία…
Ένα άλλο τραγούδι που εξέπληξε και τρόμαξε πολλούς ταυτόχρονα ήταν αυτό της Ιρλανδίας που άμεσα ή έμμεσα παρέπεμπε σε σατανιστικά στοιχεία. Σκοτάδια, καπνοί, κεριά, κέρατα, σχοινιά, χορευτής ντυμένος κένταυρος, το ειδικά όσο και περίτεχνα βαμμένο πρόσωπο και το εκκεντρικό ντύσιμο παρέπεμπαν σε σαταναστικές τελετές.
Το τραγούδι “Doomsday Blue” του non-binary καλλιτέχνη Bambe Thug (χρησιμοποιεί την αντωνυμία «το») συνιστά έναν ύμνο, μία ωδή στην queer κοινότητα. Ένα κάλεσμα να απελευθερωθούμε από τα δεσμά της δυαδικής ταυτότητας και τους φόβους μας.
Ίσως η πιο οξεία και πιο ακραία αντίδραση στο Ιρλανδικό τραγούδι ήλθε από την εκκλησία της Ιρλανδίας που στον ακραίο συντηρητισμό της δήλωσε:
“Έχουμε τελειώσει ως χώρα! Ποτέ δεν είδα ξανά τέτοια σκουπίδια σε όλη μου τη ζωή. Δεν μπορώ να καταλάβω την έννοια μη-δυαδικό. Δεν μπορώ να βάλω στο κεφάλι μου ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα. Μου θυμίζει σανό ή άχυρο. Αν είχα παιδιά, θα είχα φροντίσει να μην ακούν τίποτα από όλα αυτά, τουλάχιστον μέχρι να γίνουν 18”.
Αλήθεια αυτό το τραγούδι εκφράζει μία χώρα με αγώνες εναντίον της Αγγλίας;
Εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε παρά να δούμε να δικαιώνεται η θέση-πρόταση του Bambie Thug:
“Η αγάπη πάντα θα θριαμβεύει”
Θέλω να ελπίζω πως το Bambie Thug θα γνώριζε πολύ καλά τον «Ύμνο της Αγάπης» του Αποστόλου Παύλου και ιδιαίτερα το απόσπασμα:
«Η Αγάπη πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει…»
Από https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/
Punjabi poetry by Qasir Wakeel
Τρίτη 14 Μαΐου 2024
Ο ΟΣΔΕΛ στην 20ή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΤΖΟΥΝΗΣ "Στίχοι σε λευκό χαρτί"
Έχουν γκρεμιστεί τα μάτια
στης αθυμίας τη χαράδρα
είναι πολύχρωμα και άδεια
της υπερβολής τα κάδρα
Θέλω κάτι να πληγώσω
έτσι για μια αλλαγή
όπως οι άλλοι κι εγώ να νοιώσω
παθητική διασκέδαση
Η αλήθεια προδομένη
στέκεται αδύναμη
και η μοίρα είναι βαμμένη
με της δόξας το γιατί
Πλάνεψα τον εαυτό μου
έδωσα χωρίς να πάρω
δάνειζα τον οβολό μου
σ’ όποιον μ’ έκανε ζητιάνο
Άγευστη χαρά κερνάω
μα δεν ήθελε κανείς
με μάθανε να ξεψυχάω
κομπάρσος σ’ αδειανή σκηνή
Πήρα της λύπης μου τη δόση
κι είχε γεύση ανθρώπινη
πάντα με έλκυε η πτώση
σε κατηφόρα σιωπηλή
Κι ας ματώσαμε τον ήλιο
μαύρη κηλίδα η πληγή
έκανα το λάθος, φίλο
για να μην μου απολογηθεί
Το μαζί και το αντίο
χρόνια σε άνιση διαδρομή
περιμένουν ν’ απαγγείλω
στίχους σε λευκό χαρτί
Κ.Ντζούνης
Ελισάβετ Μαουσίδου "Ατιτλο"
Πορφυρώνει ο ουρανός
του ΈΡΩΤΑ γυρεύοντας
να πλάσει τα δεσμά ...
Χαϊκού Ε.Μ
Πίνακας : Redon
από https://gr.pinterest.com/
ΙΩΣΗΦΙΝΑ ΤΣΟΥΜΠΗ "Περί Eurovision και άλλων τινών φαιδρών ή σοβαρών"