Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΜΠΑΣΟΥΡΗΣ "Ηχόχρωμα - Ποίημα από τη συλλογή " Θλιμμένα ηλιοτρόπια"




Ηχόχρωμα

Ένα σύμπαν
σε πέντε γραμμές
κι εφτά σύμβολα.
Κι εγώ ένα μικρό
και ταπεινό
κομμάτι του.

Ένας φθόγγος
της κοσμικής συμφωνίας
που συνεχώς μεταβάλλεται
κι αλλάζει όνομα,
ύψος και διάρκεια
πέρα απ’ τα όρια του χρόνου
και του χώρου.

Ένα ηχόχρωμα
μέσα στο ασπρόμαυρο,
που άλλοτε διαφεύγει
απ’ τα στεγανά
κι άλλοτε αλλοιώνεται
με την υποχώρησή του.

Ατελής τελεία
σε αρμονία τέλεια,
διαπερνά παραφωνίες,
ακούει μέσα από παύσεις,
μαθαίνει μέσα απ’ τη σιωπή,
απελευθερώνεται
κι αποσυμβολίζεται
μέσα από εφτά σύμβολα
και πέντε γραμμές,
μετουσιώνεται
και γίνεται
ένα σύμπαν.


Τίτλος: Θλιμμένα ηλιοτρόπια
Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Μπασούρης
Είδος: Ποιητική συλλογή
Εκδόσεις «Κούρος»
2022

Η συλλογή “Θλιμμένα ηλιοτρόπια” είναι μία σύνθεση σκέψεων, που εκτείνονται σε βάθος χρόνου δύο περίπου δεκαετιών. Μικρές ιστορίες που ξεδιπλώνονται μέσα από τις λέξεις. Μικρές περιπλανήσεις με φόντο την αναζήτηση, τη φυγή, την απώλεια. Στου χρόνου το αδιάκοπο διάβατα στιχουργήματα έγιναν πινελιές που συνέθεσαν ένα ποιητικό πορτρέτο. Με μια βαλίτσα στο χέρι ο μικρός διαβάτης κάνει τα πρώτα του βήματα στον άγνωστο, μεγάλο δρόμο που απλώνεται μπροστά του. Στο διάβα του πολλούς ανθρώπους συναντά, αποκτά εμπειρίες, δημιουργεί αναμνήσεις. Ο έφηβος που έγινε, πια, ενήλικος στρέφει το βλέμμα του πίσω, για να αντικρίσει και πάλι στο βάθος του δρόμου το μικρό εκείνο παιδί, να του θυμίζει τον προορισμό του, μια πυξίδα στο ταξίδι του.






Poems by Beatriz Saavedra Gastélum (México)

 


Beatriz Saavedra Gastélum - México


Mexicana. Maestra en letras por la Universitat de Barcelona, España. Es escritora, investigadora, poeta, ensayista y académica. Doctorada por el Instituto Mexicano de Líderes de Excelencia (2018). Directora del Centro de Estudios sobre la Mujer en la Academia Nacional de Historia y Geografía (ANHG) y directora del Festival Internacional La mujer en las letras de la ANHG UNAM. Codirectora de la Editorial Floricanto, A.C. Ha publicado 13 libros de poesía, en México, Argentina y España, y un libro de ensayo, Anatomía del Erotismo en Griselda Álvarez. Dirige el Taller de Creación Literaria “Alicia Reyes” en la Capilla Alfonsina (INBAL), y es directora del ciclo de conferencias “La poética de la inteligencia” en el Museo de la Mujer (UNAM). Coordina el programa poéticas de la inteligencia en “Mujeres a la tribuna” IMER.

She's Mexican. Master in letters from the University of Barcelona, ​​Spain. She is a writer, researcher, poet, essayist and academic. PhD from IMELE (2018). He has published 16 poetry books and 2 essay books. Director of the Center for Women's Studies and the International Festival of Women in Letters at the National Academy of History and Geography UNAM. Co-director of Editorial Floricanto. Coordinates the Literary Creation Workshop at La CapillaAlfonsina INBAL. His poetry has been translated into Nahuatl, English, French, Chinese, Polish, German and Greek.


NAUFRAGIO

Todo el que muere tiene la razón,
asalta el hierro
las dimensiones posibles.
Tregua angustiosa
en el rincón de la memoria.

La realidad se atasca,
habita
cosas cotidianas gastadas.

El temor de las noches era cierto,
un rumor,
piedad terrible
espacio que me niega.

Yo hubiera pensado
en mi cuerpo cubierto por cristales.

Ahora en la ventana
un olor a bestia
húmeda,
a punto de morir
devora el cielo con su cráneo,

como si conociera el fondo
de la intemperie
su tristeza.


SHIPWRECK

Everyone who dies is right
storm the iron
possible dimensions.
agonizing truce
in the corner of memory.

reality gets stuck
inhabits
worn everyday things.

The fear of the nights was true,
arumour,
awful mercy
space that denies me.

I would have thought
in my body covered by crystals.

now in the window
a beastly smell
wet,
near to death
devours the sky with its skull,

likei know the bottom
of the weather
his sadness.


🌼

ANTES DE IRTE

Puede ser que esté cansada
y los hilos del viento
me desnuden
susurrando la llovizna de espectros.

Acostumbrada al silencio,
intimido al azar bajo la mesa
y me tumbo sobre tu sombra
para amortiguar mis golpes de incertidumbre
sobre la almohada quieta
de los años.


BEFORE YOU GO

I may be tired
and the threads of the wind
undress me
whispering the drizzle of specters.

accustomed to silence,
random bully under the table
and I lie on your shadow
to cushion my blows of uncertainty
on the quiet pillow
of the years.


Beatriz Saavedra Gastélum México
Telefono: Cel. 5527378598














ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΗΤΤΑ " ΝΕΜΕΑ!"



Πόλη μου πολυθρύλητη στα πέρατα του κόσμου, Νεμέα νύμφη του νερού, του Ασωπού η κόρη, στα χώματά σου τα ιερά, αντίκρισα το φως μου! Τρανή Φλιούντα ξακουστή, του Αη Γιώργη πόλη, με τον πετρόκτιστο ναό, βυζαντινό μνημείο να στέκει στο κατώφλι σου, σε ζηλευτό σημείο! Στου Πολυφέγγους τα γκρεμνά κρέμετ' η Παναγιά σου και σε κοιτάει με στοργή, απ' την καρδιά του βράχου! Φλίας, ο γιος του Διόνυσου ήταν ο ιδρυτής σου, το δράμα το σατιρικό γεννήθηκε στη γη σου! Στους λόφους σου ιερουργούν ορθοί οι Αη Λιάδες και ευλογούν με θυμιατά τις εύφορες κοιλάδες! Εδώ Τιτάνων γέννημα τ' ανίκητο λιοντάρι, του Όρθρου και της Χίμαιρας, της Ηρας το καμάρι, τον πανικό στο διάβα του και την τρομάρα σπέρνει! Ο Ηρακλής το κυνηγά κι απ' το λαιμό το πιάνει το πνίγει με τα χέρια του, τη λεοντή του βγάνει. Τα δάχτυλά του μάτωσαν απ' την σφοδρή την πάλη! Κι ως τρέχει αίμα θεϊκό και βάφει τα σταφύλια, χρώμα γεννιέται ρουμπινί, της οικουμένης ζήλια, το αγιωργίτικο κρασί, μέθη, σαγήνης χάδι ανάσταση αισθήσεων και θάνατος του Άδη! -Ο λέων κείτονταν νεκρός στο δοξασμένο χώμα κι αρπάξαν τότε οι θεοί στον ουρανό το σώμα, μ' άστρα χρυσά το κέντησαν και με το που βραδιάσει να λάμπει στο στερέωμα να το τηράει η πλάση και τον ημίθεο ποτέ κανείς να μην ξεχάσει!- Επτά 'πί Θήβας στάθηκαν εδώ να ξαποστάσουν. Τροφό του γιου του βασιλιά Λυκούργου συναντάνε. Ζητούν να πιουν τα άλογα κι αυτοί να ξεδιψάσουν. Κι η Υψιπύλη η Λημνιά ξεχνά χρησμό Πυθίας: του βασιλέα το παιδί, προτού να περπατήσει απαγορεύετ' αυστηρά τη γης να την πατήσει. Σε λίκν' απ' αγριοσέλινα το βρέφος το αφήνει και την πηγή Αδράστεια στους ξένους πάει και δείχνει. Κι ως να γυρίσει πάλι εκεί που το 'χε αφημένο, βρίσκει το νήπιο νεκρό και φιδοδαγκωμένο. Κι ευθύς ο Αμφιάραος, το όνομα τ' αλλάζει Τον ονομάζει Αρχέμορο, το βλέπει και τρομάζει. Γιατ' ήταν οιωνός κακός, του όλεθρου σημάδι. Θεσπίζει για τη μνήμη του τους Νέμεους αγώνες και ο Οφέλτης ζωντανός θα μείνει στους αιώνες. Με τις πλαγιές τις λιόφυτες, τις ασημοντυμένες πατρίδα μου βασίλισσα του μύθου και του οίνου, με τα βουνά και τις κορφές τις πευκοφυτεμένες. Στους αμπελώνες σου κυλά νέκταρ του παραδείσου! Τι κι αν Νεμέα πάει να πει νομή και βοσκοτόπι, εδώ 'ναι που μεγαλουργούν κάθε λογής ανθρώποι. Αγρότες, επιστήμονες, τεχνίτες, κτηματίες τηρούν με φλόγα στην καρδιά άσβεστες τις εστίες. Οινοποιοί που κουβαλούν μες στην ψυχή τον ήλιο, τη φήμη σου διέδωσαν σε όλη την υφήλιο! Κάθε σου τόπος και χωριό, θαμμένη ιστορία, Αρχαιολόγων έρωτας, του Μίλερ η λατρεία! Λιόντι, Πετρί και Γαλατάς, το Κούτσι με τ' Αηδόνια ολόγυρά σου στέκονται σαν ανθισμένα κλώνια! Μες στα πλατάνια τα ψηλά και στα ξανθά τα στάχυα, στων Αηδονιών τη ρεματιά με τα τρεχούμενα νερά, με τάφους μυκηναϊκούς σε λαξευμένα βράχια -μπροστά στη ρίζα της πλαγιάς-νεκροταφείο στέκει! Της ιστορίας ο γραφιάς, εγκώμιο σου πλέκει! Ναός του Νέμειου Διός στην πόλη την αρχαία, πιο δίπλ' Αρχαίες Κλεωνές, με τη θεσπέσια θέα! Στο θαυμαστό το στάδιο, ξυπόλητη βαδίζω, ονόματα των νικητών στις πέτρες ψηλαφίζω. Την Τσούγκιζα και τους Ληνούς κάθομαι κι αγναντεύω Γελάω σα μικρό παιδί, μεθάω και χορεύω! Μύθοι και θρύλοι ζωντανοί, σταφίδες με αλώνια ανάμεσα σε κίονες αντέξανε στα χρόνια! Στα Δερβενάκια σαν περνώ σκύβω και γονατίζω, στον Άη Σώστη περπατώ, στο χάνι του Ανέστη Φωνή του γέρου του Μοριά, ακούω και δακρύζω. "Πελοποννήσου ομφαλέ", της Κορινθίας κλέος στα σωθικά του σε βαστά εκείνος που μισεύει! Σ' αυτόν τον τόπο τον τρανό κανείς δεν περισσεύει! Πάμε αδέλφια μιά γροθιά όλοι να ενωθούμε, να τον σηκώσουμε ψηλά, όλοι μαζί μπορούμε! ® Κατερίνα Πήττα



Η φωτογραφία είναι από https://www.protothema.gr/






"Dazzling Love"Poem by Maki Starfield ( Japan)

 


Maki Starfield

Poet, painter and translator.Born in Ehime, Japan, 1972. MA from Sophia University, studying International business management and TESOL in Canada. She recently has published in the second poetry collection, In Love A Sound.



Dazzling Love

 

Beautiful love stays with me

Like a pure mother's breast

 

Born in the mists of love

My fingers, my nape, my breast and my crotch get wet

Then dreamy colored petals open

 

Love is overflowing and overflowing

Filling my face with your smell

I will keep sucking your love

 

When I am the sea, you will float like dust invisible;

Flame of your color

Swaying

The wave’s mirror



魅力的な愛

 

 

美しい愛がわたしと一緒にいる

純粋な母親の胸のように

 

愛の霧に生まれた

わたしの指、うなじ、胸、そして股間は濡れる

それから夢色の花びらが開く

 

愛がとてもあふれている

わたしの顔はあなたの匂いで満たされ

あなたの愛を吸い続ける

 

わたしが海だと、あなたは浮かぶだろう

目に見えないほこりのように

あなた色の炎

揺れている

波の鏡


maki





Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2023

ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΒΑΘΗ - ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Πίνακας: Odysseas Anninos


1. Δύο κόκκινα πέταλα...

Δύο κόκκινα πέταλα του πάθους φιλιά,
στόμα γλυκό, πορφυρό τριαντάφυλλο, προσμονή νωχελικιά.
Ένα σύννεφο αίμα καυτό,
να κινείται με μυστήριο, να ψιθυρίζει " σε αγαπώ ".

Δροσερό νερό, πηγή από ρόδινες μυρωδιές,
όπως αναδεικνύονται, καμπύλες αρωματικές.
Και ένας δράκος να βγάζει φλόγα, λάβα αληθινή,
να γλύφει τα θέλω, να πυρπολεί το κορμί.

Δροσούλα από έρωτα να στάζει στο σώμα,
να πυροδοτεί ανάγλυφα την σάρκα,
να ανοίγει τα σαρκώδη μικρά χείλη, αληθινή φλόγα.
Φιλί, φιλί καυτό στο στόμα.

Και τα αγκάθια να πεθαίνουν,
να θέλουν να μπηχτούν, να γίνουν αίμα σταγόνα.
Να μυρίσουν αχόρταγα, να γλύψουν ασύστολα,
να κρυφτούν σε κάθε μελένια επιφάνεια, μέχρι το γιόμα.
Σε αγαπώ ακόμα...

Τόσο κόκκινο χύθηκε από τη σάρκα,
έγινε καρδιά που χτυπά,
ένα Ρόδο της αυγής που μιλάει ψιθυριστά,
που κατακτά πορφυρόλαμπρα κάστρα στην αμμουδιά.
Δύο πουλιά πάνε να κοιμηθούν αγκαλιά.
16-12-2017

Painting: Kyriakos Fragkozidis


2.Αθρόες καμπύλες

Γυμνό σπουργίτι να φτερουγίζει η καρδιά,
μια θάλασσα ατέλειωτη να δροσίζει τα μοίχια όσα και να τυραννά.
Καμπύλες να διεγείρουν το μυαλό,
να ανταρτεύουν της σάρκας τον κάθε σφυγμό και χιλιοστό.
Τακ τακ τυραννικό.

Αθρόες οι αισθήσεις, χαμένες ,
σε όλες τις καμπύλες στροβιλισμένες.
Κύκνοι ονειρικοί, ανάσα, μάγμα και φιλί.
"Άραγε σε ποιο σύννεφο να κρατηθώ,
σε ποια γη να ριζώσω,
σε πιο νερό να δροσιστώ?!"

Και η σάρκα να σφυροκοπά,
λάβα που χύνεται σε περιβόλια τορνευτά.
Αθρόες καμπύλες να την πυροδοτούν,
άγκυρα κρυμμένη σε ένα ταξίδι του απείρου πριν ολοκληρωτικά χαθούν.

"Σε αυτή τη ρόγα να δροσιστώ
και λίγο πιο πέρα κουρασμένος μετά τον πόθο να αποκοιμηθώ.
Και να χαθώ, να χαθώ μέσα στα φτερά της,
στα κύματα όπως χτυπούν πάνω στην καρδιά της.
Να τραγουδίσω για μακρινά ταξίδια,
για ότι έχασα, ότι με λύπησε ,
για αγέρα, μποφόρια, καταιγίδες και αερικά που είδα. "

"Αχ βρε Αντάρη θέλω να φιλήσω τον λαιμό της,
στο στήθος σαν άλογο να σκύψω ,
να αγγίξω το μέτωπό της.
Να χαϊδέψω αυτή τη γραμμή στη πλάτη της επάνω,
να δω όλα τα βαθιά του απείρου,
σταλιά σταλιά νερό στης ερημιάς μου το άνυδρο.
Και να ζήσω, να ξεδιψάσω,
άτι ελεύθερο την ύπαρξή μου να γειάνω."

"Και ίσως....
Ίσως πω και το αγαπώ.
Δεν θέλω να πληγώσω, ούτε να πληγωθώ.
Χάνομαι, σκιρτώ..."
Χέρια και ψυχές σε ένα χορό.

24-1-2023

Painting: Konstantinos Damalas


3 Μου λείπεις...

Ήταν αυτή η γάργαρη σιωπή,
ήταν αυτό το άλικο,
κόκκινα χείλη από προσμονή.
Ίσως ήταν αυτό το φωτεινό που μου φτερούγιζε την καρδιά,
ίσως...
ίσως αυτό το φυλλομουρμουρητό όπως ο αγέρας σου χάιδευε τα μακριά μαλλιά...
Και ζωγράφιζε την σιωπή.
Πράσινη με δέντρα ψηλά να μου στηλιτεύουν το κορμί.
Και μέσα στο φως να σιγοψιθυρίζω...
"Μου λείπεις ".

Το πήρα μαζί μου αυτό το κόκκινο,
πάνω στην σάρκα μου, μέσα στα χέρια μου.
Να μου θυμίζει τα παλιά,
ψήγματα και εικόνες μέσα στο νου σε λιβάδια όλο χαρά.
Και το δάκρυ ακόμα έγινε φύλλα και πουλιά,
να με συντροφεύουν όταν η λήθη πάει να με αγκαλιάσει αποπλανητικά.
Μία να κρυώνω, μία να φλέγομαι αληθινά,
μέσα σε καμίνι που η φλόγα να καταπίνει κάθε χτύπο οριστικά.
Αλλά...
Γάργαρη σιωπή,
μέσα στο άλικο των χειλιών σου,
θύμηση και ηδονή.

Το πινέλο και τα χρώματα εσύ,
ο καμβάς εγώ,
να σε αναμένω μέσα στα σκοτάδια της καρδιάς,
πίνακας να γίνω ζωγραφιστός.
Ζωγράφισε με, δώσε μου πνοή,
σχημάτισέ με , δώσε μου φως,
κάνε την ανατροπή.
Και ο χρόνος τρέχει, και περνά...
Χάνεται φιδογυριστά, πλέκει και κεντά.

25-1-2023

Πίνακας: Αντώνης Αλεβιζοπουλος


4 Κοιλάδα των ναών


Ω δακρύβρεχτό μου στέρνο,
κάμποι τορνευτοί.
Αγέρας της ερήμου,
βλάση δωρική.

Σιρόκο και υγρασία,
άμμος και ύστερο φιλί.
Γλυκό που είναι το γιόμα,
πέτρα και ναοί.

Πού είσαστε?! Σας γυρεύω...
Εγώ η μαυρομάτα στα λευκά.
Πυρά και κρασί φιλεύω,
νερό και της γης τα αγαθά.

Μια νίκη, μια θάλασσα θαλασσιά,
ματόχαντρα σας φέρνω και θαλασσινά πουλιά.
Και καρτερώ...Και προσμένω...
Κόμπο σε σχοινί θαλασσινό.
Και τις αντίπερα όχθες σαϊτεύω
με όλο το καθάριο το νερό.

Άτεγκτη κυρά και ουράνια,
μάτια και άστρα της ψυχής,
καρδιά μου ξελογιάστρα,
σε ότι επιτάσσεις και ποθείς.

Και προσμονώ...Και γυρεύω...
Παράλια ειρηνικά.
Λαούς χωρίς διχόνοια,
σπαρτά ,λάδι και ελιά.

Και αυτή η ανάσα η καυτή.
Λάβα και καυτό υφάδι,
βελονιά από πονηρή κλωστή.
Και ο αγέρας με τραντάζει
πάνω στης ομόνοιας την πέτρα τη ζεστή.

Ω γλυκιά μου μνήμη,
κρυμμένη σε μαίανδρους και χρησμούς,
ζωντάνεψε τη σκέψη,
διώξε της ομίχλης τους εμπαιγμούς.

Σιρόκο και υγρασία,
πτυχές πάνω στο θρόισμα το λευκό,
χέρια σαν ικεσία,
πέτρα από του Ακράγαντα τον ναό.
20-11-2022

Painting: Petros Lardas

5 "Θα με αποζητείς "


Για ένα δάκρυ νερό να πιω την θάλασσα,
σε ένα καράβι χωρίς πανιά,
σε μια φουρτούνα την καρδιά λαχτάρησα,
πονηρά αμπάρια με στολίδια και χρυσαφικά.

Πάνω στην ξέρα της ερήμου ναυάγησα,
άτια άγρια να μου θυμίζουν αλήτικα φτερά,
για ποια Αστάρτη στα Κυθέρεια βάθη χάθηκα,
για ποια ιέρεια νοστάλγισα τα δικά της φιλιά.

Και λυσσομανούσαν τα στοιχειά,
θηλυκή σάρκα πάνω στου καρχαρία τα φτερά.
Να πέφτει άγρια και να αψηφά,
ηνία να παίρνει και να κονταροχτυπά.

Θάλασσα καρδιά, έρημος μυστική,
χάνομαι στο βλέμμα σου,
αποζητώ το φιλί.
Μάγισσα και ουρανός,
σάρκα, χάδι και αδάμαστος καλπασμός.

Για ποιό πόλεμο σου δώσανε τα λάφυρα στα πόδια σου μπροστά?
Για ποιό βλέμμα, για ποιά ματιά, ποιό χαμόγελο,
ποιά πυρκαγιά?

Καλπάζω μέσα στα σύννεφα και μονολογώ,
για μια Εύα, μια Λίλιθ χάνομαι μέσα στο ρυθμό.
Κάρβουνο το βλέμμα, ανάσα καυτή,
πότε αλάτι, πότε ζέστη να σε λιώνει στην στιγμή.

Και εσύ πλανεύτρα να καλείς?
Σάρκα να στάζει , υγρασία και φωνή.
"Θα με αποζητείς".
Πότε Εύα, πότε Λίλιθ,
πότε άγια ,πότε του έρεβους κυρία.
"Θα με αποζητείς "...

Και ο ύπνος βαρύς και βαθύς.
Να χάνεσαι μέσα στην μυρωδιά της,
κομπολόι σπασμένο χωρίς ήχο να σταθείς.
Άλαλη η στιγμή, άλαλα τα γιατί,
μόνο ο ήχος της θάλασσας
και η ανάσα από την έρημο την καυτή.
Διψώ...Διψώ...

Θάλασσα καρδιά, έρημος μυστική,
χάνομαι στο βλέμμα σου,
αποζητώ το φιλί.
Πλεονεκτικά και άγρια,
παθιασμένα και υγρά.
Απύθμενα τα θέλω,
λατρευτικά τα γιατί.

Σε αποζητώ...
Θα με αποζητείς...
28-1-2023

Painting: Petros Lardas

(Ο πίνακας εμπνευσμένος από το ποίημα. ΓΥΝΑΙΚΑ.. Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.. Καββαδίας, Μικρούτσικος, ελαιογραφία)


















"Manuscript of Trouble" A poem by Sayeeda Sharmin (Bangladesh)

 

Biography Of Author/ Poet
———————————-
Sayeeda Sharmin :
—————————

Sayeeda Sharmin is a bilingual Canadian Author, Poet, and a Translator ,who has published several poetry and novel books. She was Born 9th November in Bangladesh. Her first book (“Amar Vhubon”)was published in 1995. Since childhood Sharmin has been reciting poetry on many occasions. She enjoys expressing and crafting the world issues through her poetry. She also goes by the nickname Ruma. She has been involved in literature since a noticeably young age. Poet Sayeeda Sharmin is an internationally recognized for her writing and reciting poetry since from many years. In addition to poetry, she wrote a lot of stories, novels, features, lyrics from at an incredibly young age. She has published several books, novels, storybooks and features in news and magazines.
 Almost 30 books she published include poetry, Novels, stories, song lyrics, etc. Her poetries have been translated in so many languages and included in many anthologies around the world. She has published more than 1000 thousand poetries in Bangla and more than 200 poetries in English. She has received national and internationally more than 35 awards around the world and so many certificate and honors for her contribution to world literature. Recently, she won "National Poet of Bangladesh, Kazi Nazrul Islam Birth Anniversary Award-2022" from "SahityaPata" of Bangladesh.
When Sharmin was in grade 11, she was the editor of a magazine called “Jagriti” and they were paper magazine and wall magazine. As a child, she was the main leader for one of the childrens’ association, and she has been always given leadership to the Girl’s Guide in school life. Sharmin has received so many awards since childhood for various activities such as writing, reciting poetry, singing, painting, sports and in education. She received so many international awards from so many other countries.  She received many acknowledgements from the Government of Canada for her efforts and excellency of her poetry, literature and providing services to her community.
Sharmin’s mother and father both came from a prominent Sufi family. She grew up in a family where both of her parents were-known authors and both parents were eminent educationalist, and they built many schools and colleges.
 She has one sister and two brothers. Sharmin’s sister and one of her younger brother both are scientists and her youngest brother is a doctor.

Through Sharmin’s poetry there are various metaphors used in her poems, although they are very high in terms of philosophy and emotion. Some of her books you can find on Amazon, Barnes & Nobels, Indigo, Rokomari,  (Bangladesh), Bangla Bazar (Bangladesh), Aziz Market  
(Bangladesh). Many of her Bangla books were published in Bangladesh, thus they can be purchased in Bangladesh which are not listed on Amazon.

Sharmin always had the thrive to help others and build a strong community for a better future. She is the Founder and President of “Angeena International Non-Profit Organization.” She received excellence award and recognition for social activist from the Canadian Government along with a letter from the Prime Minister of Canada Justin Trudeau.

In 2017, an organization “ Canada Sinfonietta” invited Sharmin to perform her own poetry and a song to celebrate 150 years of Canada. At a very young age Sharmin was a listed singer for Bangladesh Betar (Radio), where she used to perform various songs. She received few awards singing, poetry recitation from “Shishu Academy”, “Shilpkola Academy” in Bangladesh and many others. In 2009, Sharmin’s poetry book “Josnay Camouflage” had the launched at Dhaka National Press Club, Bangladesh. Many famous authors and reporters were at the inauguration to celebrate and wish to poet Sayeeda Sharmin.

In 2010, Sharmin received an Honourable Award for her excellency in poetry in Bangladesh. Sharmin’s poetry books were translated in many different languages: English, Bangla , Spanish, French, Italy. Sharmin’s poetry also translated to different languages , English, Bangla, French, Italy, Spanish , Arabic, Hindi, Tamil,  Korean, Urdu etc. 

In 2022, Sharmin published a Bengali Sonnet book from Bangladesh publisher Mizan Publisher. Sharmin’s sonnet book According to research Sharmin is the first female writer who  publish a sonnet book in Bangladesh and may be the second author to publish a sonnet book in Bangladesh after Honourable Michael Madhusudan Dutt. Sharmin wrote her sonnet in the style of Michael Madhusudan poetry and the name of her sonnet book is called “Koshtter Kashida” in the language of Bangla. She published 30 books but notable among the books of poetry are in Bangla language “Jochonay Camouflage”, “Megher Mridonge”, “Antarer Antarale”, Sonnet book-“Koshtter  Kashida”, for children poetry book— “Chotoder Chora KabitarAdda”, Golp—“Payel Er Nil Kostto”, Novel— “Mou Erto Kono Aprath Chilona”, Lyrics— “Bangla Ganer Lyrics”. Notable among the English books are -  "The Collection of Darood Sharif ", “Frozen Pain”,  “The Biography Of The Majestic Women".


Manuscript of Trouble

I can't arrange my dreams at all
All the sorrows come and go randomly
My whole body is like a manuscript of suffering
So no hopes grows in my heart anymore
Only sorrow after sorrow comes every day
In the middle of the night chest sounds like a bat
And then the mountains of my fatigue 
finding shelter my all the neurones their bed in my body 
And from the basal ganglia of my skull
Then the words of the poem came out in procession
The words of each poem come as representations of suffering 
And sorrow comes out in the middle of my pen with a gurgling sound
Sometimes my poems can't be born
Short-lived, it remained in the middle of the cortex of my brain
I stood in the middle of the firing squad
I killed them one by one with the bullets of my pride
Yet I see that they do not die
I knelt down and apologized to them
Forgive me, forgive me, forgive me
Poetries gave me a crew smile 
and said it's not so easy to die.

Copyright by : 
Author/ Poet Sayeeda Sharmin







ΓΙΑΝΝΑ ΒΛΑΧΟΥ "ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΤΣΥΦΑ 29, 30, 31 ΓΕΝΑΡΗ"



 "ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΤΣΥΦΑ 29, 30, 31 ΓΕΝΑΡΗ"

Καθρέπτης θρυμματισμένος - βεβαιωμένη ματαίωση... Κι όμως στις άκρες είχε αρχίσει να σκουριάζει από καιρό. Aπό τους πολλούς αντικατοπτρισμούς μάλλον αλλοιώθηκε. Τι απωθεί τώρα πια τη θλίψη; Γηράσκει ο πόνος. Διδάσκει ο πόνος; Κι αν στον καθρέπτη δε φαίνεται πλέον η μορφή ο χρόνος, σκληρός διαπραγματευτής χρεώνει με άνισο τόκο τις στιγμές. Προκύπτουσα θλίψη, αθέλητη επίγνωση. Τόσο μα τόσο ενισχύεται το χρονοβόρο σημάδι ... Στους κροτάφους, στο μέτωπο καταγράφει και χαράζει διαδρομές. Κι ο κότσυφας ανίδεος πετά στα κλαδιά, χαρακτηρίζει επιπόλαια τις μέρες μιας ενθουσιώδους επερχόμενης άνοιξης καθυστερώντας μόνο το βέβαιο, το αμετάκλητο. Η ύπουλη άνοιξη καιροφυλακτεί κι ας εμποδίζει τον θρήνο με εφήμερες φιλοφρονήσεις. Έτσι για να μαλακώσει τη θλίψη του απευκταίου. Είναι πιο επώδυνη η ματαίωση όταν στις εποχές βασίζεις τις ευχές σου. Τα αναξιόπιστα κοτσύφια μόνο τρεις μέρες κλέβουν εντυπώσεις....
® Γιάννα Βλάχου



Η εικόνα είναι από https://www.facebook.com/






Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2023

"The Light " Poem by Asma Kousar (Pakistan)



Asma Kousar is a writer and poetess from Faisalabad Pakistan. She writes in Urdu and English.


"The Light "

I'm the light
Which can enlighten
The Universe
From near and height.

The world should give me my rights
I'm doing work as man
I can change the ways
Although I'm a woman.

I have different faces
Mother, sister, daughter, and wife
I'm respectable in every races.

Allow me to breathe
To live a life
Allowed by God
And written in four books.

Yes I'm a woman,
Proud to be
The mother of all ages
Don't limit me to pages
Don't limit me.

©️ Asma Kousar 2023








ΜΑΡΙΑ ΖΑΧΑΡΙΑ "ΣΤΕΛΛΑ"




Τα πράγματα δεν πάνε καλά
Ακουγόταν ο πατέρας από την
κουζίνα της μητέρας
Στέλλα,Στέλλα φώναζε ο πατέρας
Κάνε πιο σιγά,έλεγε η μητέρα,
Κοιμούνται τα παιδιά
Σαν παραμύθι εξωτικό,πάγωσε
Η λίμνη της Καστοριάς
Κι Όλο φυλλομετρούσε τις
Σελίδες της εφημερίδας
"Τα Νέα Της ΚΑστοριάς"
Κι όσο περνούσε ο καιρός
Κι αλλάζανε οι εποχές το
παραμύθι έπαιρνε το χρώμα
κάθε μιας κάθε φορά.....

3.12.2020


Μικρό απόσπασμα από το ποίημα  "ΣΤΕΛΛΑ", από την ποιητική  συλλογή "Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΑΣ".


Φωτογραφία : Η λίμνη της Καστοριάς 









Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2023

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΥΡΓΙΩΤΗΣ "Και χείρας Συμεών ευλογήσας[1]"

 


 

Και χείρας Συμεών ευλογήσας[1]

 

Την 2α Φεβρουαρίου η Αγία Εκκλησία εορτάζει την Υπαπαντή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Δεσποτική εορτή. Τι ακριβώς εορτάζουμε;;

Σαράντα ημέρες μετά την γέννησή Του η Παναγία και ο μνηστήρας Της Ιωσήφ, σύμφωνα με τον μωσαϊκό νομό οδήγησαν τον νεογέννητο Χριστό εις τον ναό των Ιεροσολύμων. Έτσι προβλεπόταν από τον νόμο. Αν το πρωτότοκο παιδί ήταν αγόρι αφιερωνόταν εις τον θεό και οι γονείς του ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες πρόσφεραν ως θυσία ή δυο τρυγόνια ή ένα ζεύγος περιστεριών.

 Τον Χριστό υποδέκτηκε ο υπερήλικας Προφήτης Συμεών, ο οποίος είχε λάβει υπόσχεση από τον Θεό ότι πρώτα θα δει τον Σωτήρα του κόσμου και μετά θα πεθάνει. Ο υπέργηρος και Δίκαιος Συμεών από το Άγιο Πνεύμα ογηγηθείς βρέθηκε εις τον ναό και δέκτηκε εις την αγκαλιά του τον Χριστόν τον ευλόγησε και είπε «Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα κατά το ρήμα σου εν ειρήνη,ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριον σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών.Φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ»(Λουκ. Β΄25-32) . Ομολόγησε δηλαδή ότι μετά χαράς κλείνει τους οφθαλμούς του εις τον θάνατοαφού αξιώθηκε να δει τον σωτήρα του κόσμου δηλαδή τον Ιησούν Χριστό.

Παρόντες ήσαν η μητέρα Του η Παναγία και ο Δίκαιος Ιωσήφ, τους οποίους ευλόγησε και απεθυνόμενος προς την Αειπάρθενο Θεοτόκο προέβλεπε το πάθος του Κυρίου και τον πόνο που θα νοιώσει Αυτή βλέποντας τον Υιό Της σταυρωμένο, με τους λόγους  «Και σου δε αυτής την ψυχήνδιελεύσεται ρομφαία,όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί». Πράγματι οι προφητείες του Συμεών επαληθεύτηκαν.

Αφού έγιναν τα υπό του νόμου προβλεπόμενα ο Κύριος με την μητέρα Του Παναγία και τον Ιωσήφ επέστρεψαν εις την πόλη Ναζαρέτ και ο μικρός Ιησούς μεγάλωνε πληρούμενος σοφίας και χάρη Θεού ήταν εις αυτόν.

 

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός



[1]Από το κοντάκιο της εορτής


Η εικόνα είναι από https://www.pemptousia.gr/







ΜΥΡΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ "Τρεις Ιεράρχες: τρεις στυλοβάτες της Ορθοδοξίας, της Παιδείας και του Ελληνισμού."

 


Τρεις  Ιεράρχες: τρεις στυλοβάτες της Ορθοδοξίας,

 της Παιδείας και του Ελληνισμού.

Ξεχωριστή ημέρα η 30ή Ιανουαρίου για την Ορθοδοξία, τις επιστήμες και τον ελληνισμό,. Είναι η ημέρα του κοινού εορτασμού τριών Αγίων μορφών της ορθόδοξης πίστης που τίμησαν τα γράμματα, τις επιστήμες και τον ελληνικό πολιτισμό. Πρόκειται για τον εορτασμό της μνήμης των τριών Ιεραρχών του Αγίου Βασιλείου, του Αγίου Γρηγορίου του Ναζιανζηνού και του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Γόνοι πλουσίων αριστοκρατικών οικογενειών της εποχής προικισμένοι με μαθησιακές δυνατότητες ασχολήθηκαν με τα γράμματα καισπούδασαν όλες τις σύγχρονες επιστήμες.

 Διακρίθηκαν στις σπουδές των γνωρίζοντας δυο δρόμους τον δρόμο από το σπίτι στην εκκλησία  και τον δρόμο από το σπίτι στο πανεπιστήμιο.Δεν τους παρέσυρε το κλίμα της εποχής για να υπηρετήσουν τα είδωλα. Τάξανε τον εαυτό τους εις την υπηρεσία των ανθρώπων δια μέσου της πίστης της ειλικρινούς Αγάπης προς κάθε αδελφό,όπως δίδαξε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

Πωλούν τα υπάρχοντά τους και αφιερώνονται εις την εκκλησία. Διακονούν τον εμπερίστατο αδελφό , τον άρρωστο, τον πεινώντα, τον ενδεή. Την εποχή τους η έννοια της οργανωμένης νοσοκομειακής περίθαλψης των ασθενών δεν υφίσταται. Πιστοί στην εντολή του Χριστού βάζουν τα θεμέλια της νοσοκομειακής περίθαλψης του ασθενούς μέχρι την θεραπεία, με την επίβλεψη ιατρών και νοσηλευτών και συγχρόνως την παροχή δωρεάν εστίασης. Μη ξεχνάμε την περίφημη Βασιλειάδα που δημιούργησε ο Μέγας Βασίλειος με την βοήθεια του φίλου του Γρηγορίου και εις τη συνέχεια του Ιωάννου Χρυσοστόμουο οποίος ίδρυσε Λεπροκομείο εις την Κωνσταντινούπολη.

Εις το έργο τους συνάντησαν μεγάλα προβλήματα και δυσκολίες. Οι ειδωλολάτρες και αιρετικοί άρχοντες τους απειλούσαν με εξορίες και θάνατο.Όμως, δεν λύγισαν και δεν υποχώρησαν, δεν απαρνήθηκαν τον Χριστό και το πλήρωσαν με εξορίες και καθαιρέσεις από τους αιρετικούς, τους οποίους πολέμησαν.

 

Καυτηρίαζαν τα κακώς κείμενα της εποχής, χωρίς να εξαιρούν από την κριτική των και τους ισχυρούς του κόσμου.Η ζωή των ήταν απολύτως σύμφωνη με το κήρυγμα του Χριστού. Ότι δίδασκαν το εφάρμοζαν εις την καθημερινή βιωτή τους.

Εις την εποχή των 3 Ιεραρχών η γυναίκα βρίσκονταν σε τραγική θέση σε σχέση με αυτή του άνδρα. Οι Τρεις Ιεράρχες δεν έμειναν αδιάφοροι γιατί και ο άνδρας και η γυναίκα είναι εικόνες  του Θεού. Η αντίληψη της κατωτερότητας της γυναίκας είχε περάσει και εις την αντίληψη του κοσμικού δικαίου της εποχής. Εις το ζήτημα της μοιχείας π.χ. ο άνδρας είχε το δικαίωμα να διώξει την σύζυγό του ενώ η γυναίκα δεν στερείτο οποιασδήποτε προστασίας. Ο Μ. Βασίλειος επισημαίνει το πρόβλημα και το θέτει υπό μορφή απορίας, ο Γρηγόριος ανεβάζει τους τόνους και διατρανώνει την αντίθεσή του εις την επικρατούσα κατάσταση με βαρυσήμαντη ομιλία εις την οποία μεταξύ των άλλων λέγει, σε μετάφραση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου «Καίτόννόμονὅπουἔχουσι (διά τήνσωφροσύνην) τόν βλέπω ἄνισονκαίἀνώμαλον. Ἐπειδή, διά ποίανἀφορμήν ὁ νόμος αὐτός (τῶν Ρωμαίων) τήνμέν γυναίκα παιδεύει ἐάνπορνεύσῃ, εἰςδέτόνἄνδρα δίδει ἄδειαννά πορνεύει; Καίἄνμέν ἡ γυνή ἐπιβουλευθῇτήνκοίτηντοῦἀνδρός, κρίνεται ὡςμοιχαλίς, ἐάνδέ ὁ ἄνδρας, ἔχονταςτήνγυναῖκα του, πορνεύσῃμέἄλλας γυναίκας, εἶναιἀνεύθυνος; Δέν δέχομαι τήννομοθεσίαναὐτήν, δένἐπαινῶτήνσυνήθειαν. Ἄνδρεςἦσανὅπουἔκαμαντόννόμοναὐτόν, καί διά τοῦτο μόνον κατά τῶνγυναικῶνἐνομοθέτησαν…». Και εις το θέμα της υπεξουσιότηταςτων τέκνων  η ρωμαϊκή νομοθεσία ήταν εις βάρος των γυναικών και υπέρ των ανδρών. Πάλι επαναστατεί ο Γρηγόριος λέγων «Ἐπειδήαὐτοίοἱἴδιοινομοθέταιτοῦπολιτικοῦ τούτου νόμου, εἰςμέν τούς πατέρας ἐνομοθέτησαννάεἶναιτά τέκνα ὑπεξούσια, τόδέάσθενέστερον μέρος, ἤτοιτήν μητέρα, γυναῖκαοὖσανἀσθενή, ἀφῆσανἀνεπιμέλητον, μήνομοθετήσαντεςνάεἶναιτά τέκνα καίεἰςαὐτήνὑπεξούσια. Ὁ δέ Θεός δένἐνομεοθέτησενἔτσι, ἀλλά λέγει, Τίμα τόν Πατέρα σου καίτήν Μητέρα σου, ἥτιςἐστίνἐντολή πρώτη ἐνἐπαγγελίαις, ἵναεὖ σοι γένηται… Βλέπετε τήνἰσότητατῆς νομοθεσίας ( τοῦΘεοῦ); ἕναςεἶναι ὁ ποιητής τοῦ ανδρός καίτῆς γυναικός. Ἕνα χώμα εἶναικαίοἱ δύο. Ἕνας νόμος εἶναικαίεἰς τούς δύο. Μία ἀνάστασις. Ἐξίσουἀπότόνἄνδρακαίἀπότήνγυναῖκαἐγεννήθημεν, καίἕν χρέος ἀπότά τέκνα εἰς τούς γονεῖςχρωστεῖται. Πῶς λοιπόν ἐσύ ὁ νομοθέτης ἄνδρας, ζητεῖςσωφροσύνηνἀπότήνγυναῖκα, σύ δέοὐσωφρονεῖς; Πῶςζητεῖςἐκεῖνοὁπούδέν δίδεις; …».

Λίγο αργότερα ο ιερός Χρυσόστομος με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος θα ανατρέψει την ελληνορωμαϊκή αντίληψη για τις σχέσεις ανδρός και γυναικός,ανανοηματοδώντας την συζυγία υπό το φως της χριστιανικής αντίληψης της ιερότητας του γάμου. Βασιζόμενος στον Απόστολο Παύλο ο ιεράρχης της Κωνσταντινουπόλεως εντοπίζει το πρότυπο του γάμου στη μυστική γαμήλια σχέση του Χριστού με την Εκκλησία. Το κέντρο που νοηματοδοτεί το γάμο είναι ο Χριστός και η θυσία Του για την Εκκλησία. Η αγάπη των συζύγων δεν είναι κύκλος αυτόκεντρης μόνωσης, αλλά άνοιγμα στην όντως αλήθεια του προσώπου του άλλου που είναι ο Χριστός. Οι σύζυγοι αγαπούν ο ένας τον άλλον πρωτίστως για χάρη του Χριστού.

            Οι τρείς Ιεράρχες εντρύφησαν εις την μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας όσον ολίγοι άλλοι. Βαθείς γνώστες της σοφίας των προγόνων μας άντλησαν και διαφύλαξαν ότι πολυτιμότερο και ψυχοφελές υπάρχει εις αυτήν. Όπως η μέλισσα από το άνθος τρυγεί το νέκταρ για να δημιουργήσει το μέλι και όπως από τις τριανταφυλλιές κόβουμε τα ευωδιαστά ωραία τριαντάφυλλα και προσέχουμε να μη πληγωθούμε από τα αγκάθια έτσι προσεγγίζουμε την αρχαιοελληνικήγραμματεία. Εις το πλουσιότατο συγγραφικό έργο που κατέλειψαν σύζευξαν άριστα δυο κατά μια, πρώτη ματιά αντίθετα πράγματα την Ορθοδοξία και τον ελληνισμό. Η ένωση αυτή δημιούργησε τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό. Η θαυμάσια ελληνική γλώσσα με την πλαστικότητα και με τη δυνατότητα δημιουργίας λέξεων εκ των εννοιών βοήθησε εις τα μέγιστα εις την εξάπλωση, εδραίωση και κατανόηση των αληθειών της Πίστεώς μας.

           

            Πλουσιότατο είναι το συγγραφικό των έργο, όπως γράψαμε πριν. Δίνουν απαντήσεις και εις τα πολύπλοκα σημερινά προβλήματα σε πολλούς επιστημονικούς τομείς, όπωςπαιδαγωγική,ψυχολογία, κοινωνικές επιστήμες κλπ. Διαβάζοντας τα συγγράμματά τους νομίζειςκανείς ότι έχουν γραφεί από σύγχρονους και όχι πριν από πολλούς αιώνες. Τα συγγράμματά τους είναι θεόπνευστα όπως όλων των Αγίων. Η μελέτη τους θα μας ωφελήσει και ως Ορθόδοξους και ως Έλληνες, θα γνωρίσουμε τον  τεράστιο πλούτο και το μεγαλείοτης ελληνικής γλώσσας και της Ορθοδοξίας.

Τα πρόσωπα των τριών Ιεραρχών, των μελιρρύτων ποταμών, όπως διαβάζουμε εις το απολυτίκιο της εορτής των, είναι τα πλέον κατάλληλα για να εορτάζει η Παιδεία η πραγματική, η κατά Χριστόν, και να πανηγυρίζουν οι επιστήμες που σέβονται τον ρόλο τους και υπηρετούν τον όλο άνθρωπο και όχι ανιστόρητες και απάνθρωπες σκοπιμότητες. Έτσι εξηγείται και ο πόλεμος που δέχεται η εορτή αυτή από γνωστά κέντρα και παράκεντρα.

            Όσα και να γράψει κανείς το θέμα δεν εξαντλείται, απλά το αδικεί. Ευχής έργον θα ήταν κάθε χρόνο εις την μνήμη τους να διοργανώνονταν πολυήμερες εκδηλώσεις προβολής του επαναστατικού έργου των τριών φωστήρων της τρισηλίουθεότητος.

 

ἈπολυτίκιονἮχος α’.

Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιῤῥύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλεινῷ Ἰωάννη, τῷ τήν γλῶτταν χρυσοῤῥήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοί γάρ τῇ Τριάδι, ὑπέρ ὑμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

 

ΚοντάκιονἮχος β’.

Τούς Ἱερούς καί θεοφθόγγους Κήρυκας, τήν κορυφήν τῶν Διδασκάλων Κύριε, προσελάβου εἰς ἀπόλαυσιν τῶν ἀγαθῶν σου καί ἀνάπαυσιν· τούς πόνους γάρ ἐκείνων καί τόν κάματον, ἐδέξω ὑπέρ πᾶσαν ὁλοκάρπωσιν, ὁ μόνος δοξάζων τούς Ἁγίους σου.

 

 

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός

 Η εικόνα είναι από https://el.wikipedia.org/




ΜΥΡΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ "Τρεις Ιεράρχες, τρείς στυλοβάτες της Ορθοδοξίας. Προστάτες των γραμμάτων. Μέγιστοι φωστήρες της Χριστιανοσύνης"

 


Τρεις Ιεράρχες, τρείς στυλοβάτες της Ορθοδοξίας. Προστάτες των γραμμάτων. Μέγιστοι φωστήρες της Χριστιανοσύνης

Τους τρεις  μεγίστους  φωστήρας της  τρισηλίου  θεότητος  γιορτάζει και πανηγυρίζει την 30ή Ιανουαρίου κάθε χρόνο η Ορθοδοξία. Την ημέρα αυτή τιμώνται τα γράμματα, οι επιστήμες και ο ελληνισμός. Οι μέγιστοι φωστήρες που προαναφέραμε είναι οι άγιοι της εκκλησίας  Μέγας Βασίλειος,  Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός  και  Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Η γραφή των ονομάτων είναι τυχαία και προφανώς δεν ενέχει αξιολόγηση. Μη γένοιτο. Είναι ο καθένας με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ισάξιοι.  Αποτελούν, ή θα έπρεπε να αποτελούν, τα πρότυπα της σοφίας, της ταπεινότητας και της ανιδιοτελούς προσφοράς για κάθε άνθρωπο σε κάθε εποχή και, κυρίως, για μας τους εκπαιδευτικούς. Τη ζωή των και το πλουσιότατο έργο των μας δείχνει τους δρόμους που θα πρέπει και εμείς ως εκείνων μιμηταί να ακολουθήσουμε.

Ο Μέγας Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος σπουδάσανε στην τότε ειδωλολατρική Αθήνα. Οι πειρασμοί τότε και τώρα είναι πάντα παρόντες. Δεν υπάρχουν μόνο σήμερα πειρασμοί για τους νέους. Πάντοτε το κακό, ο διάβολος και η αμαρτία παραμονεύουν για να τυλίξουν τον κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα τον νέο στα δίκτυα τους. Οι νεαροί σπουδαστές μας μένουν αδιάφθοροι και μακράν κάθε αμαρτίας. Σπουδάζουν όλες τις επιστήμες της εποχής των: μαθηματικά, φυσική, ρητορική κλπ. Είναι οι πανεπιστήμονες της εποχής. Δεν γνωρίζουν πολλούς δρόμους. Μόνο δυο ξέρουν: από το σπίτι στο σχολείο και από το σπίτι στην εκκλησία. Γνωρίζουν που βαδίζουν και ποιός είναι ο υψηλός σκοπός της ζωής των. Η σωτηρία της ψυχής. Και αυτή δεν επιτυγχάνεται έξω και μακριά από την εκκλησία. Κατορθώνεται με τη βοήθεια του Κυρίου εντός της εκκλησίας.

Σπουδάζουν την ελληνική γραμματεία αλλά δεν απομακρύνονται από τα ορθόδοξα δόγματα. Μέσα από την ειδωλολατρική παιδεία τροφοδοτούν τον εαυτό τους με μηνύματα ορθοδοξίας. Όπως η μέλισσα από το άνθος παίρνει μόνο το νέκταρ που χρειάζεται για το μέλι της και όπως από το τριαντάφυλλο παίρνουμε το υπέροχο άρωμα και πετάμε τα αγκάθια, έτσι και από τον θησαυρό της ελληνικής κλασσικής γραμματείας πετάμε ό,τι αντίθετο προς την ορθοδοξία υπάρχει και διατηρούμε ό,τι επωφελές και σωτηριώδες υπάρχει. Αξίζει να ασχοληθεί κανείς με τον ορθόδοξο σπόρο που υπάρχει εντός της. Ο Γρηγόριος υπήρξε συμμαθητής του Ιουλιανού του  Παραβάτη, του μετέπειτα ειδωλολάτρη αυτοκράτορα. Δεν παρασύρθηκε απ᾿ αυτόν. Πολέμησε εναντίον των ιδεών του Ιουλιανού. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έκανε και αυτός λαμπρές σπουδές. Σπούδασε την κοσμική σοφία της εποχής, αλλά δεν παρασύρθηκε στα αμαρτωλά μονοπάτια της. Υπηρέτησε και αυτός την εκκλησία του Χριστού με αγάπη πραγματική και θυσιαστική διάθεση. Ήταν χειμαρρώδης ρήτορας και από το στόμα του έρεε μέλι. Ήταν μελιστάλακτος ο χριστιανικός του λόγος και για αυτό ονομάστηκε «Χρυσόστομος».              

Και οι τρείς λαμπροί Ιεράρχες συνδύασαν με καταπληκτικό τρόπο τα νάματα της ορθοδοξἰας με τον ελληνικό πολιτισμό και βοήθησαν τα μέγιστα την εκκλησία του Χριστού. Διετέλεσαν Ιεράρχες και από τη θέση αυτή στάθηκαν αρωγοί στον κάθε αδελφό που αντιμετώπιζε πρόβλημα: στις χήρες, στα ορφανά, στους ανήμπορους συνανθρώπους των. Μη ξεχνάμε την περίφημη «Βασιλειάδα» που ίδρυσε ο Μέγας Βασίλειος, μια ολόκληρη πόλη για την στήριξη του αναξιοπαθούντος αδελφού. Το πνευματικό τους έργο συνδύασε ελληνισμό και χριστιανισμό και είναι πλούσιο. Είναι σύγχρονο, γιατί όταν το διαβάζεις νομίζεις ότι έχει γραφτεί σήμερα, τόσο επίκαιρο είναι. Είναι λογικό, αφού είναι έργο θεόπνευστο, όπως και το συγγραφικό έργο κάθε Αγίου.

Έβαλαν σημαντικό λιθάρι στην καταπολέμηση των αιρέσεων και στη θεολογία της Τριαδικότητας του Θεού. Ο Γρηγόριος δεν ονομάστηκε τυχαία από την αγία Εκκλησία μας Θεολόγος. Έναν τίτλο που μόνο τρείς Άγιοι αξιώθηκαν να λάβουν. Δεν φοβήθηκαν τους ισχυρούς της εποχής των. Όπου έβλεπαν ηθική παρεκτροπή την καυτηρίαζαν και την πολεμούσαν.

Οι απειλές δεν τους πτοούσαν. Γνωστή η απάντηση του Μ. Βασιλείου στις απειλές που δεχόταν: «Τον θάνατο δεν τον φοβούμαι, γιατί θα πάω πιο γρήγορα κοντά στον Κύριο. Η εξορία δεν αποτελεί απειλή, όλη η κτίση ανήκει στον Κύριο. Περιουσία δεν έχω για να τη δημεύσετε παρά ελάχιστα βιβλία και τα τριμμένα ράσα που φορώ». Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του πνοή πηγαίνοντας προς τον τόπο της εξορίας στην Αρμενία. Τα τελευταία του λόγια. «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν». ΄Ετσι παρέδωσε την αγία του ψυχή, την ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Έπεσε πάνω στο καθήκον. Κοιμήθηκε οσιακά ως πραγματικός στρατιώτης  του Χριστού.

Σημαντικό ρόλο στην εν Χριστώ διαπαιδαγώγηση των Τριών Ιεραρχών διαδραμάτισε το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Η μητέρα του καθενός εξ αυτών τον γαλούχησε με τα νάματα της Ορθοδοξίας. Στην οικογένεια λαμβάνει ο κάθε άνθρωπος τα πρώτα μηνύματα και διδάσκεται το καλό ή το κακό. Η οικογένεια με τον τρόπο ζωής της και τους στόχους που βάζει για τη ζωή δίνει τα πρώτα στίγματα για την πορεία του παιδιού. Ιδιαίτερα καθοριστικός ο ρόλος της μητέρας ή της γιαγιάς. Δεν υστερεί και ο ρόλος του πατέρα ή του παππού. Είναι σημαντική η συνέχεια των γενεών και η ευλογημένη συνύπαρξη της πείρας και της νεανικότητας. Ο καθένας από τους ζώντας προγόνους  μπορεί να επηρεάσει θετικά το νεαρό πλάσμα και να το μπολιάσει με τον σεβασμό στην παράδοση, στην πατρίδα, στον Χριστό, στον αγώνα προς σωτηρία της ψυχής, καθώς και την αγάπη προς την μάθηση, προς τα γράμματα και προς κάθε συνάνθρωπο εμπερίστατο ή μη. Τον θετικό αυτό ρόλο πολύ παραγωγικά έπαιξαν οι μητέρες των 3 Ιεραρχών. Αγίασαν.

Πλανάται το ερώτημα: αφού ο καθένας από αυτούς έχει συγκεκριμένη ημερομηνία που τιμάται η μνήμη του, γιατί να συνεορτάζουν στις 30 Ιανουαρίου;;. Ο λόγος είναι ο εξής: Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού, γύρω στο 1100 από τη Γέννηση του Χριστού, προέκυψε στην Κωνσταντινούπολη διαφορά και φιλονικία ανάμεσα στους λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι υποστήριζαν ότι ο Μ. Βασίλειος ήταν ο μεγαλύτερος, άλλοι ο Χρυσόστομος και άλλοι ο Γρηγόριος. Η κάθε ομάδα πρόβαλλε τα προτερήματα του δικού της εκλεκτού και  κατά κάποιο τρόπο τριχοτομήθηκε ο πληθυσμός. Έτσι λοιπόν υπήρχαν οι Ιωαννίτες, οι Βασιλείτες και οι Γρηγορίτες. Επειδή λοιπόν έτσι ήταν διαιρεμένοι οι Χριστιανοί και έτσι φιλονικούσαν οι λόγιοι άνδρες, για τον λόγο αυτόν εμφανίσθηκαν σε όνειρο οι τρεις αυτοί Ιεράρχες και Διδάσκαλοι, πρώτα ο καθ’ ένας χωριστά και έπειτα και οι τρεις ενωμένοι μαζί, στον τότε Επίσκοπο της πόλεως Ευχαΐτων, Ιωάννη, ο οποίος ήταν άνδρας λόγιος και έμπειρος της ελληνικής παιδείας, όπως το μαρτυρούν τα συγγράμματα, που έχει εκπονήσει, και επί πλέον ήταν και άνθρωπος που είχε φθάσει στην κορυφή της αρετής. Σ’ αυτόν,  εμφανίσθηκαν και με ένα στόμα του λένε και οι τρεις «Εμείς ένα είμαστε κοντά στον Θεό, καθώς βλέπεις, και καμία αντίθεση ή διαμάχη δεν έχουμε, αλλά στους διαφόρους καιρούς, που ζήσαμε, έτσι ο καθ’ ένας από εμάς από τη χάρη του θείου κινούμενος Πνεύματος, διαφορετικές διδασκαλίες συνέγραψε. Και εκείνα που διδαχθήκαμε από το Άγιο Πνεύμα, αυτά και εκδώσαμε για την σωτηρία των ανθρώπων. Και πρώτος ανάμεσα σε εμάς δεν υπάρχει, ούτε δεύτερος, αλλά εάν πεις τον ένα, αμέσως και οι άλλοι δύο ακολουθούν. Γι’ αυτό να διατάξεις αυτούς που φιλονικούν, να μη χωρίζονται εξ αιτίας μας. Διότι εμείς, όσο μπορούσαμε φροντίζαμε, τόσο όταν ήμασταν ζωντανοί, όσο και τώρα που βρισκόμαστε στους ουρανούς το να ειρηνεύουμε και να οδηγούμε τον κόσμο στη γνώση και στην ομόνοια και όχι να τον χωρίζουμε. Αλλά και σε μία ημέρα ένωσε και τους τρεις εμάς και να συνθέσεις και τα τροπάρια και τα άσματα της εορτής μας, όπως αρμόζει στη δική σου σύνεση, και κατόπιν να αναφέρεις στους Χριστιανούς, ότι ένα είμαστε κοντά στον Θεό. Βέβαια και εμείς μαζί θα συνεργήσουμε για τη σωτηρία εκείνων, που εκτελούν την κοινή μνήμη μας, επειδή και εμείς φαινόμαστε, ότι έχουμε κάποια παρρησία και δύναμη κοντά στον Θεό». Αφού είπαν αυτά οι Άγιοι, φάνηκαν ότι ανέβηκαν πάλι στους ουρανούς λάμποντας από φως υπέροχο και ονομάζοντας ο ένας τον άλλον με το όνομά του. Αφού λοιπόν σηκώθηκε από τον ύπνο ο ιερός Ιωάννης έκανε όπως τον διέταξαν οι θείοι Ιεράρχες. Και το μεν πλήθος του λαού το καθησύχασε και εκείνους που φιλονικούσαν τους ειρήνευσε (διότι ήταν περιβόητος στην αρετή ο άνθρωπος, γι’ αυτό και ο λόγος του είχε δύναμη και πειθώ). Και παρέδωσε στην Εκκλησία του Θεού να επιτελεί αυτή την εορτή.

Οι τρείς Ιεράρχες τιμώνται, δικαίως, ως οι προστάτες των γραμμάτων, των τεχνών και της παιδείας, διότι πρόσφεραν πάμπολλα στον χώρο της εκπαίδευσης και συνέδεσαν θαυμάσια τον ελληνισμό με την ορθοδοξία. Πανεπιστήμονες, κάτοχοι του συνόλου της κοσμικής σοφίας και γνώσης άφησαν τεράστιο σε όγκο και απαράμιλλης τελειότητας συγγραφικό έργο, από  το οποίο μόνο ωφελημένος θα προκύψει όποιος το σπουδάσει και μελετήσει σε βάθος. Πολλαπλώς ωφελημένοι θα είμαστε όλοι μας αν εγκαταλείψουμε τα ξυλοκέρατα της κοσμικής άθεης βιβλιογραφίας και πάρουμε μια, έστω, μυρωδιά από τα ευώδη άνθη του κήπου της παραγωγής των τριών Ιεραρχών. Μια παραγωγή πλουσιότατη. Ας δοκιμάσουμε να απολαύσομε τον ανεξάντλητο πλούτο της.

Σε ένα άρθρο είναι αδύνατο να γραφούν όλα όσα αφορούν τους τρεις πατέρες της Ορθοδοξίας. Αξίζει στον καθένα ένα ξεχωριστό αφιέρωμα. Θα το προσπαθήσουμε. Με τις ευλογίες τους.

         

 

Απολυτίκιο (Ἦχος α')

Τούς Τρεῖς Μεγίστους Φωστῆρας τῆς Τρισηλίου Θεότητος, τούς την οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιῤῥύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν Μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον,σύν τῷ κλεινῷ Ἰωάννη, τῷ τήν γλῶτταν Χρυσοῤῥήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοί γάρ τῇ Τριάδι, ὑπέρ ὑμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

 

 

Μυργιώτης  Παναγιώτης

Μαθηματικός


 Η εικόνα είναι από https://el.wikipedia.org/