ΒΕΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ "Ατιτλο"

Δε μας διεκδικεί δυναμικά...δεν είναι κυνηγός...
Μας διεκδικεί δυναμικά... μας καταπιέζει και μας πνίγει...

Κάνει κίνηση από το πρώτο ραντεβού... είναι λιγούρης και πέφτουλας...
Αργεί να κάνει την πρώτη κίνηση...είναι αδερφή...

Δεν έχει πολύ χρόνο για εμάς... δε μας σκέφτεται...
Βρίσκει χρόνο για εμάς...δεν έχουμε εμείς...

Σηκώνεται να καθαρίσει σαν αντράκι με τον τύπο που μας έχει καρφώσει με το βλέμμα...παραβιάζει τους καλούς τρόπους ενός Κυρίου...
Δε σηκώνεται....είναι χλεχλές...

Δεν μας γνωρίζει τη μητέρα του...δε μας βλέπει σοβαρά...
Μας τη γνωρίζει...είναι μαμάκιας και χρειάζεται την έγκρισή της...

Δεν μας κάνει σύντομα πρόταση γάμου...περνάει την ώρα του...
Μας βγάζει δαχτυλίδι... είναι βιαστικός και επιπόλαιος...

Δε χτυπάει γροθιά στο τραπέζι... είναι σκληρός και τον φωνάζουν βιτάμ...
Χτυπάει γροθιά στο τραπέζι...σκασμός εσύ Αντωνάκη μου...!!!

Δεν είναι ρομαντικός...δεν είναι ευαίσθητος και ιππότης...
Είναι ρομαντικός και μας στέλνει λουλούδια...Ντάξει...δεν είναι αυτά τα γλυκανάλατα που έχουν σημασία...

Δε μαστορεύει στο σπίτι...είναι άχρηστος...
Είναι άντρας πολυεργαλείο...ναι...αλλά μη μας κάνει και ατσαλιές... Να το κοιτάξουμε αυτό κορίτσια ... καθότι ως γνωστόν...της ξινής της λάμπας της φταίνε τα ντουί...Β.Γ

 Από Η μικρή γλωσσού