ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΓΓΟΥΡΙΔΑΚΗ - ΚΟΥΦΟΓΑΖΟΥ "Περί σιωπής"

Περί σιωπής 

Δεν έχει λόγια η σιωπή,
έτσι γεννήθηκε,
βουβή.
Παίζει μονάχα με τα μάτια
και δακρύζει.
Δεν έχει λόγια κι’ απορώ,
μέσα σε τόση συντριβή
με συνεπαίρνει, με καλεί
βουβαίνομαι κι εγώ μαζί της.

ΜΑΗΣ 2005/Φωτεινή Α.Κ  

✿          ✿          ✿          ✿

Εκεί θα κλάψω ....

Εκεί θα κλάψω...
να πονέσω τις σιωπές
που αλυχτούν ανέραστες τα βράδια
και παγώνουν
τα μάτια μας καρφώνουν
δυο δάκρια κι οι πληγές...
σαν τα αγρίμια σ'ερημιά
θηράματα σκοτώνουν
Στέρφα η γη....
κι ο ουρανός βαθύς
με πλάνεψε μια θάλασσα
τα καλοκαίρια
είναι αλάργα κι ο καιρός βαρύς....
που της αυγής τ'αστέρια
με δυο κηλίδες βάφουνε
τώρα τα δυο μου χέρια
Αιμορραγούν Μπρός στη θωριά
με λόγια βουβαμένα
κι η απόχη
που ψάρευε στα δίχτυα του ο νοτιάς
μετουσιώθηκε ο πόνος
σ'ενα «όχι»

Φωτεινή /Α.Κ 12-01-2009 

✿          ✿          ✿          ✿

 

το Ρ της ηρεμίας

Στη γαλήνη της σιωπής..
το ρω της ηΡεμίας
χοΡεύοντας γύΡω μου
μου μαθαίνει την ισοΡΡοπία
στις Ροές του Ρίχνω τις κΡαυγές μου...
Στο απόλυτο...

Η μνήμη θηλάζει οΡάματα
γυΡοφέρνει στους κύκλους
επανέΡχομαι....

2013/Φωτεινή Α.Κ

 

✿          ✿          ✿          ✿

 

με ψιθυρισμούς σιωπής

«Έχω κάτι να πω κάτι διάφανο και ακατάληπτο.
Σαν κελαηδητό σε ώρα πολέμου» (Οδυσσέας Ελύτης)

Ο πόλεμος... διαρκής και αιώνιος
ματώνει τα κουρασμένα μάτια μας..
Η λύπη, ακουμπά τα βλέφαρα
στάλες μικρές,
που ο ήλιος εναποθέτει σαν αποφθέγματα
στα χείλη μας...
Μεσ' τις ρωγμές τους κοκκινίζουν τα μελλούμενα...
Της Άνοιξης να της χαμογελάς
με το τραγούδι σου...
αυτή ονοματίζει τ'ακρογιάλια
με της χαράς το σπέρμα
να ξεμυτίζει στην αυλή σου
με ψιθυρισμούς σιωπής
να διαβαίνει τ'ανηφόρι...

Μικρή η ζωή
κι ο χρόνος της, χρυσάφι
σκορπίζει χίλια ρόδα στα πέλαγα...
εκεί,
που οι ψυχές αναζητούνε την Ανάσταση .

 

✿          ✿          ✿          ✿

 

αποσιωπητικά

Παραβάτης της σιωπής ο αχός σου....
ωσάν πλάγιος ήχος της νύχτας
στην απόλυτη σιγή της υπάρχει,
ως σιωπητήριο σάλπισμα....

Όταν οι ακροβασίες της ψυχής
αποσιωπούνται ετσιθελικά....
στα αποσιωπητικά τους
κρύβονται οι άγγελοι .....
Όταν τ' αστέρια σπέρνουνε σιωπές
θροϊζουν οι ανεμώνες μέσ'το χιόνι..
κατάσαρκα τα λόγια μας
πνοές
σε πανσπερμία Έργου η Αλήθεια δυναμώνει

Φωτεινή Α.Κ

 

✿          ✿          ✿          ✿

 

Αθόρυβα

η Τέχνη, είναι ο καλύτερος τρόπος
να ξορκίζεις τους προσωπικούς σου δαίμονες
γιατί στην καρδιά,
δεν υπάρχουν τάφοι ούτε τάφροι
να πνίξεις τις αναμνήσεις εκείνες,
που ο χρόνος διέκοψε σε μια διαδρομή...

Ολόγυρα στέκουνε
σε ένα άλλο οπτικό πεδίο
ακινητοποιημένες στιγμές τοΥ πουθενά
ανθρώπων, που απ'τη ζωή σου πέρασαν αθόρυβα
αλλάργεψαν και χάθηκαν
αφήνοντας πίσω τους
τα χνάρια της πορείας τους
ανέπαφα και εμφανή....

✿          ✿          ✿          ✿

 

σιωπές

Σε κείνες τις επαναλαμβανόμενες σιωπές,
σε κείνες τίς παντέρημες πνοές,
μεταλαμβάνεις τη ζωή ολάκερη
ξεγελώντας το χρόνο σου μέσ' τα θροϊσματά του...
μετράς το μπόϊ σου στον τοίχο
π'ορθώθηκε στα μέτρα σου..

Η παραφροσύνη
στήθηκε πάνω σ'αυτήν τη ματαιότητα
εξαρτημένη ιστορία στα μάτια σου
Η απομυθοποίηση ξεκίνησε από καιρό
κι η αλήθεια ολόγυμνη χάσκει
κάτω από τα πόδια σου....

-ποιός τολμάει να την αντικρίσει κατάματα;...

Χαϊδεύοντας τη σεπτή σου μορφή,
η έμμονη θλίψη,
αφήνει έν' αδιόρατο χαμόγελο
να πλανιέται στο πέλαγος...
Μακρινή μου εικόνα...
στο χαίνον χάος οι σιωπές μόνο κραδαίνουν....

 

 ✿          ✿          ✿          ✿

βραδινή τριλογία

Ι.

Ιδρωμένες οι μέρες
αργοσβήνουν με κάματο...
οι ώρες λιποθυμούν μέσ'το παράπονο
κι η σιωπή μας
σφιγμένη στα δόντια
καρτερεί εκείνες τις δροσερές αύρες
του πέλαγους
να ξαποστάσει το βουβό της παραμιλητό....

ΙΙ.

Ανοίγουμε τις πόρτες διάπλατα τα βράδια
μήπως δραπετεύσουν τα όνειρα
και βγούν αληθινά....
κουρασμένοι και σερνάμενοι
υπνοβατούμε
σε εσωτερικές διαδρομές ....

ΙΙΙ.

Απλές σκέψεις/ πενταπόσταγμα
αν τις μαζέψεις όλες στη χούφτα της νύχτας σου
ο κόσμος παίρνει άλλη διάσταση
Τα μικρά νοήματα, λειτουργούν αφαιρετικά
μέσα τους συμπυκνώνουν την ουσία του Όλου
απλώνονται στο φως της μέρας
περιμένοντας τ'αγέρι να τις πάρει μακριά
να σκάσουν...
κροτίδες στα πέρατα
να ενσαρκωθεί ο Λόγος
να φοβερίξει το Θάνατο
να ανασάνουν λεύτερες κι απέθαντες
για μιά στιγμή μονάχα.....

✿          ✿          ✿          ✿

 

ανομολόγητα

βουβές οι κραυγές μας
κρυφές οι πληγές μας
πόθοι... ανομολόγητοι
λιοπύρι στιγμών
παντρεύονται το άβατο
μικρές οι δόσεις της Αλήθειας μας
φεγγίζουν καθ'εκάστην
τα διάτρητα σκοτάδια μας....

 

✿          ✿          ✿          ✿

μπαλάντα σιωπής

Η ιστορία δεν είναι,
παρά, ένα διαχρονικό πένθος της Μάνας
που βλασταίνει με τα δάκρια των χαμένων παιδιών της
ανά τους αιώνες, αυτή τη γης....

Σ'αυτό το πέλαγος της θλίψης,
που μέσα του γεννιούνται και πεθαίνουν όλα,
υπάρχουν μικρές σταγόνες Μνήμης
σταγόνες ελάχιστης χαράς,
που λησμονάμε καθώς χανόμαστε
στην ανωριμότητα της μετάφρασης
και ανάλυσης των καιρών....

Η Ουσία, αφήνεται στο διάκενο
των ψιθυρισμών της νύχτας,
εναγκαλίζεται ολοκληρωτικά με τις σιωπές

στους βυθούς της μείνε, αφουγκράσου την...


Καθώς τα μάτια μας ,δεν αντιλαμβάνονται
αγνοημένος δεν είσαι
μη φοβηθείς, προσπάθησε...
νά' βρεις εκείνη, τη μοναδική λάμψη,
σαν την ελάχιστη πιθανότητα που σου απομένει
μέσ' απ'τα τρανά νοήματα της αναζήτησης...

Η σιωπή είναι βαθιά σαν την Αιωνιότητα
όπως και τ'άγνωρο μέσα σου
σε προκαλεί να το γευτείς
... σαν μια μπαλάντα σιωπής
που σιγοτραγουδάει στο Είναι σου
αντανακλώντας το εσώτερο φως,

Δεν σου χρειάζονται άλλα υποκατάστατα πια.... .....φ.κ

 

 

 

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ https://aggouridaki.blogspot.com/