ΝΙΚΟΣ ΤΑΒΟΥΛΑΡΗΣ - ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ "ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ"

Με τις φόρμιγγες του ήλιου
στα σπασμένα φτερά μας,
τη μεγάλη ανάγκη θεριεύουμε
στου νοτιά
το χλωμό χαμογέλιο!

Στις μικρές χαρούμενες πορτοκαλιές
τον καημό τους,
το μικρό καημό,
τραγουδάνε,
της ελιάς τα πικροπράσινα φύλλα.

Στους μεγάλους τους κάμπους
με φωνές και λουλούδια,
τα μικρά παιδιά,
με τη φλόγα στα μάτια,
με το αίμα στα χείλη
τραγουδάνε…

Το μικρό παραπονιάρη άνεμο
άρπαξα.
Τη μικρή του ξανθή κοτσίδα
τη χάλασα.
Έτσι αχτένιστος
ο μικρός, σκανταλιάρης αγέρας
χορεύει.
Μέσα στη φούχτα
της μικρής μαργαρίτας,
μέσα στο στήθος
του βαθίσκιου σκοπού,
μέσα στο φως των ματιών μας
με μια πίκρα στα χείλη,
με μια πίκρα στον ουρανίσκο,
με μια πίκρα ελπίδας,
στα μεγάλα, τα απύθμενα
πέλαγα
του μικρού, του απέραντου ωκεανού μας!

Νίκος Ταβουλάρης