ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ "Το τραγούδι του άνεργου νέου"

Σε ποια κοινωνία να μπω για να δουλέψω Όταν συνέχεια είμαι στην απέξω. Μου σερβίρετε μια θέση στο παράδεισο κι αδιάβαστο με στείλατε στης κόλασης την άβυσσο. Όταν κοσμίως διαμαρτύρομαι εισπράττω τα χημικά σας εσείς μονά ζυγά τα θέλετε όλα δικά σας. Τους πεινασμένους μπάτσους έχετε για προστασία κι αυτοί θεωρούν τα χημικά και τα κλομπ ότι είναι εργασία. Ο γιατρός για να με χειρουργήσει παίρνει φακελάκι κι ο μαλάκας ο υπουργός υγείας κάνει το παπάκι. Μην αντιστέκεστε στις αρχές, μας λένε οι δεσποτάδες λες και απευθύνονται σε ηλίθιους και λαπάδες. (Ρεφρέν με δεύτερη φωνή) Μάνα μου Ελλάς σκοτώνουν τα παιδιά σου μα εσύ αναπαύεσαι στα ένδοξα σκατά σου. (χ2 μόνο ο δεύτερος στίχος) Βλέπω τον κόσμο να υποφέρει αδιαμαρτύρητα κ’ η ανομία των μεγάλων να περνά απαρατήρητα. Βλέπω τους μαθητές να λιποθυμάνε από ασιτία κι ο λαός αντιστέκεται, τραβώντας μαλακία. Βλέπω τα ναρκωτικά να κυκλώνουν τα σχολεία και οι καθηγητές να ζούνε στη δική τους αφασία. Βλέπω το μαύρο σάβανο να σκεπάζει την παιδεία και τα γαμιόλια να της ετοιμάζουν μεγαλοπρεπή κηδεία. Βλέπω ποιητές να γράφουν για τα πάθη και τον έρωτα όμως, τα ποιήματα και τα στιχάκια τους είναι ξενέρωτα. Βλέπω τσιγγανάκια στους δρόμους να εκδίδονται κ’ οι βουλευτές στο καυλί της τρόικας να παραδίδονται. Βλέπω γέροντες να ψάχνουν στα σκουπίδια και τα λαμόγια να τους γράφουνε στ’ αρχίδια. Βλέπω τους νέους να ζουν στο περιθώριο με την εργασία επισήμως να γίνεται σωματεμπόριο. Βλέπω τα βράδια μου να είναι αξημέρωτα και τα όνειρά μου χαμένα κι αφανέρωτα. (Ρεφρέν με δεύτερη φωνή) Μάνα μου Ελλάς σκοτώνουν τα παιδιά σου μα εσύ αναπαύεσαι στα ένδοξα σκατά σου. (χ2 μόνο ο δεύτερος στίχος)

Από την ποιητική συλλογή ''Ερριμμένοι ψίθυροι''