Σε μία κάμαρη μικρή και φτωχική,
που 'χει για πόρτα αργαλειού σεντόνι,
ένας φεγγίτης που απλώνει λίγο φως,
σε μια κασέλα όλο μας το βιος,
κι η μάνα από το κάδρο καμαρώνει.
Η μαντανία όμορφα ριχτή ,
μια προσκεφαλαδιά ολοκεντημένη.
Το εικονοστάσι με χλωμή θωριά ,
στεφανοθήκη από την άλλη τη μεριά,
ξύλινη και αραχνοσκεπασμένη.
Μεσ' τον κωμό τ' ασπρόρουχα κλειστά,
ολόσβυστες οι λάμπες πετρελαίου ,
τα ρούχα κρεμασμένα στα καρφιά,
δίνουν ακόμα τόση ομορφιά,
μοσχοβολούν το άρωμα του ωραίου.
Σε μια κουκέτα άλλης εποχής,
σκουριάζουν τα όνειρα,κι ο ύπνος εφιάλτης.
Στο κεφαλάρι τα λουλούδια σκαλιστά.
Τα μάτια δεν αφήνει σφαλιστά,
της άγριας ερημιάς ο φάλτσος ψάλτης.
Μίμης Κούρτης - Καισαριανή, 14 Δεκέμβρη 2020.
Φωτογραφίες : Μίμης Κούρτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου