ΓΙΟΥΛΗ ΜΠΟΪΝΤΑ "Αλλιώτικα Χριστούγεννα"

Φυλακισμένα τα Χριστούγεννα
στα υγρά και σκοτεινά κελιά του φόβου
θλιμμένα σέρνονται και σιγοκλαίνε… μα δεν τ' αφήνουν.
Σε μια σακούλα σκουπιδιών σβηστά αστέρια
κι ο σάκος του Άϊ-Βασίλη κι’ αυτός στ’ αζήτητα…χωρίς παιχνίδια.

Το δέντρο δίχως λάμψη, χωρίς χαρά και γέλια
δακρύζει τη νύχτα όταν τα φώτα σβήνουν.
Τα δώρα φέτος λιγοστά, φτωχά και μετρημένα.
Μετέωρες οι αγκαλιές, βουβά τα στόματα, τα σπίτια άδεια.
Τ’ άψυχα στολίδια μόνο μαρτυρούν πως ήρθαν τα Χριστούγεννα.

Χαμόγελα σβηστά, πρόσωπα σκοτεινιασμένα.
Άγριος ο Χειμώνας μες τις ανθρώπινες καρδιές.
Αγέρας παγερός η μοναξιά περνά απ’ τις χαραμάδες
που η θλίψη αφήνει και όλα στο πέρασμά της τα νεκρώνει.
‘Χριστούγεννα’ δεν είναι μόνο το δέντρο, τα δώρα, τα γλυκά…

Στοιχειώνουν οι αναμνήσεις το νου τ’ ανθρώπου
όμως δεν πρέπει να ξεχνά ‘Χριστούγεννα’ τι σημαίνει!
‘Χριστούγεννα’ είναι 'γέννηση', είναι ήλιος, είναι φως!
Ξέχασε η Πανδώρα στο κουτί της το πιο ωραίο δώρο, την ελπίδα
αυτή που κυοφορεί τα όνειρα όλων των ανθρώπων!

Γιούλη Μποϊντά – 9 Δεκεμβρίου 2020-12-09

Φωτογραφία από  https://www.istockphoto.com/