ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΥΦΤΑΚΗ "ΠΡΩΤΑ Ο ΛΥΚΟΣ" Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Κατερίνα Γυφτάκη

Τίτλος: Πρώτα ο λύκος

Εκδόσεις : Μιχάλη Σιδέρη

Έτος Έκδοσης : Δεκέμβριος 2020

Είδος : Μυθιστόρημα 

Σελίδες: 440

Διαστάσεις: 13,7×20,8

ISBN: 978-960-468-271-3

 Οπισθόφυλλο

Πάνω στο ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στο Λονδίνο, η νεαρή ηθοποιός Γκρέης Ράσσελ γνωρίζει τον Στεφάν, ένα μυστηριώδη Ρώσο με ύποπτο παρελθόν που προσπαθεί να την προειδοποιήσει για έναν σοβαρό κίνδυνο που διατρέχει. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη από τον τρόμο των βομβαρδισμών, την απειλή των κατασκόπων και την αγωνία της επόμενης μέρας, η Γκρέης αναρωτιέται για τα κίνητρα του Στεφάν και διστάζει να τον εμπιστευτεί, μέχρι την ημέρα που απειλείται η ζωή της από έναν άνθρωπο-φάντασμα που την κατασκοπεύει τις νύχτες.

Μια διαφορετική ιστορία όμως εκτυλίσσεται στο παρελθόν, το 1825, στη Φλωρεντία, όπου ένας νεαρός και πετυχημένος ταχυδακτυλουργός, ο Αλεσσάντρο Λεόνι, πρόκειται να πέσει θύμα μιας οικτρής απάτης. Ένας λύκος ενώνει και τους δυο τους, που τελικά συνδέονται με έναν άρρηκτο δεσμό πέρα από κάθε λογική και φαντασία.

Μια ιστορία γεμάτη σκευωρίες, δόλο και ανατροπές, που μιλά για τις πιο ακραίες και συγκλονιστικές διαστάσεις που μπορεί να πάρει η αγάπη, ξεπερνώντας ακόμα και τα πιο ανυπέρβλητα φράγματα.

Πρώτα ο Λύκος - η Κατερίνα Γυφτάκη μιλάει για το βιβλίο της

Απόσπασμα από το ημερολόγιο του Αλεσσάντρο (Πρώτα ο Λύκος)

Την πρώτη φορά που έμαθα τι μου συμβαίνει αντέδρασα απρόβλεπτα, γελώντας δυνατά. Αργότερα έμαθα πως ορισμένοι άνθρωποι αντιδρούν με αυτό τον τρόπο σε ένα δυνατό σοκ. Άμυνα; Ίσως. Μια παράλογη προσπάθεια να κερδίσουν χρόνο; Μπορεί να είναι και αυτό.

Χρόνος!Ήταν η λέξη που με μαστίγωσε αλύπητα με οργή. Ένιωθα πως εκείνα τα πολύχρωμα ρεύματα του ανέμου, οι σπιλιάδες, είχαν κυκλώσει τον νου μου και μια υπόκωφη ηχώ με έκανε να θέλω να σκεπάσω τα αυτιά μου για να μην ακούω πια, να μην ακούσω τίποτε άλλο, προτού παραφρονήσω εντελώς.

Ξαφνικά τα πάντα είχαν χάσει τη σημασία τους, αν ποτέ είχαν κάποια. Η Γη συνέχιζε να περιστρέφεται μα είχε συρρικνωθεί, όπως μια συναρπαστική γυναίκα που γέρασε μέσα σε δευτερόλεπτα. Μια αστραπή είχε ρίξει το θανατηφόρο βέλος της κατευθείαν στο κέντρο της καρδιάς μου. Αν ποτέ είχα καρδιά! Ο χειρότερος προδότης μας, δεν είναι άλλος από εμάς τους ίδιους, σκέφτηκα. Γιατί έτσι ένιωσα. Μετά ήρθε ο θυμός. Σαν ένα πελώριο κύμα που με κατάπιε.(12,1)

Μόνο η λύπη άργησε, αλλά και εκείνη ήρθε να πάρει το μερτικό της από την ψυχή μου. Και την άφησα, γιατί δεν είχα επιλογή. Πάντως, ομολογώ πως η δύναμη των συναισθημάτων μου ήταν τέτοια που ένιωσα δέος. Τι παράξενο, αλήθεια. Να γίνονται τόσο μεγαλόπρεπα, τόσο ατίθασα, όλα, μέσα μου, ακριβώς τη στιγμή που όλα ετοιμάζονται να τελειώσουν.

Ο Ζαχίρ Ναραγιάν μού είχε πει πώς είχαν τα πράγματα, εκείνη τη θλιμμένη βροχερή νύχτα στη Φλωρεντία. Βρισκόμασταν στην υπόγεια κρύπτη της βιβλιοθήκης της Ρικαρντιάννα. Εκεί που ήταν ταριχευμένοι οι καλόγεροι των περασμένων αιώνων. Είχε μιλήσει στεγνά και αμετάκλητα, κοιτάζοντάς με, με τα αλλοτινά εξαίσια, ετερόχρωμα μάτια του. Ο Ζαχίρ δεν θα μου έλεγε ποτέ ψέματα.

Εκεί που δεν το περίμενα είχε έρθει στον νου μου η εικόνα της Βαλέρια, την ώρα που ακουμπούσε την παλάμη της μέσα στο ποτάμι. Της είχα πει τότε, πως κάθε φορά που το χέρι μας γλιστρά σε ένα ποτάμι, αγγίζουμε εκείνο που μόλις έφυγε και εκείνο που ετοιμάζεται να έρθει. Με είχε κοιτάξει με εκείνα τα μάτια Μαντόνας. Ο έρωτας ήταν το πέρασμα στην αιωνιότητα. Σίγουρα εκείνο ήταν το μόνο που είχα, θέλω να πω η αιωνιότητα, γιατί τελικά μόνο αυτό θα μου απέμενε. Ούτε καν ο έρωτας. Αν είχα, ποτέ μου, ερωτευτεί.

Μετά σκέφτηκα εκείνη. Τη δολοφόνο μου. Εκείνη που αδίστακτα ετοιμαζόταν να με σκοτώσει. Άραγε, πώς θα το έκανε; Με πιστόλι, δηλητήριο, μαχαίρι, ή μήπως να με έριχνε από το άλογο, όπως συνέβη στη γυναίκα μου τότε; Σίγουρα θα βρει τη λύση ώστε να κλείσει ο γρίφος της ζωής μου μέσα σε απόλυτη τελειότητα. Προσπάθησα να τη φανταστώ, αν ήταν όμορφη, αν κάπνιζε όπιο, αν γελούσε δυνατά, πώς έκανε έρωτα, τι τη μελαγχολούσε, γιατί, βλέπετε, μπορούσα να διαβάσω τη λύπη στα μάτια της δίχως να την έχω δει ποτέ. Μάλλον λάθος. Την έχω δει μέσα από κάθε γυναίκα που γνώρισα. Ήταν πάντα εκείνη. Ξέρει τα πάντα για εμένα εκτός από αυτό το ημερολόγιο που σκοπεύω να της κρατήσω κρυφό έως το τέλος. Τέλος! Είναι η λέξη που κουβαλά την κατάρα μου, η λέξη που φοβάμαι και ξέρω πως θα έρθει ξαφνικά εκεί που δεν θα το περιμένω. Από εκείνη.

Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέως

Η Κατερίνα Γυφτάκη έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος στο ραδιόφωνο και σε εφημερίδες. Εδώ και πολλά χρόνια ασχολείται με την αφήγηση παραμυθιών.

Έχεις ως τώρα γράψει δύο συλλογές παραμυθιών, τις Μαγικές ιστορίες της φωτιάς (2003) και τις Ιστορίες του Ανέμου (2009). 

Έχει εκδώσει, ακόμα, ένα διασκευασμένο λαογραφικό παραμύθι με τίτλο Το Χρυσό Βεργί (2017) που συνοδεύεται από ένα audio CD, με μουσική του D. John Forrow.

Το νεανικό της μυθιστόρημα Αργκάνταελ (2013) προτάθηκε δύο φορές για βράβευση. 

Από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη κυκλοφορούν τα βιβλία της:

Η χαμένη πολιτεία, το πρώτο της μυθιστόρημα για ενήλικες που εκδόθηκε το 2017 και η Ειρήνη και ο ληστής που απευθύνεται επίσης σε ενήλικο κοινό (2019).

Έχει δύο παιδιά και ζει στην Καλαμάτα με τον σύντροφό της, τον σκύλο της και τις γάτες της.

ΚΡΙΤΙΚΗ 

Εύη Ντινοπούλου  - ΠΡΩΤΑ Ο ΛΥΚΟΣ : Το νέο βιβλίο της Κατερίνας Γυφτάκη

«Μαγεία σημαίνει να πιστεύεις στη δύναμή σου. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε μπορείς να προκαλέσεις οτιδήποτε θέλεις να σου συμβεί» (απόσπασμα από το βιβλίο)

Μαγεία. Αυτή είναι η πρώτη λέξη που μου έρχεται μετά από την «εμπειρία» της ανάγνωσης του βιβλίου της Κατερίνας Γυφτάκη «ΠΡΩΤΑ Ο ΛΥΚΟΣ». Μαγεία με όλες τις σημασίες, τις εκφάνσεις, τις αποχρώσεις, τις διαστάσεις αυτής της λέξης. 

Πόσο, άραγε, η συγγραφέας του πρέπει καταρχήν να αγάπησε παράφορα και στη συνέχεια να μελέτησε όχι μόνο την ¨επιστήμη¨ της μαγείας και τα μυστικά της, αλλά και μια σειρά συναφών επιστημών για να πλέξει μία ακόμη ιστορία, μια ιστορία τόσο συναρπαστική και τόσο ανατρεπτική, τόσο πλούσια σε δολοπλοκίες, εξελίξεις, αποκαλύψεις αλλά και περιγραφές. Περιγραφές δεκάδων χαρακτήρων με… ποταμούς ονομάτων, προσώπων, τόπων και τοπίων. Με ένα πλήθος πληροφοριών, ιστορικών, εθνολογικών, πολιτιστικών, που περνούν στον αναγνώστη με τρόπο εύληπτο και συνάμα γοητευτικό αφού καταφέρνει με την «πένα» της να τον ταξιδέψει από την πολιτισμένη Δύση μέχρι την σαγηνευτική Ανατολή και μάλιστα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους!

Πέρα όμως από τον πολύχρωμο και πλούσιο κόσμο της που τον μοιράζεται μαζί μας μέσα από την καταιγιστική» γραφή της, διαφαίνεται έντονα η σχεδόν ασυγκράτητη επιθυμία της συγγραφέως να «προκαλεί» συνεχώς και αδιαλείπτως τον αναγνώστη της να δοκιμάσει τα όρια της φαντασίας του (εδώ και της λογικής του), να τα «τεντώσει» σχεδόν, για να τον φτάσει στο τέλος εκεί, σε ένα «κάπου», σε έναν απροσδιόριστο, δικό του, χωρόχρονο, που δεν τον φανταζόταν ούτε καν ο ίδιος!

Όμως εδώ, στο βιβλίο της «πρώτα ο λύκος» - ένα βιβλίο που θυμίζει ιδιότυπο θρίλερ - και ενώ σταδιακά χάνεσαι στην πλοκή του, και ενώ διακατέχεσαι συχνά από την αίσθηση πως αναποδογυρίζει το μυαλό σου («ο νους μας έχει μέσα του όλες τις πηγές της κοσμικής μνήμης…»), σου συμβαίνει και κάτι ακόμη: Τελειώνοντας το βιβλίο, θέλεις να το διαβάσεις από την αρχή αφού με έναν ….μαγικό τρόπο τώρα σου φαίνεται… αλλιώτικο καθώς σε δεύτερη ανάγνωση το καταλαβαίνεις διαφορετικά, οι ψευδαισθήσεις γίνονται πραγματικότητα και η πραγματικότητα… ψευδαισθήσεις!

(…«τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο παύει να έχει σημασία»)

Και ο λύκος;; Πού είναι ο λύκος του τίτλου του βιβλίου;; Μα… ένα τόσο μεγαλοπρεπές, περήφανο και άγριο ζώο δεν θα μπορούσε να λείπει από την προσωπική μυθολογία της συγγραφέως. Κι εδώ λοιπόν ο λύκος, ο Αστράλ, είναι ο πρώτος («πρώτα ο λύκος») που θα σπάσει το φράγμα του χρόνου.

«Της το ζητούσε επίμονα και εκείνη, ως συγγραφέας ήξερε πως όταν οι ήρωες μιας ιστορίας ζητούν επίμονα κάτι, αυτό το κάτι είναι πολύ σημαντικό».

Η συγγραφέας εδώ καταπιάνεται, ανάμεσα στα άλλα, και με ένα καθαρά υπαρξιακό στην ουσία του θέμα που αφορά τον κάθε δημιουργό και τη σχέση του με το δημιούργημά του. Καθώς κυλά η ανάγνωση , και σε ένα δεύτερο επίπεδο, καταλαβαίνουμε πως και η ίδια η συγγραφέας «συμβιώνει» με τους ήρωές της. Αν τη ρωτούσαμε αν αυτό αληθεύει, να τι θα μας έλεγε: «Μα φυσικά! Βγαίνουν από τις σελίδες, τις γραμμές, τις λέξεις. Κάθονται κοντά μου και μου κάνουν παρέα. Αυτοί καθοδηγούν το γράψιμό μου. Μου επιβάλλουν αυτοί το τι θα γράψω».

Είναι σαφές λοιπόν πως εδώ μιλάμε για ένα έντονο βίωμα. Ένα βίωμα πραγματικό. Και αυτή ακριβώς η δική της εμπειρία πιθανόν να υπήρξε και η βασική αφορμή, ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο βάσισε το βιβλίο της. Μαζί με τον χρόνο και τις πολλαπλές διαστάσεις του, μαζί με τη μαγεία ως επιστήμη και ως δύναμη, τη γοητεία του μεταφυσικού στοιχείου, τις ανθρώπινες σχέσεις, τις συγκρούσεις, τους έρωτες και τις προδοσίες, την ομορφιά της ψυχής, τη δύναμη του πνεύματος…

Είναι φανερό πως κι εδώ οι…εξαγωνικοί καθρέφτες των μάγων έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους! Η μία συγγραφέας καθρεφτίζεται πολλές φορές μέσα στην άλλη καθώς έχουν τόσες κοινές αγάπες… («Ανέκαθεν αγαπούσα τους γρίφους, τα μυστήρια και τους μάγους»).

Και τελικά…

Η Γκρέης (πιθανόν το alter ego της Γυφτάκη) χαρίζεται στους ήρωές της.

Η Κατερίνα Γυφτάκη; Πόσο , άραγε, χαρίζεται κι αυτή στους δικούς της ήρωες;; 

Για να το μάθουμε, δεν έχουμε παρά να μπούμε σε μια ακόμη «πύλη» που μας ανοίγει η συγγραφέας, να χαθούμε κι εμείς στη μαγεία της γραφής της και να βρούμε τις δικές μας απαντήσεις…

Εύη Ντινοπούλου, φιλόλογος

Καλαμάτα, 12/12/2020

ΚΑΤΡΑΜΑΤΟΣ ΗΛΙΑΣ 17/01/2021

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΥΦΤΑΚΗ – ΠΡΩΤΑ Ο ΛΥΚΟΣ

(”τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο παύει να έχει σημασία”)

Όταν αρχίζεις το ξεφύλλισμα του βιβλίου σε αγκαλιάζει μια περίεργη μυρωδιά, κάτι μοναδικό και πολύ διαφορετικό σε σχέση με αυτή του χαρτιού, μια μυρωδιά μαγείας!

Πρώτα ο Λύκος, το νέο βιβλίο της κα. Γυφτάκη που μέχρι να το τελειώσεις δεν ξέρεις που πραγματικά να το κατατάξεις, είναι φαντασίας; είναι ιστορικό; είναι αισθηματικό; μήπως τελικά είναι βγαλμένο μέσα από την ίδια μας τη ζωή; ,όχι μέχρι το τέλος δεν είσαι σίγουρος, αλλά ξέρεις μόνο ένα πράγμα ότι πρέπει να το διαβάσεις!

Δύο παράλληλες ιστορίες θα μας απασχολήσουν, μία στη Φλορεντία της μαγικής εποχής του μεγάλου Χουντίνι και μία στην τραγική περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στο Λονδίνο όταν αυτό βομβαρδιζόταν από τον Χίτλερ.

Δεν θα αναφερθώ σε πρόσωπα γιατί δεν έχει ιδιαίτερη σημασία οι ιδιότητες των πρωταγωνιστών μιας και το σημαντικότερο είναι ο τρόπος που οι δύο παράλληλες ιστορίες στο τέλος ενώνονται. Οι χαρακτήρες πραγματικοί, βγαλμένοι μέσα από την ζωή με τα καλά τους και τα άσχημά τους, θα γνωρίσουμε ”μάγους” της εποχής του Χουντίνι αλλά και καθημερινούς ανθρώπους που προσπαθούν να βγουν ζωντανοί από την φρίκη του πολέμου και εκεί ανάμεσα στις βόμβες θα γνωρίσουμε και την ηρωίδα μας που είναι συγγραφέας.

Η εξέλιξη γρήγορη και δεν θα κουράσει πουθενά παρόλο τις αρκετές σελίδες του βιβλίου και όταν αρχίζουν να ενώνονται οι δύο ιστορίες τότε πραγματικά χάνεσαι μέσα σε μια θύελλα ανατροπών και μόνο αυτό που περιμένεις δεν συμβαίνει!

Πως θα ήταν άραγε οι χαρακτήρες ενός βιβλίου να μπορούσαν να αλλάξουν την ροή της ιστορίας του; Και ο λύκος του βιβλίου που είναι;

Για το πρώτο δεν θα σας πω τίποτα για να το ανακαλύψετε μόνοι σας, όσο για τον λύκο υπάρχει και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη, τώρα πως όλα τα παραπάνω συνδυάζονται θα το βρείτε όταν θα διαβάσετε αυτό το εκπληκτικό βιβλίο. Όποιο και αν είναι το είδος των βιβλίων που αγαπάτε μην αδικήσετε τον εαυτό σας και του στερήσετε την ευχαρίστηση του διαβάσματος αυτού του βιβλίου.

Ένα από τα μαγικότερα βιβλία που έχω διαβάσει, η Ελληνική λογοτεχνία στα καλύτερα της, απλά μοναδικό.

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΥΦΤΑΚΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ

Η ανάγνωση βιβλίων τόσο κατά τη διάρκεια της πρώτης,όσο και της δεύτερης καραντίνας λειτουργεί σαν ένας ''άτυπος'' ψυχολόγος όπου με βοηθά να απελευθερωθώ από το στρες και τις άσχημες σκέψεις. Έχω κάνει πολλά νοερά ταξίδια σε τόπους μακρινούς,σε τόπους ονειρικούς και συνάντησα ανθρώπους που δεν υπήρχε περίπτωση να γνωρίσω ποτέ στην πραγματική ζωή. Ένιωσα όσα ένιωθαν. Απέκτησα νέες εμπειρίες και έλαβα χρήσιμα μαθήματα. Ασκούν θετική επιρροή πάνω μου και όσο πιο πολύ διαβάζω,τόσο πιο απαιτητική γίνομαι από αυτά.

Όταν διαβάζω ένα βιβλίο κάποιου/ας συγγραφέα/έως και μένω ικανοποιημένη από το ύφος γραφής του/της,πάντα γεννάται μέσα μου η επιθυμία να αναζητήσω κι άλλα έργα του/της και να δω τι άλλο έχει να μας προσφέρει κι αν έχει εξελιχθεί. Απαραίτητη προϋπόθεση για να καταφέρει να ''κρατήσει'' αμείωτο το ενδιαφέρον μου. Έχοντας διαβάσει και αγαπήσει το προηγούμενο βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Κατερίνας Γυφτάκη -''Η Ειρήνη και ο ληστής''- περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία την έκδοση του επόμενού της μυθιστορήματος. Οι ευχές μου τον τελευταίο καιρό,σχετικά με τα βιβλία,πραγματοποιούνται συντομότερα απ'ό,τι περίμενα. Να,λοιπόν,που σήμερα έχω την χαρά να σας μιλήσω για το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο ''Πρώτα ο λύκος'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη.

Η συγγραφέας με φανερή την εξέλιξη στον τρόπο γραφής της μας παραδίδει ένα βιβλίο διαφορετικό από το προηγούμενο. Ο λόγος της είναι πιο συγκεντρωμένος καί μεστός. Τα κεφάλαια μικρά και σφιχτοδεμένα βοηθούν στο να κυλάει ομαλά η ιστορία καί να μην υπάρχουν μονότονες επαναλήψεις,ή,κουραστικές ''κοιλιές''. Έχει ενισχύσει το λεξιλόγιο της και οι περιγραφές των εικόνων είναι γλαφυρές που μοιάζουν σαν να ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια των αναγνωστών. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη που σε συνδυασμό με την παράλληλη εξιστόρηση της υπόθεσης τόσο σε παρελθόν,όσο καί σε παρόν (αυτό των ηρώων) βοηθά στο να είναι ευανάγνωστο και ενδιαφέρον.

''Πάνω στο ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στο Λονδίνο, η νεαρή ηθοποιός Γκρέης Ράσσελ γνωρίζει τον Στεφάν, ένα μυστηριώδη Ρώσο με ύποπτο παρελθόν που προσπαθεί να την προειδοποιήσει για έναν σοβαρό κίνδυνο που διατρέχει. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη από τον τρόμο των βομβαρδισμών, την απειλή των κατασκόπων και την αγωνία της επόμενης μέρας, η Γκρέης αναρωτιέται για τα κίνητρα του Στεφάν και διστάζει να τον εμπιστευτεί, μέχρι την ημέρα που απειλείται η ζωή της από έναν άνθρωπο-φάντασμα που την κατασκοπεύει τις νύχτες. Μια διαφορετική ιστορία όμως εκτυλίσσεται στο παρελθόν, το 1825, στη Φλωρεντία, όπου ένας νεαρός και πετυχημένος ταχυδακτυλουργός, ο Αλεσσάντρο Λεόνι, πρόκειται να πέσει θύμα μιας οικτρής απάτης. Ένας λύκος ενώνει και τους δυο τους, που τελικά συνδέονται με έναν άρρηκτο δεσμό πέρα από κάθε λογική και φαντασία.''(Περίληψη οπισθοφύλλου)

Στο βιβλίο ''Πρώτα ο λύκος'' η πραγματικότητα συναντά την φαντασία και η μυθοπλασία γίνεται κομμάτι της μυθοπλασίας. Με αυτήν την τελευταία φράση,ίσως να σας μπέρδεψα,αλλά θα καταλάβετε τι εννοώ διαβάζοντας το βιβλίο. Άν και το βιβλίο έχει ένα ιστορικό υπόβαθρο,δεν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως ένα αμιγώς ιστορικό μυθιστόρημα,μα σαν ένα βιβλίο που παντρεύει την φανταστική λογοτεχνία με τη νεότερη ιστορία με έναν φυσικό τρόπο που δεν ενοχλεί το αναγνωστικό κοινό,αλλά το δελεάζει περισσότερο για το τι κρύβεται μέσα στις σελίδες του.

Ένα επιπλέον στοιχείο του βιβλίου που το βρήκα πολύ αρεστό ήταν ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας εντάσσει μέσα στην υπόθεση το θέμα του έρωτα και των προσωπικών σχέσεων κάπως έξω από τα συνηθισμένα. Θα μπορούσε για κάποιους/ες να φαντάζει ακραίος και ότι λαμβάνει τρομερές διαστάσεις,αλλά δεν παύει να γοητεύει με την δύναμη που εκπέμπει. Μπορεί,τελικά,ο έρωτας να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια και να στεφθεί νικητής; Ποιός/α θα είναι ο/η τολμηρός/η που θα διεκδικήσει μέχρις εσχάτων και να αλλάξει άρδην τα πάντα γύρω του/της για να ζήσει αυτό το δυνατό συναίσθημα;

Εν κατακλείδι,έχουμε ένα μυθιστόρημα που μπορεί επάξια να λάβει τον όρο ''page turner'',αφού δεν επιτρέπει στους αναγνώστες να το αφήσουν από τα χέρια τους μέχρι το τέλος. Άν κι εσείς επιθυμείτε να διαβάσετε ένα βιβλίο γεμάτο από σκευωρίες,ανατροπές,αγωνία και δράση,αξίζει να το αναζητήσετε. Εμένα με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Καλές σας αναγνώσεις!

LIMNIOU GEORGIA

Μοναδικό το μυθιστόρημα της Κατερίνας Γυφτάκη «Πρώτα ο Λύκος», που με συντρόφευσε τις ημέρες των γιορτών από εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη.

Πρόκειται για ένα υπέροχο και ιδιαίτερο ανάγνωσμα, η ιστορία του οποίου, ακροβατεί ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, στο λογικό και στη μαγεία.

Η νεαρή ηθοποιός Γκρέης Ράσσελ, ζει στο Λονδίνο την εποχή του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Τυχαία γνωρίζει τον μυστηριώδη Στεφάν και τον ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Στο παρελθόν μια διαφορετική ιστορία εκτυλίσσεται, με τον γνωστό ταχυδακτυλουργό Αλεσσάντρο Λεόνι, να πρόκειται να πέσει θύμα μιας απάτης. Όμως η Γκρέης έχει τη δύναμη να αλλάξει το ρου των γεγονότων, αρκεί να καταλάβει, αρκεί να προλάβει.

Τι σχέση έχει η ηρωίδα μας με τον πετυχημένο ταχυδακτυλουργό της Φλωρεντίας του 1825 και πως συνδέεται ο μυστηριώδης Στεφάν του σήμερα με τον μοναδικό Αλεσσάντρο Λεόνι του παρελθόντος;

Μια υπέροχη ιστορία που μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον ως τη τελευταία του σελίδα. Καλογραμμένο και με περιπετειώδη πλοκή, κυριολεκτικά το διάβασα με μια ανάσα. Ένα μυθιστόρημα που με ταξίδεψε στη κομψή και μυστηριώδη Φλωρεντία, στις μαγική και πλανεύτρα Ινδία και στο σαγηνευτικό και πολιπολιτισμικό Λονδίνο.

Μια μοναδική ιστορία γεμάτη σκευωρίες, δόλο και ανατροπές, που μιλά για τις πιο ακραίες και συγκλονιστικές διαστάσεις, που μπορεί να πάρει η αγάπη, ξεπερνώντας ακόμη και το φάσμα του πραγματικού.

Ένα μυθιστόρημα που σε γοητεύει και σε ταξιδεύει στον κόσμο της επιστήμης, της φαντασίας και της μαγείας. https://www.proteino.gr/