Ένας κοινός θνητός
αποχαιρετά τους ανθρώπους
εθισμένος στη φθορά.
Τα δωμάτια γέμισαν βροχή
η φωνή πνίγεται,
παραμονεύει η καρδιά
τα ουράνια τόξα.
Ένα στεφάνι τύλιξε
τις αρτηρίες.
Στα δύσκολα με στοίχειωσαν
οι αναμνήσεις
και οι επαναλήψεις της ψυχής.
Ένας κοινός θνητός
ανασταίνεται
με το ολοκαύτωμα
των τετριμμένων συστολών.
Στου κορμιού τις χαρακιές
φύτρωσαν λουλούδια,
τα ποτίζω...
με τις σταγόνες
των ματιών μου.!
Carpe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου