Ανάμεσα σε χρόνια και μήνες
ταξίδι στις ημέρες ,στις νύχτες,
πλοίο ψυχής οι άδηλες μνήμες,
ερώτηση, τι άλλαξες, που πήγες.
Πολύτιμος ο χρόνος σαν τελειώνει
στα μάτια σου ψηλά τον εξυψώνει
η προσδοκία, η Θεόσταλτη ελπίδα,
η εύκολη λύση, μην γίνει η σωτηρία.
Στιγμή να βρεις για να εξυψώσεις
σε αιώνια να την μεταμορφώσεις
αόρατους φόβους μην ανταμώσεις
ότι θα φτάσεις μην το θαμπώσεις.
Ο χρόνος που πέρασε σε δικάζει
και ο υπόλοιπος σε προστάζει
σε μαγικά λιμάνια να ταξιδέψεις
ότι ονειρεύτηκες να γυρέψεις.
Μα κυνηγάς τη ζωή από τη φυλακή,
ψάχνεις την ελευθερία σ΄ ένα κελί
φοβάσαι να αποδράσεις από εκεί,
ταξιδεύεις μα γυρίζεις στην αρχή.
Ίσως φταίει η πυξίδα που μαγεύει
η φτερωτή φήμη που σε πλανεύει,
η ρότα στο χάρτη που αποπλανεί
το αστέρι που ξεθώριασε νωρίς.
Κάποιο παιδί στα όνειρα έχει χαθεί
χωρίς να ζήσει την κάθε του στιγμή
χαμένο σε μια επιθυμία νοσταλγική
να πετάξει στον ήλιο που χει κρυφτεί
Βαδίζοντας από ημέρα σε νύχτα
ένα αύριο φοβάται την ήττα
το αόρατο παρελθόν σε κυνηγά
και το παρόν δέσμιο σε κρατά
Ίσως λύση η εικονική ευημερία
η καθώς πρέπει λογική ευτυχία
η ελπίδα της μάταιης προσδοκίας
λάτρης απατηλής αγιογραφίας ….
Μ.Γ. …
Μιχάλης Γεωργούλης
Φωτογραφία : painting Patricia Ariel
Από το https://gr.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου