Νaif ποίηση
Είμαι ένας ερασιτέχνης της ζωής,
που καταλαβαίνω
πως δεν υπάρχει
κανένα Πνεύμα ανώτερο,
καμμία Λογική ανώτερη,
δεν υπάρχει ούτε ένας από αυτούς τούς παραλογισμούς,
πέρα από το πνεύμα και τη λογική
πού εσύ
επινοείς,
καταλαβαίνω
πως οι άνθρωποι
δεν έχουν τη διάθεση να κουβαλήσουν τα όνειρα τους
ως την άκρη του κόσμου ,αν χρειαστεί,για να τα κάνουν ζωή τους,
οι άνθρωποι
βγάζουν τα όνειρα τους βόλτα
μέχρι το γραφείο,
ασχολούνται με πράγματα συνηθισμένα και καθημερινά,
μαλώνουν με τις γυναίκες τους ή τούς άντρες τους,
τσακώνονται με τις γκόμενες ή τούς γκόμενους τους,
ξενοπηδιούνται και ονειρεύονται,
στο τέλος τής μέρας τρώνε τη σούπα τους και μονολογούν,
σχεδόν πάντα,
νοιώθουν κουρασμένοι,
το κάθε τι καινούργιο να υποδεχτούν.
-Copyright Βασιλης Βασιλειαδης 2016-
♦ ♦ ♦ ♦
Περπατάμε ανάμεσα σε πολλούς θλιμμένους Ήρωες,
όλους αυτούς που ή επιβίωση είναι ή μοναδική πράξη
τού δικού τους ηρωισμού
-Copyright Bασιλης Βασιλειάδης πριν αρκετά ίσως πέντε με έξι χρόνια στη Κωνσταντινούπολη -την Πόλη,την μαγευτική και μυρωδάτη Ινσταμπούλ-
♦ ♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦ ♦
Αυτό το πολύτιμο Εγώ πού πίσω του κρύβεις τη ζωή σου.
είναι μία εγκεφαλική κατασκευή
μία αναγκαία για την εξέλιξη σου αυταπάτη,
πού δουλειά της είναι. να θυμάται,
τις ζωές πού έζησες
( Copyright Βασίλης Βασιλειάδης 2016)
♦ ♦ ♦ ♦
Όλη μας η ζωή, είναι γεμάτη, από τις προσδοκίες ρόλων,
πού άλλοι θέλουν κι άλλοι μας υποχρεώνουν να παίξουμε για αυτούς,
και το χειρότερο σιγά-σιγά συνηθίζουμε τόσο πολύ τούς ρόλους πού παίζουμε,
ώστε καταντημένοι, πιστεύουμε στη φαντασίωση,
πώς οι ρόλοι αυτοί είμαστε εμείς.
(Copyright Βασίλης Βασιλειάδης 2014 )
♦ ♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦ ♦
Φορτωμένοι με secondhand εμπειρίες,
ή άγνοια τους πανέτοιμη,
να ζήσει μια secondhand ζωή.
(Copyright Βασίλης Βασιλειάδης 2016)
Φωτογραφία: Victoria Ivanova-Russian Photographer
Φωτογραφία: Victoria Ivanova-Russian Photographer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου