ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΒΑΘΗ - ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Φωτογραφία @ Kostas Orologas

Άστρα πυγολαμπίδες

Άστρα πυγολαμπίδες 

στον διαμαντόμαυρο καμβά της νύχτας.

Ένα φεγγάρι ξελογιαστής του νου, ολόγιομο, 

αλλά κρυμμένο να φωτίζει το έρεβος. 

Ένα μικρό παιδί τηρούσε το σκοτάδι,  

κάνοντας σχέδια για το μέλλον, αέρινες ιστορίες.

Με την φαντασία του να απλώνει τα ελαφροΐσκιωτα φτερά της πάνω του και σε όλο το μισοσκότεινο τοπίο.

Άραγε να γίνει άνθρωπος θαλασσινός

που με την σκούνα του να διασχίζει πέλαγα;

Άραγε πολεμιστής, με θεό τον Αρη,

να πολεμάει για κεκτημένα και χαμένες πατρίδες;

Άραγε τον ουρανό να σκίζει τον γεμάτο σύννεφα, 

γητευτής του άυλου και των ψυχών, 

ανεμοχαράκτης ερευνητής του Σύμπαντος, 

αναζητητής της ουσίας και της αλήθειας; 

Τα μάτια,  πύρινα κάρβουνα, 

με την σκέψη των αέρινων ταξιδιών της φαντασίας. 

Η παιδικότητα και η ομορφιά της καθάριας ψυχής

να αστραποφέγγει στο βραδινό τοπίο!!!

21-3-2016

Φωτογραφία : Kostas Orologas

Ο ουρανός ήταν έναστρος..

Ο ουρανός ήταν έναστρος,

χάιδευε γλυκά το νέο φεγγάρι.

Το  σκούνταγε πονηρά,

το χάιδευε με τα πεφταστέρια,

του τραγούδαγε με τον ρυθμό της σιωπηλής ανάσας όλο χάρη.

Σαν κρόταλα που ακούγονταν μακριά,

εξαϋλωμένα από τα φύλλα, τα κλαδιά και τους ήχους

άκουγες τα πλάσματα της νύχτας να λένε πολλά,

ψιθύρους και συνωμοσίες,

μυστικά και στίχους.

Λύρες και βοές, υπόκωφες χορδές

και δυό ζευγάρια χείλη, δυο καρδιές,

να λένε για αγάπη, για του  πόθου το βαθύ κόκκινο,

για δώσιμο ψυχής και όρκο ζωής,

μέσα από την σταγόνα του έρωτα,

αχόρταγες φλόγες και φωτιές.

Χείλη πλάνα και γλώσσες φλογερές,

σάρκες να τυλίγονται, φονικές από πόθο ματιές

και αυτές να ανταγωνίζονται τις σιωπές,

να γίνονται της σάρκας όλο και πιο απαιτητικές.

Ο αγέρας είχε κρυφτεί και το νεογέννητο φεγγάρι έκλεινε τα μάτια από ντροπή.

Άτια αχαλίνωτα οι αισθήσεις, μόνο οι ψίθυροι, τα χάδια,

τα σώματα κατάχαμα και τα φύλλα που θρόιζαν σαν να χάιδευαν την σάρκα.

Αυτή είχε αναψοκοκκινήσει λες και ήταν ξύλα αναμμένα πάνω στην θράκα,

από το πάθος είχε θεριέψει,

είχε  εκρηκτικά φουντώσει,

είχε ανταρτέψει.

Έλαμπε από ιδρώτα,

αστερένια και γυμνή,

πρόστυχη παρθένα, θεϊκή. 

Το μυαλό είχε ταξιδέψει,

δεν υπήρχε πουθενά,

μόνο ο αγέρας που και που ακουγόταν λες και το είχε πάρει μακριά.

Και η καρδιά χτυπούσε ακατάστατα και έδινε ατίθασο ρυθμό,

πείραζε μια το φεγγάρι, μια τον έναστρο ουρανό.

12-11-2018

Η φωτογραφία από το διαδίκτυο 

 Κάνει κρύο...

Κάνει κρύο, ξύλα στο τζακι,

κρασί γλυκό στο ποτηράκι.

Φλόγα στα ξύλα,

να βγάζουν σπίθες,

να χορεύουν σαν νύμφες,

καυτές ελπίδες.

Να μυρίζει ξύλο,

να τρίζει γλυκά,

να φέρνει μνήμες,

στίχοι, τραγούδια παλιά.

Κάτι από αντίκα, διαχρονικό,

παρέα στην σκέψη, φλογερό.

Από το παράθυρο μικρές φιγούρες,

λευκές αγάπες , του βοριά μινιατούρες.

Να στροβιλίζονται ονειρικά,

να ξεκουράζονται στις σκεπές,

στα φύλλα, στο δρόμο, στα δέντρα σαν ξωτικά.

Να χορεύουν ρυθμικά.

Σπίθες στην καρδιά,

φλόγα και παραμύθι παιδικό,

να σου τριβελίζει το μυαλό.

Και οι λευκές νεράιδες από μακριά,

να κάνουν παρέα με τα ξωτικά.

Μέσα και έξω μια συγχορδία διαφορετικιά.

Σκοτεινιάζει.

Φως από το φεγγάρι.

Κάνει τις χιονονιφάδες πιο φανταστικές

και τις σπίθες από το τζάκι λάβες μικρές.

Χιόνι δροσερό, κρασί γλυκό,

να ρέει σαν μέλι, άφθονο,ζεστό.

Σε αγαπώ.

9-12-2016

Φωτογραφία : Drops of dreams

Ζέση και ψυχή...

Ζέση και ψυχή,

φως και τρυφερό φιλί. 

Αλυχτούσε η καρδιά,

από έναν άσπλαχνο επισκέπτη που είχε χτυπήσει όλο τον κόσμο, άτεγκτα και δυνατά.

Όμως αυτό το κακό,

ήρθε ξαφνικά κάποια στιγμή,

χτύπησε τη ζεστή αγκαλιά,

το χάδι το γλυκό,

το γαρυφαλλένιο φιλί πάνω στο μάγουλο,

στο δέρμα το καυτό.

Και πυροβολούσε τη χαρά,

την οικειότητα, τη συντροφιά...

Και η μοναξιά καραδοκούσε την τρυφερότητα να την κάνει πλεονεκτικά μια ολάκερη χαψιά.

Να χαθεί...

Να αφανιστεί...

Το άγγιγμα μέσα στα τάρταρα να πάει να φυλακισθεί...

Και πονούσε η ψυχή...

Και η καρδιά...

Τα πνευμόνια δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν από τον αόρατο φονιά...

Είχαν αλλοτριωθεί... 

Πού σκότωνε ψυχές,

ελπίδες,

τους έκανε όλους ατομιστές χωρίς ηλιαχτίδες...

Φλόγα, φλόγα φωτεινή,

να λάμπει όπως τα λαμπιόνια στο δέντρο,

καθένα και από μια παιδική ευχή.

Όπως ο Χριστός γεννήθηκε,

η ζωή να ξαναγεννηθεί...

Άσπιλη και ζωντανή...

Με καθαρό αγέρα και φλόγα τρυφερή.

Έλα μπαμπά να σε φιλήσω.

Σε αγαπώ...

Έλα δώσε μου μια αγκαλιά,

ένα ολάκερο φιλί που σου χρωστώ.

Για την κάθε ημέρα,

το κάθε λεπτό,

που πρόσεχα με κάθε τι αόρατο να μην παραδωθώ.

Είναι γλυκιά η ζωή,

το χάδι πιο γλυκό...

Να γίνω ένα με τον κόσμο,

μέσα σε κοσμοσυρροή να χαθώ.

Μήπως αυτό ζητάμε τελικά??

Την αγάπη, το χάδι,

την επικοινωνία την πραγματικιά...?!!

Την ενσυναίσθηση ποιοι είμαστε, που πάμε τελικά??!! 

Τι να πατήσω??!!

Τι να αγοράσω???

Ένα μηχάνημα χωρίς ψυχή,

πού να αποδράσω??!!!

Θέλω αγάπη αληθινή,

οικειότητα, ζεστό φιλί.

Μήπως έχω χαθεί??

Μήπως έχεις χαθεί???

Μήπως όλοι πρέπει να βρούμε τον μίτο της Αριάδνης,

την έξοδο διαφυγής??!!

Κάνε μια ευχή,

λαμπιόνια και φλόγες στο δέντρο της ζωής.

Ηλιοστάσι και προσευχή,

ανοιχτό βλέμμα και καθάρια η ψυχή.

Θέλω να βλέπω αληθινά,

θέλω να γευτώ την αλήθεια με την τρυφερή ματιά.

Θέλω να λάμπω σαν αστέρι στον χειμερινό ουρανό,

σαν καλοκαιρινό φεγγάρι στο μονοπάτι το θαλασσινό...

Ζέση και ψυχή,

φως και τρυφερό φιλί...

Χάδι αγέρινο και ζεστό,

γη στέρεα,

υδάτινο καράβι και πλουμιστό.

Να ταξιδεύω με ανοιχτά τα πανιά,

με αγέρα πύρινο και φεγγάρια φωτεινά...

Και αγκαλιά...

Ναι...

Αγκαλιά. 

26-12-2020

Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο 

Έλαμπε και έγλυφε το μάγουλο...

Έλαμπε και έγλειφε το μάγουλο γλυκά,

ηταν ένα άστρο όπως έπεφτε από ψηλά.

Μικρό κορίτσι κάνε μια ευχή,

να λάμψει και να αγκαλιάσει την ανθρωπιά πάνω στη γη.

Τι??

Η αγάπη, η Ειρήνη, της καρδιάς και της ψυχής η ουράνια γαλήνη.

Ηταν ένα άστρο, μια ευχή, μια υπόσχεση για ζέση αληθινή...

Που??

Στην ψυχή...

Στην ψυχή μικρό κορίτσι.

Βλέπω την φλόγα πως τρεμοπαίζει,

μπαλαρίνα που φοβάται και ξαφνικά θεριεύει.

Δεν θέλω να βλέπω πόνο στην ματιά,

θέλω μόνο χαμόγελα και ελπίδες, θάλασσα πλατιά.

Η φλόγα να ζεστάνει την καρδιά.

Σε αγαπώ. Φιλιά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!

25-12-2018