Αλαφροϊσκιωτο θαλερό αλμυρίκι,
που η ογρασιά του πέλαγου σε θρέφει,
-άρπα εσύ και αυτό ντέφι-
στήνεις χορό με τ΄ αφροδίσιο φύκι.
Κι ΄η μέρα η γαλιάντρα σαν αφήκει,
το ξόδι της, - μαυλιστικά αστρονέφη,
λάμπουν στ΄ οστράκινο σεντέφι !
Ανασασμός μυριστικός στο ρείκι,
την ψυχή από χαρά την ξεχειλίζει,
και άσμα τραγουδά, μες΄ τη ροδάτη
λάμψη του ηλιού π΄ αντιφεγγίζει
στο πέλαγος. Όλα σιγούν!...Κι΄ ω! νάτη,
η αυγή προβάλει. Κι΄ ομορφάδα
σκορπά παντού, μ΄ ανείπωτη λαμπράδα!
Αριστομένη Λαγουβάρδος
Φωτογραφία : Κωνσταντίνος Κοντίτσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου