Πρώτο φθινόπωρο
πρώτη βροχή
Τα φύλλα των δέντρων
αργά, λικνιστικά
μ' ένα Τανγκό ερωτικό
ξεφάντωμα της στιγμής
πέφτουν χορεύοντας στο χώμα.
Οκτώβρης
Τώρα που γρήγορα νυχτώνει
έλα,
έχω κρατήσει για σένα
μια κόκκινη ομπρέλα
για την κακοκαιρία
των αισθημάτων.
Οκτώβρης
Ανοιξαν πάλι οι ομπρέλες
να στεγάσουν αγκαλιές;
ή μοναξιές;
(Μαρία Λαμπράκη)
https://pyroessa-artemusica.blogspot.gr/
https://pyroessa-artemusica.blogspot.gr/
Ευχαριστώ πολύ, Γεωργία μου, για την αναδημοσίευση στο άξιο λόγου μπλογκ σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε τόσο πολύ το ποίημα... Από μικρή έδειχνα μια ιδιαίτερη συμπάθεια στις ομπρέλες. Θες λίγο η προστασία που σου παρέχουν; Θες λίγο η κάλυψη που όπως και στο ποίημα, μια ομπρέλα μπορεί να στεγάσει μια αγκαλιά; Σήμερα δουλεύω σε εργοστάσιο με επαγγελματικές ομπρέλες... Μου φαίνεται πως τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή!!
ΑπάντησηΔιαγραφή