Διαιτήτευσε σθεναρά και αμερόληπτα τον εσωτερικό σου αγώνα. Στην αρχή τιμώρησε με πέναλτι τη φιλαυτία σου, γιατί ανέτρεψε τον Πλησίον μέσα στη μικρή ζωή σου. Κατόπιν αποδεκάτισε τις αυταπάτες σου με την κίτρινη κάρτα, γιατί σε ξεγελούνε διαρκώς κάνοντας θέατρο. Εντέλει, χωρίς καθυστερήσεις, τράβηξε τη σκανδάλη της κόκκινης – πλέον κάθε αγώνας στερείται νοήματος, εξάλλου οι θνητοί είναι από κούνια χαμένοι. Οι χούλιγκανς της Φιλοσοφίας θα σε αποθεώσουν!
Αμφιταλαντεύσου μεταξύ ζωής και θανάτου τρώγοντας αχλάδια. Οι οικείοι σου γονυπετείς θα σε εκλιπαρούν να κατεβείς, επικαλούμενοι ακριβώς τους λόγους που σε οδήγησαν στην κόψη της στέγης («τι θ’ απογίνουν τα τέσσερα παιδιά σου;», «σκέψου την τετραπληγική γυναίκα σου», «έχεις τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες μπροστά σου»). Ωστόσο εσύ, ανένδοτος, ατάραχος, ακροβατώντας στο μεταίχμιο, θα γεύεσαι αφ’ υψηλού τη σάρκα πράσινων κώλων.
Μετά την εμπρόθετη κατάποση του λευκαντικού για τα ρούχα, ψυχορραγώντας, τραγούδησε έναν ύστατο, υπερηχητικό αναστεναγμό. Ίσως προλάβεις να δεις τα πρόσωπα των θλιβερών κληρονόμων που σε περιβάλλουν να θρυμματίζονται σαν τζάμια. Είχες σωρεύσει πολύ καημό, λευκέ μου κύκνε, καθώς υπήρξες ισόβιο θύμα των προθέσεων: πολλοί σε υπο-τίμησαν, άλλοι σε δια-τίμησαν, κάποιοι σε επι-τίμησαν κιόλας, και ουδέποτε σε τίμησαν άνευ προθέσεως. Ασφαλώς εξαιρούσαν το «εκ-» και το «προ-».
Κατασκήνωσε δίπλα σε τέλμα και προτού πνιγείς, ανιστόρησε τη ζωή σου στα γερμανικά. Μην παραλείψεις τίποτα, ξεκίνα από τα κλάματα στο μαιευτήριο και φτάσε ίσαμε τη χρεοκοπία της ελληνικής Αριστεράς. Βατράχια, νερόφιδα και λιβελούλες θ’ ακούνε βουρκωμένα το ακατανόητο δράμα σου. Κι αν είσαι τυχερός, η Νύμφη Νίτσα, εκλαμβάνοντας τη γλώσσα του Νίτσε ως παραλήρημα σαλού, θ’ αναδυθεί από τα βάθη του έλους και θα σε ελεήσει – ή θα σε παντρευτεί.
Εάν σου λείπει η τόλμη, όπλισέ τους εκ νέου για να σε αφανίσουν αυτοί: ξαναψήφισέ τους! Επιστρέφοντας από την κάλπη, φόρεσε το σάβανό σου, άναψε τον δέκτη σου και μπες σε οιονδήποτε τηλεοπτικό ναό. Θα έχεις το προνόμιο να απολαύσεις σε ολοζώντανη μετάδοση τη νεκρώσιμη ακολουθία σου – τα εκλογικά αποτελέσματα. Το εν αποσυνθέσει λείψανό σου κάποτε θα γίνει αντιληπτό από τη δυσωδία. Και τότε οι Τεύτονες γειτόνοι σου, δήθεν σοκαρισμένοι, θα σε πετάξουν στον ομαδικό λάκκο που μας σκάβουνε. Όπως τον Μότσαρτ.
[Εφόσον το Επέκεινα υπάρχει, είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι πάμπολλοι αυτόχειρες, υποτροπιάζοντας, θέλουν ν’ αυτοκτονήσουν που αυτοκτόνησαν, αλλά πλέον αδυνατούν λόγω αθανασίας – και αυτό ονομάζεται Κόλαση. Θεωρώ σκόπιμο λοιπόν να προσθέσω και ορισμένες εναλλακτικές λιγότερο καταδικαστικές από τις προηγούμενες.]
Προμηθεύσου ένα αποκριάτικο σφυράκι και, τις ώρες του απελπισμού ή της αυτομομφής, τότε που τα γραφεία τελετών μοιάζουν με ταξιδιωτικά, σφυροκόπησε μετά μανίας το κρανίο σου. Και εσύ θα ξεθυμάνεις και η κούτρα σου θα παραμείνει ακέραιη, ικανή να κατεβάσει μιαν επίσκεψη στo Travel Plan. Θα μπορούσες, πάλι, να τουφεκίσεις ή να κανονιοβολήσεις εν θερμώ το είδωλό σου στον καθρέφτη. Παρά τη γρουσουζιά, θα έχεις καταφέρει να θανατώσεις τον αενάως γκαντέμη εαυτό σου όντας ζωντανός, και τώρα σίγουρα θα κερδίσεις τον πρώτο λαχνό. Αλλά έπειτα από επτά χρόνια. Στην τελική, άρπαξε ένα Μπλακ-εντ-Ντέκερ και τρυπάνισε τους αυτουργούς των δεινών σου. Θυματοποίησε τους θύτες αντί να διπλασιάσεις τη χασούρα. Οι ρηξικέλευθες θεολογικές πραγματείες που θα συγγράψεις στο κελί σου, θα σου αποφέρουν άφεση, τιμές και χρυσάφι.
Φίλιππος Φίλιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου