ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ " ΑΤΙΤΛΟ "

Πίνακας Ship on stormy seas, Ivan Konstantinovich Aivazovsky

Και να που όλοι μαζί πια δε χωράμε
Νερά μπάζει η βάρκα μας
και τριγύρω απλώνεται άγρια θάλασσα
Κάποιοι από μας πρέπει να θυσιαστούν
αλλιώτικα όλοι θα πνιγούμε
Οι γενναίοι, με ένα σάλτο, δίχως σκέψη πολλή, πηδάνε
Κοιτάμε αποσβολωμένοι τις δίνες που πίσω τους αφήνουν
Όσοι είχαν προβλέψει την καταστροφή
από καιρό, για αλλού έχουν σαλπάρει
Είμαστε μεσοπέλαγα, δίχως γενναίους και μια τρύπια βάρκα
Θα παλέψουμε - γιατί άραγε- στη στεριά να βγούμε
Πρέπει αυτά που ζούμε κάπου να τα πούμε
έτσι γράφεται η ιστορία
Θα ήταν καλό από μας να παραδειγματιστούν
Ίσως εντέλει να προκόψουμε, αν καταφέρουμε στεριά να βρούμε
Για τώρα όμως, η βάρκα μπάζει νερά
κι είμαστε ακόμη πολλοί, βουλιάζουμε
Το σώμα του διπλανού, πόσο πολύ βαραίνει...
Καράβι γύρω κανένα να μας σώσει
κι η θάλασσα ένα τεράστιο πεινασμένο στόμα
Πόσο λίγοι στ’ αλήθεια υπήρξανε γενναίοι
χάθηκαν νωρίς, μα τόσο ωραίοι
.
/>*/<
.