Όση χαρά μου δίνει η αντίθετη φορά
τόσο αυτή η πορεία με βαραίνει.
Όσο κι αν μείνω στο αγιασμένο μου νησί
χίλιες ζωές ο νους δεν το χορταίνει.
Σ' αυτό το δρόμο τον αγιοθαλασσινό
ακόμα περπατούν τα όνειρά μου.
Στα διαβασίδια Θε μου να'βρισκαν φραγμό
στα μπλε να μένω πάντα τα νερά μου.
Πριν στρίψω απ'το κάστρο το ψηλό
κάπου εκεί στο γύρισμα της μέρας
μου φέρνει ο αγέρας γελαστός
την ευωδιά απ'τον καφέ της Βέρας.
Μίμης Κούρτης - Λευκάδα 16 Οχτώβρη 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου