ΝΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ " Ατιτλο "

Οι άνθρωποι ,
κοιμούνται σε παιδικά δωμάτια,
για να ζεσταθούν.
Καλοντυμένοι στους δρόμους βαδίζουν,
παλιά είχαν διαβάσει για τη χαμένη άνοιξη,
περιγραφικά συνομιλούν για σάπια συναισθήματα.
Μπασταρδεμένος κι ο καιρός ,
αλλάζει το έγχρωμο σε ασπρόμαυρο,
στα μάτια ρυάκια ,κατευθύνονται στον υπόνομο.
Στο τέλος του δρόμου τους περιμένει
η ταμειακή μηχανή,
τίποτα δεν επιστρέφεται ,τίποτα δε χαρίζεται.
Αγόρασαν κάρτες απεριορίστων διαδρομών,
κι αν τα μάτια σου, ακούνε ,διαπασών ,
να ξεκινήσουν οι χτύποι της καρδιάς.
Κάποτε δε μπορεί, θα αγάπησαν πολύ,
κι ύστερα παγιδεύτηκαν μες τον καιρό.
Δε θα νικηθούν από τα σύννεφα τούτο το Χειμώνα.

10.029