Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Ανάβρα Μαγνησίας: Το θαύμα που δεν ολοκληρώθηκε… Φωτογραφικό άλμπουμ του Βασίλη Γκανά


Είχα ακούσει τόσα πολλά και πάντα ήθελα να διαπιστώσω από κοντά το θαύμα της Ανάβρας. Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της Όθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χλμ από τον Αλμυρό. Οι άνθρωποι εκεί κατάφεραν να γίνουν γνωστοί σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού το χωριό μετά από συστηματική προσπάθεια, που ξεκίνησε το 1992, με μπροστάρη τον Δήμαρχο Δημήτρη Τσουκαλά κατάφερε, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Πέτυχαν κάτι φανταστικό και απλησίαστο για τα ελληνικά δεδομένα και όλα τα μεγάλα ΜΜΕ του κόσμου έστειλαν ανταποκριτές και αφιέρωσαν μεγάλο χώρο, περιγράφοντας το θαύμα της Ανάβρας. Εκμεταλλευόμενοι όλες τις δυνατότητες απορρόφησης κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή ένωση και τις Ελληνικές υπηρεσίες, με απόλυτη σύμπνοια και αλληλεγγύη, πέτυχαν μέσα από διαδικασίες αυτοδιαχείρισης και καινοτόμων δράσεων, να γίνουν το σημείο αναφοράς όλων των ΜΜΕ του κόσμου. Έτσι οι 700 περίπου κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολάμβαναν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.

Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.
Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!
Άρχισε λοιπόν ο κόσμος να μη φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά να επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.
Όμως δεν προέβλεψαν, όλοι όσοι πέτυχαν αυτό το θαύμα, πως εδώ είναι Ελλάδα και τέτοιες καινοτόμες δράσεις δεν έχουν καμία τύχη σε βάθος χρόνου, αφού θα έρθει μια άλλη πολιτική που θα προσπαθήσει να διορθώσει τα λάθη των προηγούμενων, χωρίς να κρατήσει τα όποια καλά υπήρχαν. Απλά αλλαγή και πάλι από την αρχή! Έτσι προέκυψε ο Καλλικράτης χωρίς να ενσωματώσει ότι καλό είχε ο Καποδίστριας. 
Τι ακριβώς έγινε; Έγινε κάτι που μόνο στην Ελλάδα μπορούσε να γίνει: Ενώ ο νόμος "Καποδίστριας" (1998), για τη συνένωση των δήμων και κοινοτήτων, εξαίρεσε την Ανάβρα ως απομακρυσμένη από τα αστικά κέντρα περιοχή, με ομοιογένεια γεωλογικού ανάγλυφου, πληθυσμού, απασχόλησης των κατοίκων κ.α. στη συνέχεια με το νόμο "Καλλικράτη" (2011) η κοινότητα καταργήθηκε και ενσωματώθηκε στο Δήμο Αλμυρού χάνοντας την αυτονομία της και φυσικά αναστέλλοντας ή καταργώντας (εκ των πραγμάτων) κάθε πρωτοβουλία ή καινοτόμο δράση... 
Αποτέλεσμα; Η απόλυτη απογοήτευση για ότι αντίκρισα. Η Ελλάδα δεν εξαιρεί από τη μιζέρια της ούτε έναν τόπο που κατάφερε με τις δικές του δυνάμεις να υπερβεί κατά πολύ τον πήχη των δυνατοτήτων του και των εμποδίων που θέτει η ίδια η πολιτεία μέσω των διαχειριστών της εξουσίας, με τις απαραίτητες εξαιρέσεις πάντα....


 Εδώ η είσοδος στο χώρο των πηγών της Ανάβρας και στο Περιβαλλοντικό Πολιτισμικό πάρκο "ΓΟΥΡΑ"


 Η δημιουργία του πάρκου είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας των κατοίκων, να να προφυλάξουν, να αναδείξουν και να αξιοποιήσουν το φυσικό περιβάλλον, όσο και τα πολιτισμικά στοιχεία που συνδέονται με αυτό.


Το πάρκο έχει συνολική έκταση 240 στρέμματα, είναι περιφραγμένο και εκτείνεται γύρω από τις πηγές και το παρόχθιο τμήμα του ποταμού Ενιπέα.


Έχουν γίνει πολλά έργα (περίφραξη, δίκτυο μονοπατιών, πλακοστρωμένα μονοπάτια, γέφυρες σε πέντε βασικά σημεία και κυρίως ανάδειξη, μέσα από αναστηλώσεις, της πολιτιστική κληρονομιάς της περιοχής.


Εδώ άπλωναν(και απλώνουν)τα ρούχα και συνεχίζεται και σήμερα το έθιμο της δρυστέλας ,όπου οι νοικοκυραίοι πλένουν ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια περιφραγμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που αποτελεί ταυτόχρονα και μουσείο παράδοσης. Άλλη μια ευκαιρία για να εισπράττει η κοινότητα έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδηλώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και αναμένεται να μπει συμβολικό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.




Όπως λέει και ο πρώην (πλέον) δήμαρχος και πρωτεργάτης «Είχαμε ενταχθεί στο πρόγραμμα δημιουργίας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και εξασφαλίσει ένα κοινοτικό κονδύλι ύψους 11 εκατ. ευρώ. Οι μελέτες ήταν έτοιμες για ένα μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, που θα εκμεταλλευόταν τα νερά του ποταμού Ενιπέα και για ένα σύστημα τηλεθέρμανσης, που θα παρείχε, μέσω υπόγειων αγωγών, σε κάθε σπίτι θέρμανση και ζεστό νερό. Αν δεν υπήρχε ο Καλλικράτης η Ανάβρα θα ήταν σήμερα παγκόσμιο φαινόμενο. Ως ένας οικισμός που θα κάλυπτε εντελώς τις ενεργειακές του ανάγκες από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ρεύμα, νερό, θέρμανση, όλα δωρεάν για τους κατοίκους του»


Κατά μήκος του ποταμού λειτουργούσαν πολλές υδροκίνητες εγκαταστάσεις (μαντάνια, ντριστέλες, νερόμυλοι)


Αιωνόβια πλατάνια, με τα νερά να κυλούν από κάτω και να δημιουργούν τόσες αντανακλάσεις και τόσες όμορφες εικόνες, είναι ένα θέαμα απερίγραπτης ομορφιάς...


Πολλά γεφύρια στο πάρκα αναπαριστούν μια εποχή που πέρασε και που σε αυτήν έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην επικοινωνία και το εμπόριο.






Το έργο βασίστηκε στη μελέτη πολυπληθούς ομάδας επιστημόνων (αρχιτέκτονες, τοπογράφος, μουσειολόγος, γεωλόγος, δασολόγοι, ιχθυολόγοι κ.ά.) και με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ο.Π.Α.Α.Χ.). Η υλοποίηση του έργου έγινε σε δύο φάσεις (2006, 2008) και η συνολική δαπάνη ανέρχεται στο ποσόν των 1.500.000,00 €.




Απώτερος στόχος του όλου εγχειρήματος είναι η διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης και η ευαισθητοποίηση, τόσο του τοπικού πληθυσμού όσο και των επισκεπτών –και κυρίως των παιδιών-, για την προστασία του φυσικού πλούτου με όπλα την πληροφόρηση και την αναψυχή.





Μερική άποψη του χωριού...


 Στην πλατεία του χωριού...


Και μια οικογενειακή στιγμή κάποιων κατοίκων του πάρκου...


Ίσως ο απόλυτος συμβολισμός του εγχειρήματος, σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα...

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ : ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ 

πηγές πληροφοριών 










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου