Περνοδιάβαινε στο σοκάκι του όμορφου χωριού κάπου στο Ιόνιο. Τα μάτια της ξεχώρισαν ένα παραθύρι που ερμητικά κλειστό φαινόταν ξεκάθαρα ένα υπέροχο χειροποίητο δαντελένιο κουρτινάκι. Στάθηκε και το κοίταζε για πολλή ώρα. Ο χρόνος κύλησε πίσω. Δυο λεπτά χεράκια κρατώντας το βελονάκι πριν χαράξει η αυγή έπιαναν κι άφηναν λεπτές θηλιές και ποδαράκια που έτρεχαν πάνω στο νήμα. Λευκές στιγμές απλωμένες πάνω στα ήρεμα νήματα και χιλιάδες μικρά μεγάλα σχήματα στη ζωή.
*
*
" Το δαντελένιο κουρτινάκι "
Άσπρο κέντημα παλιό
το παράθυρο κλειστό
μες του τώρα τις σχισμές
παραιτήθηκε το χθες.
Άσπρο σπίτι άσπρα χρόνια
φύγανε σαν χελιδόνια
κι είναι ο ήχος τους βουβός
έτσι φεύγει ο καιρός.
Φαίνει σχήματα η ζωή
πριν χαράξει η αυγή
πίσω τους η λησμονιά
σίγησε η γειτονιά.
*
*
από τη συλλογή
''εφηβικά έμμετρα''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου