«Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ» - Βιβλίο δεύτερο της τριλογίας «Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ»
Συγγραφέας: Γιώργης Παπανικολάου (Γιώργης Ζτρέκος)
Εκδότης: «Οσελότος» Εκδόσεις
Πρώτη έκδοση: Ιούνιος 2017
Η Υπόθεση:
Απέναντι στον κόσμο του φωτός, όπως αυτός περιγράφηκε στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ», άρχισε να δημιουργείται και να εξαπλώνεται στο σύμπαν ο κόσμος του σκότους, όπως περιγράφεται στο δεύτερο βιβλίο με τον τίτλο «Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ».
Αυτή η περιγραφή αφορά όλες τις φάσεις της ριζικής μετάλλαξης του Αρχάγγελου Εωσφόρου και των αγγέλων του, που από την αρχική κατάσταση μιας φωτεινής υπόστασης της καλοσύνης, της αθωότητας και της προσφοράς, μεταλλάσσονται σταδιακά σε όντα της σκιάς και του σκότους, δημιουργώντας τον κόσμο της κακότητας, της υποκρισίας, του υπολογισμού και της υστεροβουλίας.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ» ζωντανεύουν καταστάσεις και γεγονότα, που, σε μια ατμόσφαιρα θρίλερ και σασπένς, εξελίσσονται οι πνευματικές και ψυχολογικές μεταπτώσεις με πράξεις απρόσμενης κακότητας και καταστροφικής μανίας.
Προκειμένου ο Αρχάγγελος Εωσφόρος να θέσει σε εφαρμογή τα σχέδιά του, για την εξάπλωση της αυτοκρατορίας του, δημιουργεί τον τερατώδη Βεεμώθ και τον εξαπολύει εναντίον του πλανήτη Άρακ και των κατοίκων του. Αυτή η πρώτη επίθεση είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφού κατάφερε να μεταλλάξει τελείως τον τρόπο σκέψης και ζωής των κατοίκων του Άρακ, που άρχισαν πλέον να χωρίζονται σε μικρές και μεγάλες ομάδες συμφερόντων που πολεμούσαν μεταξύ τους για την επικράτηση και την κυριαρχία. Έτσι ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ των δυο κόσμων και συνεχίστηκε με τις επιθέσεις των σκοτεινών αγγέλων και σε άλλους πλανήτες του φωτός και της καλοσύνης.
Όμως ο στρατηγικός στόχος του Εωσφόρου, που ήταν η κατάκτηση του μικρού πλανήτη της απόλυτης καλοσύνης, της Γαίας και του ανθρώπου, ως την πρωτοφανή υλοποίηση της αγγελικής ύπαρξης, ήταν πολύ δύσκολο να επιτευχθεί και γι’ αυτό δημιούργησε το απόλυτο ον της επιβουλής και της κακότητας, τον φοβερό δράκο Λεβιάθαν, που η παρουσία του θα ήταν καταλυτική στην εξέλιξη αυτού του ολοκληρωτικού πολέμου.
Η αλληγορία του μύθου που εξελίσσεται στο βιβλίο «Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ», είναι φανερή σε σχέση με την ψυχοσύνθεση του ανθρώπινου όντος, όπως και η φιλοσοφική θεώρηση για την δημιουργία του σύμπαντος κόσμου.
….Ξαφνικά η όχθη άρχισε να γεμίζει με πετούμενα που κατέφταναν από παντού και μέσα από το δάσος εμφανίστηκε μια ομάδα από διάφορα ζώα που ερχόντουσαν αργά και χαρούμενα προς το νερό. Στη μέση αυτής της ομάδας περπατούσε ανέμελα και μιλώντας με γέλια, πότε από δω και πότε από κει, το ον, που έκανε τον Αζακιήλ να το κοιτάζει κατάπληκτος.
Σε λίγο αυτή η έκπληξη υποχώρησε και αντικαταστάθηκε από ένα κύμα φθόνου που πλημμύρισε την ύπαρξή του και σκούρυνε περισσότερο τις σκιές που τον κάλυπταν. Παρ’ όλο που ο Αζακιήλ είχε ταξιδέψει και είχε επισκεφθεί πλανήτες με ζωή σχεδόν σε όλα τα σημεία του σύμπαντος, δεν θυμόταν να είχε συναντήσει ποτέ ένα παρόμοιο πλάσμα. Πράγματι, ήταν η πρώτη φορά που αντίκριζε έναν άγγελο με υλική υπόσταση, που η παρουσία του «φώναζε» τις δυνατότητες των ξεχωριστών αισθήσεων, καθώς, σε αντίθεση με τους άλλους αγγέλους, αυτός είχε φύλο, όπως και τα υπόλοιπα όντα που τον ακολουθούσαν. Η απαλή, σφριγηλή και λαμπερή σάρκα τελείωνε σε απαλές γραμμές, που τόνιζαν το στήθος και τους γοφούς του θηλυκού πλάσματος σε μια πλήρη αρμονία με τα χαρακτηριστικά του προσώπου, που ανάδιδαν έντονα την αθωότητα των φωτεινών αγγέλων…..
Η Νέλια περπατούσε μ’ έναν σχεδόν χορευτικό τρόπο ανάμεσα απ’ τους φίλους της, πηγαίνοντας για το καθημερινό μπάνιο στη λίμνη που σχημάτιζε ο πρώτος καταρράκτης. Ο σύντροφός της, ο Σεν, θα ερχόταν λίγο αργότερα, αφού είχε πάει για να μαζέψει τα φρούτα που θα έτρωγαν μετά το μπάνιο τους. Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που οι δυο νέοι είχαν αρχίσει να ζουν και να κοιμούνται μαζί, κι αυτό έγινε από την πρώτη ώρα που αντίκρισε ο ένας τον άλλον, όταν οι οικογένειές τους, σε κάποια μετακίνηση, βρέθηκαν στον ίδιο τόπο…….
Ο Σεν και η Νέλια, άφησαν τις οικογένειές τους να φύγουν χωρίς αυτούς κι έμειναν στον τόπο που γνωρίστηκαν, γιατί τους άρεσε να ξεκινήσουν από κει τη δική τους οικογένεια. Τους άρεσε να πηγαίνουν στο ποτάμι και στους καταρράκτες του με το καθάριο και πολύ διάφανο νερό, που φιλοξενούσε μορφές χλωρίδας με ποικιλία λουλουδιών που συναγωνίζονταν σε χρώματα κι αρώματα με τα λουλούδια της στεριάς. Αλλά και τα είδη της πανίδας του νερού εκδήλωναν την ευχαρίστησή τους για την επαφή τους με τους ανθρώπους και τα διάφορα ζώα της στεριάς, που πήγαιναν εκεί για να ξεδιψάσουν, να κολυμπήσουν και να παίξουν.
Οι προπομποί της ομάδας των ζώων που ακολουθούσαν τη Νέλια έφτασαν στην όχθη της λίμνης, κι αφού ήπιαν λίγο νερό έκατσαν ήσυχα περιμένοντας τους υπόλοιπους. Σε λίγο όλη η χαρούμενη συντροφιά παρακολουθούσε τη Νέλια να μπαίνει σιγά – σιγά στο νερό, να βουτάει και να κολυμπάει αγγίζοντας και χαϊδεύοντας τα πλάσματα της λίμνης. Μετά αναδύθηκε κι άρχισε να πλέει αργά προς την απέναντι όχθη, ενώ δίπλα της μικρά και μεγάλα ψάρια έκαναν τοξοειδείς εκτινάξεις. Καθώς πλησίαζε, παρατήρησε πως στη μεριά της όχθης που ήταν πνιγμένη στα κλαριά και στα φυλλώματα, το φως λιγόστευε μέχρι που σ’ ένα σημείο σχεδόν εξαφανιζόταν. Μια ανατριχίλα διαπέρασε το κορμί της μόλις σκέφτηκε πως αυτό ήταν πρωτοφανές, γιατί ούτε η νύχτα του πλανήτη δεν είχε τόσο σκληρό σκοτάδι.
Τα μάτια της ανοιγόκλεισαν την έκφραση της απορίας που της δημιούργησε το ακατανόητο και κάνοντας στροφήκολύμπησε προς τους φίλους της, που στο μεταξύ αρκετοί απ’ αυτούς είχαν μπει στο νερό κι έπαιζαν κολυμπώντας με χαρούμενες κραυγές, που πολλές φορές σκέπαζαν τον συνεχόμενο ήχο του καταρράκτη.
Πριν φτάσει κοντά τους είδε να εμφανίζεται ο Σεν που, έχοντας την αγκαλιά του γεμάτη φρούτα, φώναξε χαρούμενα το όνομά της. Μετά, αφού ακούμπησε προσεκτικά τα φρούτα στο γρασίδι, βούτηξε στο νερό και κολύμπησε γρήγορα προς τη Νέλια, που την έβλεπε να κάνει το ίδιο. Είχε τόση αγάπη, τρυφερότητα και φροντίδα το αντάμωμά τους, που έκανε τα υπόλοιπα πλάσματα να σταματήσουν τα παιχνίδια και να τους παρατηρούν με έκδηλη ευχαρίστηση. Έτσι, κάτω απ’ τα χαρούμενα πεταρίσματα των πουλιών, των Έλφς και των Ελντίλα που μαζεύτηκαν εκεί μεταφέροντας φως κι αρώματα, ο Σεν πλησίασε τη Νέλια και η Νέλια τον Σεν. Το άγγιγμα και το χάδι τους ήταν απαλό κι αργό, σαν να ήθελαν να καθυστερήσουν το κενό που θα μεσολαβούσε για να το ξαναρχίσουν. Ο Σεν έκανε τη πρώτη κίνηση και κολύμπησε με το ένα χέρι για την όχθη, ενώ με το άλλο κρατούσε τη Νέλια που έκανε το ίδιο. Έτσι, κρατώντας ο ένας τον άλλο βγήκαν απ’ το νερό και ξάπλωσαν στο μαλακό γρασίδι, μέσα σ’ ένα φως που τους τύλιγε με στοργή. Το αγκάλιασμά τους είχε τη γλυκύτητα των χειλιών τους, καθώς τα έδινε ο ένας στον άλλο με τα μάτια κλειστά και νοιώθοντας την αγαλλίαση της πλήρους προσφοράς στο αντάμωμα των υπάρξεών τους.
Ξαφνικά, από τα πυκνά φυλλώματα της απέναντι όχθης, το σκοτάδι άρχισε να μετακινείται και μ’ έναν γρήγορο στροβιλισμό πέρασε ανάμεσα απ’ τα πετούμενα, που άρχισαν να εξαφανίζονται όπως και τα άλλα πλάσματα του νερού και της στεριάς. Κι αφού στάθηκε για λίγο πάνω απ’ το ζευγάρι, που ήταν παραδομένο στο αντάμωμά του, κατέβηκε και το αγκάλιασε. Το ίδιο ξαφνικά, ο Σεν και η Νέλια άρχισαν να ενδιαφέρονται και να παρατηρούν ο ένας τη σάρκα του άλλου. Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του θηλυκού και του αρσενικού αποκτούσαν μια πρωτόγνωρη σημασία, καθώς, σ’ αυτό το αντάμωμα που συνεχιζόταν, οι αισθήσεις του νου υποχωρούσαν και καλύπτονταν από τις αισθήσεις της σάρκας……..
Ο Συγγραφέας:
Ο Γιώργης Παπανικολάου (Γιώργης Ζτρέκος), που γεννήθηκε στο Αγρίνιο, σπούδασε οικονομικές και παιδαγωγικές επιστήμες, ενώ παράλληλα ασχολιόταν με το γράψιμο και τη ζωγραφική. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής, κι έχει δημοσιεύσει άρθρα και δοκίμια για θέματα φιλοσοφικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος, όπως ενδεικτικά: «Οντολογική προσέγγιση της εξελικτικής θεωρίας», «Ο πυρήνας και τα όρια της συνειδητότητας», «Κοινωνική αλληλεγγύη και αλτρουισμός», «Ανθρωπική αρχή και κοσμολογία», «Συνείδηση και συστήματα εξουσίας» κλπ.
Από τις εκδόσεις «Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος» έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του: Το μυθιστόρημα «Η Μαγεία του Μάη» (2007), η φιλοσοφική πραγματεία «Η Νοητική Αλληλουχία των Πραγμάτων» (2011), η ποιητική συλλογή «Ακτινο-γραφία» (2016).
Από τις εκδόσεις «Οσελότος» κυκλοφορούν τα βιβλία του: Η ποιητική συλλογή «Φεγγαρόπετρες» (2014), το μυθιστόρημα «Ο Παράδεισος» (2015), το μυθιστόρημα «Η Μετάλλαξη» (2017).
Για το πρώτο βιβλίο της Τριλογίας «Ο Παράδεισος» (2015) διαβάστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου