ΑΝΝΑ ΝΤΑΛΗ " Ατελείωτο ταξίδι "

Πίνακας - :Tamara de Lempicka

Ατίθαση ήταν κι έφευγε
Πουθενά δεν την χωρούσε
Τα θέλω της αγκάλιαζε κι έφευγε
τα μετέτρεπε σε μπορώ κι έφευγε
Την φυλακή της μετρούσε
Την απόδραση σχεδίασε για όπου
Πάντα επιτυχής
κι έφευγε
Άπλωνε δρασκελιές να φτάσει ορίζοντες
Να στριμωχτούν τα όνειρα
Να χωρέσουν στο σύμπαν, το δικό της
Άνοιξες η καρδιά γεμάτη
Χειμώνες έδερναν την ψυχή
Καλοκαίρια σχεδίαζε ο νους
Πάλευε με κύματα η αγκαλιά σε οργισμένες θάλασσες,
την ξερνούσαν σε τραχιές αμμουδιές
Αδάκρυτη συνέχιζε

Τ'αχώρετα όνειρα φύλαξε σε μια τρύπια τσέπη
Τις σιωπές της απάγγιαζε στην ομίχλη
σε γυμνά δέντρα κρεμούσε κάτι χλωμά φωνήεντα
Ατελείωτος ο ενικός
Και το πεντάλ στο τέρμα ...

Πόσα όνειρα θα θυσιάσεις στο βωμό του πρέπει πάλι; πόσα;

 a.n.