ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ " Οι του έρωτα υπνοβάτες "

Και πώς υγραίνεται
η καρδιά;, ρώτησες
κι έβγαλα έξω την ψυχή μου
για να πιαστεί
και να ψηθεί απ τη φωτιά
του απύθμενου έρωτα σου.
Κοίταξε, είπα,
τα δάκρυα της
είναι από σταλαγματιές
μιας αρχέγονης οδύνης,
βρέχει αγάπη απ τα παλιά,
αρχαία υπνοβασία.
Γιατί, παιδί μου,
υπνοβατούν οι εραστές
που αγαπήθηκαν πολύ,
είναι υπνοβάτες
της λατρείας,
και κλάψαν
και παραδοθήκαν
στη θυσία,
και μνηστευθήκαν
την αυτοθυσία
τη μεγάλη :
κείνη που
από άμετρο έρωτα,
πια στον εαυτό τους
δεν ανήκαν,
αυτοί που
απ το είναι τους
στον άλλον
προσφερθήκαν.........................

ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ