Ξέρεις τι είν΄ αυθεντικό;
Αυτό που δε λερώνεται, είναι σα σφαίρα γυάλινη…
καθάρια διαυγής;
Όσο κι αν το λαχταράς, όσο κι αν το μιμείσαι,
αν δεν τολμάς να γυμνωθείς, σεβάσου το… και φύγε!
Ξέρει να υπερασπίζεται, τ’ αληθινά κι ατόφια
και στάση έχει στη ζωή, την καθαρή ματιά.
Κι αν το θωρείς προβλέψιμο και θες να τ’ αποκτήσεις
σκέψου και ζύγιασε καλά… τις αντοχές που έχεις.
Θα σε στραγγίσει για να δεις… το βάθος της ψυχής σου!
Θα σε φιλτράρει για να βρεις… αλήθειες σκουριασμένες.
Και σαν αντέξεις στο λευκό… αντέξεις και το φως του,
τότε να ξέρεις μάτια μου, πως θ’ απαιτεί… το «όλον»!
Καθώς, δε συμβιβάζεται… στο «λίγο» και στο «ίσως»,
αλλά μονάχα… στο «πολύ», στο «πάντα» και «μαζί»!
Στέλλα Πετκάρη
υπεροχο και ξεχωριστή γραφή με προσωπική σφραγίδα !!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή