ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΝΕΠΟΛΙΤΩΝ - ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΩΝ - ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΑΣΤΡΟΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ

Την Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016 το Σωματείο Ινεπολιτών - Κασταμονιτών πραγματοποίησε ημερήσια εκδρομή στο Παράλιο Αστρος Κυνουρίας.

Ιερά Μονή Λουκούς

Αρχικά επισκεφτήκαμε την Ιερά Μονή Λουκούς, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 8,5 χιλιόμετρα από το Παράλιο Άστρος στο δρόμο με κατεύθυνση την Τρίπολη. Είναι η  Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού (Λουκούς), ένα πανέμορφο Μοναστήρι, δίπλα από τα ερείπια της Βίλας του Ηρώδου του Αττικού, και έχει επικρατήσει να λέγεται «Μονή Λουκούς»! Το όνομα Λουκού, κατά μία εκδοχή, προέρχεται από το γυναικείο όνομα, Λουκιανή… ίσως και από το λατινικό LUCUS = ιερό δάσος! Όλες τις ώρες της μέρας είναι ένα ονειρώδες Μοναστήρι· περισσότερο, όμως, στο λιόγερμα, όταν όλα σιωπούνε και κουρνιάζουνε! Δεν είναι τυχαίο, το γεγονός, ότι, ο Ηρώδης ο Αττικός, αυτόν τον τόπο επέλεξε να κτίσει τη Βίλα του και να την προικίσει μ’ ένα σωρό καλλιτεχνήματα… Εδώ καλούσε τις προσωπικότητες, τους φίλους του… κι έκανε τα συμπόσια του!

Η Ζάβιτσα, η Παλαιοπαναγιά, το Ελληνικό είναι βουνά του «μεγάλου Πάρνωνα», που αγκαλιάζουν το Μοναστήρι ενώ, ο ήρεμος Τάνος, κυλάει τα νερά του, ακριβώς, μπροστά του! Η Μονή της Λουκούς είναι κτισμένη στα ερείπια της αρχαίας Εύας - πόλη της αρχαίας Θυρέας   - με το Ιερό του διάσημου γιατρού της αρχαιότητας, Πολεμοκράτους! Πρόκειται για πολύ παλιό Μοναστήρι, αν αναλογιστεί κανείς, ότι, κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ., υπήρχε Ναός εδώ, στα ερείπια του οποίου, το 1117 (από δείγματα αρχιτεκτονικής, συμπεραίνουμε) οικοδομήθηκε ο σημερινός, προς τιμή της Θείας Μεταμόρφωσης του Σωτήρος! Κι αυτή η Μονή είναι, ακόμη μία, από τα Σταυροπηγιακά Μοναστήρια μας! πηγή 

Εντός του Βυζαντινού Ναού - με οκταγωνικό ψηλό τρούλο - μένεις εκστατικός από την ολόγιομη επιφάνεια του από Αγιογραφικές παραστάσεις της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης του 16ου αιώνα! Μπροστά σου ξεδιπλώνεται όλη η Αγία Γραφή και ο Βίος του Κυρίου! Η αναπαράσταση – αγιογράφηση του Ακάθιστου Ύμνου είναι πρωτόγνωρη! Οι λοιπές φορητές εικόνες είναι έργα του 17ου αιώνα, όπως: της Μεταμορφώσεως, της Αναλήψεως, του Τιμίου Προδρόμου, της Δεήσεως, της Αγ. Αικατερίνης, της Παναγίας και του Χριστού ενθρόνου… Ο Αγιογράφος παραμένει άγνωστος· σίγουρα είναι της Κρητικής Σχολής και με ομοιότητες από Μυστρά!

 Ο τόπος γύρω από τη μονή είναι ο σημαντικότερος σε όλη την Κυνουρία αρχαιολογικός χώρος. Οι διάφορες ανασκαφές, που έχουν γίνει και τα λείψανα που έχουν βρεθεί, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι βόρεια από τον περίβολο της μονής υπήρχε άλλοτε η μεγαλύτερη κωμόπολη της αρχαίας Θυρέας, η Εύα, μία αρχαία πόλη με σημαντικό πολιτισμό, την οποία περιγράφει ο Παυσανίας το 170μ.Χ. Επίσης, ότι εκεί - κτισμένο ίσως μέσα στο σημερινό περιβόλι της Λουκούς - βρισκόταν και το ιερό του θεού της Ιατρικής, Ασκληπιού, το θεραπευτήριο του Πολεμοκράτους, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν ιδιαίτερα και έφεραν στα ιαματικά του λουτρά τους ασθενείς για θεραπεία. Όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα απετέλεσαν τελευταία ειδική συλλογή και φυλάσσονται στο Μουσείο του Άστρους.

Κατά τον 2ο αιώνα, καθώς μας πληροφορεί και το αρχείο της μονής, στον ίδιο χώρο είχε την πολυτελή ρωμαϊκή έπαυλή του - κοσμημένη με λαμπρά κινητά και ακίνητα μνημεία - ο σοφιστής Ηρώδης ο Αττικός, ο οποίος ερχόταν το θέρος με τους σοφούς της εποχής εκείνης και έδινε τα περίφημα και ονομαστά συμπόσιά του. Το όμορφο φυσικό περιβάλλον, που ήταν δασώδες και κατάλληλο για κυνήγι, θα συνετέλεσε ασφαλώς στο να κατασκευάσει εκεί την έπαυλή του ο Ηρώδης ο Αττικός.

Επίσης, από τυχαία κυρίως ευρήματα στην περιοχή του μοναστηριού της Λουκούς γίνεται φανερό ότι κάτω από το χριστιανικό Ίδρυμα, υπήρχε άλλο αρχαιότερο. Το είδος των ευρημάτων, που είναι κυρίως ανάγλυφα των ώριμων κλασικών χρόνων (4ος αι. π.Χ.) με παράσταση του Ασκληπιού, των Ασκληπιαδών και των λατρευτών τους (σήμερα βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών), δικαιολογεί την υπόθεση ότι εδώ υπήρχε Ιερό του Ασκληπιού ή πιθανότερα του Ασκληπιάδη Πολεμοκράτη, όπως μαρτυρούν ιστορικές και φιλολογικές πηγές. Κίνητρο για την ίδρυση εδώ ενός Ασκληπιείου υπήρξε μάλλον το ωραίο κλίμα, το θαυμάσιο - αν και λιτό - φυσικό περιβάλλον και το πλούσιο νερό που αναβλύζει ακόμα στις πηγές της «Μάνας του Νερού». πηγή

Παράλιο Άστρος 

Το  Άστρος είναι η έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, της επαρχίας Κυνουρίας του νομού Αρκαδίας. Βρίσκεται σε εύφορη κι εκτεταμένη πεδιάδα, που έχει σημαντική στρατηγική θέση. Στην απογραφή του 2011 είχε 2.285 κατοίκους. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία, την ελαιοκομία, την αμπελουργία και την, αν και τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός συγκεντρώνει τη μερίδα του λέοντος στην απασχόληση των κατοίκων του.

Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου. Στο χρυσόβουλο αυτό ο μητροπολίτης Μονεμβασίας λαμβάνει το αξίωμα του έξαρχου της Πελοποννήσου και του καθορίζονται τα εκκλησιαστικά του δικαιώματα. Το έτος 1256 στον λόφο του Παραλίου Άστρους, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Άστρος, χτίζεται το Κάστρο Παραλίου Άστρους από τον φράγκο ηγεμόνα, Γουλιέλμο Βιλεαρδουίνο, για να υποτάξει τους ανυπότακτους Τσάκωνες που κατοικούσαν στην περιοχή. Η παλαιότερη ονομασία (πριν το 1961) όπως αναφέρεται σε διάφορες ιστορικές πηγές, ήταν "Αγιαννίτικα Καλύβια", επειδή οι πρώτοι του κάτοικοι προέρχονταν κυρίως απ' το ορεινό χωριό Αϊ Γιάννη του νομού Αρκαδίας. Στην περιοχή υπήρξαν αρχαίες πόλεις όπως η Θυρέα, η Ανθήνη, η Νηριήδα και η Εύα στην οποία βρίσκεται η πασίγνωστη Έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού.

Το  Άστρος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση: στις 29 Μαρτίου του 1823 συγκροτήθηκε εκεί η Β' Εθνική Συνέλευση, με την προεδρία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, για να ψηφίσει την αναθεώρηση του πρώτου Ελληνικού Συντάγματος της Επιδαύρου.

Η πόλη έχει τρεις πλατείες με πολλά μαγαζιά και καταστήματα. Έχει ένα Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΕΠΑΛ, Αρχαιολογικό μουσείο, που χτίστηκε το 1805 από τον Δημήτριο Καρυτσιώτη (1741 - 1819) σαν παράρτημα της αντίστοιχης σχολής στον Αγιάννη (1798), στην οποία φοιτούσαν νέοι από τα γειτονικά χωριά.πηγή 

 Στο παράλιο Αστρος οι τολμηρότεροι κολύμπησαν στην πεντακάθαρη θάλασσα.

Το μεσημέρι  φάγαμε στο κέντρο " Γλυφάδα ", ένα παραθαλάσσιο κέντρο με θέα τον Αργολικό Κόλπο, τα νόστιμα φαγητά που είχε μεριμνήσει το Δ.Σ. του Σωματείου να γευτούμε. Μετά το φαγητό ακολούθησε χορός, κέφι και διασκέδαση, όπως όλοι - που ακολουθούν τις εκδρομές μας - γνωρίζουν.

Μετά το φαγητό  απολαύσαμε τον καφέ μας στην παραλία και τα σοκάκια του όμορφου χωριού. Επισκεφτήκαμε επίσης το θεατράκι και τον φάρο.

Στο πούλμαν της επιστροφής.

Στην επιστροφή το πούλμαν έγινε κέντρο διασκέδασης με χορούς από την Σούλα, την Αγγέλα και τη Δήμητρα  και με ανέκδοτα από τον Τάσο, τον Χάρη και άλλους πρόθυμους.

Όλοι φτάνοντας στη Νέα Ιωνία απαιτούσαν το συντομότερο νέα εκδρομή.