ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΕΚΟΥ " ΑΤΙΤΛΟ "

"Όταν οι σκέψεις μελαγχολούν, στερούνται συνόρων.
Σπάνε τους τοίχους που τις κρατάνε ομήρους και ψάχνουν
για περιπέτειες κι ελπίδα. Ξέρουν πως δεν έφταιξε η ελπίδα που
πέθανε πρώτη, μα αυτές οι ίδιες που την απαρνήθηκαν.
Προσπαθούν να επανορθώσουν.
Απ’όλες τις φωνές που ακούγονται μέσα στην παραζάλη,
θα επικρατήσει εκείνη που της επέτρεψες να κατατρώει το μυαλό σου 

διαλαλώντας την αλήθεια της,
ψάχνοντας για φως.
Δεν είσαι το κέντρο του κόσμου φωνάζουν τα σπλάχνα σου
Δεν είσαι σκέψεις, επιθυμίες και όνειρα.
Είσαι πολλά περισσότερα. Το όριο στην αλήθεια
θα το υπερβεί μονάχα η ερώτηση".

Ιφιγένεια