 |
| Πίνακας Veronique Paquereau |
στα δάχτυλά μου
σαν η αυγή υφαίνει το μοτίβο της ημέρας
σαν περπατώ σε αμμουδιές γνωστές αγαπημένες.
αυτοδίδακτη η χαρά
στη μοναξιά μου
κι η σιωπή της νύχτας
φίλη μου καλή.
αυτοδίδακτη η χαρά
στην καρδιά μου
σαν είδα στα μάτια των ανθρώπων
τα βιβλία του κόσμου
τα ρυάκια των λέξεων
τις πέτρες της μνήμης
κι ας μην ξέρω ανάγνωση.
*
* Αρσινόη Βήτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου