και της ζωής μου προπομπός,
παίρνω από την πολεμίστρα της ζωής,
όπλα θεοκέλευστα, όνειρα, καημούς και βέλη.
Βέλη στολισμένα με την αύρα τής ζωής,
όπλα σταλμένα, από την κονίστρα της ψυχής,
ικανά να πολεμήσουν
είδωλα, δάκρυα και της ζωής αυτής
τις μαύρες σκέψεις....!!
Όνειρο είναι η μάχη αυτή,
κι εγώ ένας ιππέας,
στης καρδιάς το σταυροδρόμι......
Η ζωή μου μία μάχη
και απώλεια η ψυχή ,
της περισυλλογής μου η μαρμότα....!!!!
Μέσα από τις διελκυνστίδες,
τις σκοτεινές σκιές της σκέψης μου,
ανακαλύπτω τ' αποθέματα
πίσω από φώτα..........!!
Μόνος και όρθιος, μην αντέχοντας
το φως,
ανακαλύπτω της ζωής μου,
τους μυστικούς τούς παραδείσους...!!!
Θάθελα να σώσω τις καρδιές,
διολισθαίνοντας στα όνειρά τους..
Θάθελα να γεμίσω τις καρδιές με προσευχή,
και μ' άρματα να οπλίσω την θωριά τους....!!
Να πολεμήσω το κορμί, τις λέξεις,
την προδοσία στην ματιά τους...!!!
Πολεμιστής είμαι σ΄ένα δρόμο μοναξιάς,
πολεμώντας της ψυχής μου τους τιτάνες
και Εωσφόρους.....!!!
Θάθελα να' χα μια φαρέτρα για καρδιά,
να πολεμώ, τα μαυροπούλια της ζωής
και της πλάσης ετούτης
τους δυστυχείς,τους άγραφους τους
νόμους......!!
Παίρνοντας από την φαρέτρα μου πνοή,
και δύναμη αγάπης για τους ανθρώπους,
ζήτησα από τους τιτάνες συνδρομή,
τ΄ όνειρο , την χαρά και την ζωή,
να φέρουνε στον κόσμο αυτό,
κι΄ο πόλεμος νά΄ναι θυμός
που μόνο της αγάπης τ΄αγαθά,
να φέρνει με την μήνη του,
σ΄όλα τα φτωχά αυτά όντα της γης,
σε κουρασμένα άπνοα πουλιά ,
στα κρινολούλουδα και τους ανθρώπους...!!!
Ξύπνησα ξάφνου από τ΄όνειρο αυτό,
και ένιωσα άδεια την φαρέτρα
και πλήρη την ζωή μου.....
Είχα δακρύσει , είχα πολεμήσει με τις σκιές,
είχα νικήσει την απώλεια,
είχα βγει ζωντανός....!!!!
με κέρδος την ανάκτηση της ίδιας
της Ψυχής μου.....!!!!
Κι ένοιωσα ανείπωτη χαρά...!!!
Μάζεψα τα λάφυρα της μάχης αυτής,
δάκρυα, όνειρα και ματωμένες
σκέψεις
και συνέχισα στ΄άλογο καβάλα
κι΄ένα χαμόγελο λαμπρό,
σε ένα κόσμο αληθινό, χωρίς πολέμους,
αλλά μ΄αλήθεια και ουρανό,
χαμόγελα ψυχής , ρόδα κι ένα ήλιο
φωτεινό,
Νίκησα την ψυχή....,
και καβάλα στ΄άλογο,
του Συνειρμού,
πλήρης και αλώβητος,
πήρα τον δρόμο της Αυγής, τής Κατανόησης,
της Αόρατης πια Ζωής....!!!
εκεί πού βασιλεύει , η Αρετή,
το Δίκιο της στιγμής,
και περιττεύουνε οι λέξεις........!!!!
05/02/2012
Τά ΚΕΊΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΜΟΥ,ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ
Maria Mpelanti.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου