O Πόρος,συνδεδεμένος,σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση,με τη γέννηση του Θησέα,αποτελούνταν κατά την αρχαιότητα από δύο νησιά,την Καλαύρεια ή Καλαυρία και τη Σφαιρία (η χερσόνησος όπου είναι χτισμένη η σύγχρονη κωμόπολη του Πόρου).Η κατοίκηση στον Πόρο ανάγεται στους Προϊστορικούς Χρόνους.Το νησί γνώρισε τη μεγαλύτερη ανάπτυξή του τον 7ο αι. π.X.,όταν το ιερό του Καλαυρεάτη Ποσειδώνα υπήρξε το κέντρο της Αμφικτιονίας της Kαλαυρείας, στην οποία μετείχαν ακόμη η Αθήνα, η Ερμιόνη, η Επίδαυρος, η Αίγινα, οι Πρασιές, η Ναυπλία και ο Μινύειος Ορχομενός. Κατά τους Αρχαϊκούς και τους Κλασικούς Χρόνους (7ος-4ος αι. π.Χ.) ο Πόρος ανήκε στην επικράτεια της Τροιζήνας...
Πόρος.Ονομαστή νησιώτικη πολιτεία, τόπος κοσμοπολίτικος, ερωτικός και γαλήνιος, όπου φύση και αρχιτεκτονική βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία.
Ο Γιώργος Σεφέρης έγραψε ότι το κανάλι, η επικοινωνία με βάρκες, η χλιδή, η νωχέλεια και ο αισθησιακός πειρασμός του Πόρου φέρνουν στο νου τη Βενετία.
Πόρος:Νησί με ειδυλλιακές ακρογιαλιές, πυκνή βλάστηση και χαμηλούς λόφους, ο Πόρος οφείλει την ονομασία του στο στενό πέρασμα ("πόρο") που τον χωρίζει από τις πελοποννησιακές ακτές. Τόπος έμπνευσης για σημαντικές προσωπικότητες των γραμμάτων, ο κοσμοπολίτικος Πόρος με τη μεγάλη ναυτική παράδοση γοητεύει όσους τον γνωρίζουν τόσο με το γαλήνιο τοπίο του όσο και με την αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική του.
Ο Μarc Chagall(γάλλος ζωγράφος)αναφέρθηκε στο φως του Πόρου, το μοναδικό αυτό φως, της απερίγραπτης διαφάνειας και απαλότητας.
Το θαλάσσιο στενό, τα γραφικά καλντερίμια, τα καλοδιατηρημένα νεοκλασικά και τα παραδοσιακά σπίτια, το Ρολόι και ο Ναύσταθμος, η περίφημη βίλα Γαλήνη, το ιερό του Ποσειδώνα, η μονή της Ζωοδόχου Πηγής Καλαυρείας: όλα στολίδια του Πόρου, όλα πηγές αέναης αισθητικής συγκίνησης!
Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο νησιά, την Σφαιρία και την Καλαυρία, τα οποία χωρίζει ένα πολύ μικρό κανάλι θάλασσας αμέσως μετά τον Ναύσταθμο (Προγυμναστήριο).
Η Καλαυρία είναι το αρχαιότερο νησί που ανεδύθη μετά τον κατακλυσμό, είναι ιζηματογενής και κυριαρχείται από ασβεστολιθικά και σχιστολιθικά πετρώματα. Η Σφαιρία είναι ηφαιστειογενούς προελεύσεως και ανεδύθη από έκρηξη του ηφαιστείου των Μεθάνων, η δε πόλη του Πόρου είναι κτισμένη ακριβώς επάνω σε έναν μικρό θολωτό κρατήρα.
Το ιστορικό ρολόϊ, δωρεά του έμπορου και βουλευτή Ιωάννη Παπαδόπουλου, υψηλά στο λόφο της Σφαιρίας, στο κέντρο του Πόρου, αποτελεί σήμα κατατεθέν του νησιού. Στο νοτιοανατολικό μέρος της Καλαυρίας, βρίσκεται η ιστορική Μονή Καλαυρίας, ή Μονή Ζωοδόχου Πηγής Πόρου, που κτίσθηκε το 1713.
Μετά την επανάσταση του 1821, στον Πόρο δημιουργήθηκε ο πρώτος Ναύσταθμος του Πολεμικού Ναυτικού. Στις εγκαταστάσεις αυτές σήμερα φιλοξενείται το Κέντρο Νεοσυλλέκτων του Πολεμικού Ναυτικού (Προγυμναστήριο). Στον Ναύσταθμο του Πόρου παροπλίστηκε, για αρκετά έτη, το εύδρομο "Γεώργιος Αβέρωφ", πριν μεταφερθεί στον όρμο του Φαλήρου.
Ο Πόρος φιλοξένησε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες, όπως π.χ. η ταινία με τον μεγάλο Έλληνα κωμικό Θανάση Βέγγο «Τύφλα να' χει ο Μάρλον Μπράντο», τμήμα της ταινίας "Η Αλίκη στο Ναυτικό" κ.α.
H minimal λεπτομέρεια...
"Άκουσα τη φωνή
καθώς εκοίταζα στη θάλασσα να ξεχωρίσω
ένα καράβι που το βούλιαξαν εδώ και χρόνια·
το ‘λεγαν «Κίχλη»· ένα μικρό ναυάγιο· τα κατάρτια,
σπασμένα, κυματίζανε λοξά στο βάθος, σαν πλοκάμια
ή μνήμη ονείρων, δείχνοντας το σκαρί του
στόμα θαμπό κάποιου μεγάλου κήτους νεκρού
σβησμένο στο νερό. Μεγάλη απλώνουνταν γαλήνη..."
Γ.Σεφέρης-"Κίχλη"
*****
"Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει…..
Στις Σπέτσες στον Πόρο και στη Μύκονο με χτίκιασαν οι βαρκαρόλες..."
Το σημείο απ'όπου ξεκινούν τα πλοιάρια για την απέναντι παραλία του Γαλατά...
Αξιόλογη υπήρξε η συμβολή των κατοίκων του Πόρου στον Αγώνα του 1821. Από το Σεπτέμβριο ώς το Δεκέμβριο του 1828 συναντήθηκαν στο νησί οι εκπρόσωποι των προστάτιδων Δυνάμεων - Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας -, για να καθορίσουν τα όρια του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Ο Πόρος υπήρξε ο πρώτος ναύσταθμος του νεότερου ελληνικού κράτους, από το 1827 ώς το 1878 (έτος μεταφοράς του ναυστάθμου στη Σαλαμίνα).
"Η ατμόσφαιρα του Πόρου μ’ έχει κερδίσει πέρα για πέρα.Μ’ αρέσει αυτός ο κόσμος, τόσο κλειστός, που η αυγή φέρνει το φως και στους αθανάτους.
Περίπατος στο φάρο. Μεταλλικά χρώματα στη θάλασσα.. Αδύνατο να περιγράψεις: «η θάλασσα που ξετυλίγω και τυλίγω στα δάχτυλά μου..»
Ο Πόρος …έχει κάτι από τη Βενετιά …με πολλά μάγια βέβαια ,κάτι από ένα λάκκο λαγνείας, με το φεγγάρι από πάνω, και, όλη μέρα, με το χαλκό της μουσικής του Προγυμναστηρίου.
Το ρολόι του χωριού, ένα είδος καμπαναριού στην κορυφή του βράχου του Πόρου….Τα σπίτια, χρώμα και γυαλάδα κάποτε άσπρου σμάλτου. Αυτό το φως...
Ο Πόρος, κλειστός, όπως είναι ,μου θυμίζει ωστόσο πως είναι λίγα τα πράγματα που χρειάζομαι, πως θα‘πρεπε να παραμερίζω πράγματα που μ’ εμποδίζουν να βλέπω.
Το πρωί πήραμε τη βάρκα και πήγαμε γύρω στο Δασκαλειό για μπάνιο .Ανάμεσα στο νησάκι και στην ακτή βουλιαγμένη η Κίχλη.
Αυτή η ατμόσφαιρα θερμοκηπίου του Πόρου….Η «ομορφιά» έξω σε διακόπτει ολοένα..
Ποτέ μου, εδώ και πολλά χρόνια, δεν ξύπνησα τόσο αλαφρύς…Από το παράθυρο το ζωντανό άρωμα του πεύκου….Πραγματικά το τοπίο σε απορροφά, όπως τα τοπία του Θεόφιλου απορροφούν τα πρόσωπα…"
Γιώργος Σεφέρης
"Ἀνήκω σὲ μία χώρα μικρή.Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο,ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγώνα τοῦ λαοῦ,τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου"
Γιώργος Σεφέρης
Η σκέψη μας πετάει στον Μεγάλο ποιητή Γιώργο Σεφέρη και στον Πόρο που τόσο αγάπησε σαν άνθρωπος, ποιητής, δοκιμιογράφος , φωτογράφος, αλλά και…κουκλοποιός!
Το όνομα «Πόρος», όπως εξηγεί σ’ ένα γράμμα προς τον Ντάρελ λίγο μετά την άφιξη του εκεί, «σημαίνει δίοδος, δίοδος όμως προς τα πού; Αυτό είναι το ερώτημα που μου θέτω λοιπόν εδώ. Μετά την ουδετερότητα, μετά τον πόλεμο, μετά την “απελευθέρωση”, εδώ, μου θέτω το ερώτημα αυτό».
Στο ημερολόγιό του κατασκευάζει το λογοπαίγνιο: «Πόρος, πόρος, άπορος».
Εδώ στον Πόρο έχει έρθει με τη Μάρω το καλοκαίρι του 1936 και λέγεται ότι έγιναν για πρώτη φορά εραστές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου